خانواده صمیمی عباس‌منش در یک نگاه - صفحه 12 (به ترتیب امتیاز)

سلام دوستان عزیزم..من اینجا اومدم ولی گفتم چون هنوز واردنیستم چطوری نشانه ی خودموپیداکنم…گفتم موضوع خودموبگم…..وهم ثبت بشه که من باچه شرایطی واردشدم وهم اینکه امیدوارم که راهی برام بازبشه که چیکارکنم…من درواقع کودک همسری شدم‌درست ۲۵ سال پیش زندگی بشدت معمولی بایه کاسب دوره گرد..تا اومدم به خودشناسی ورشدبرسم دیدم دوتا بچه دارم وزندگی فلاکت باری دارم چون شوهرم معتاده هرراهی رفتم که ترک کنه..ولی تلاشم بی نتیجه بود…مجبورشدم خودم پاشم وزندگیموجمعو وجورکنم…ازارایشگری شروع کردام وحتی کلاس هم نرفته بودم که شروع کردام خداروشکر خداخییلی بهم لطف داشت..وتوی کارم موفق شدم وتونستم فضای کویری زندگیم روتا حدودی بهاری کنم.دیگه زندگی رورها کردام وچسبیدم به کار هیچی جزکارکردن وشادی بچه هام برام‌مهم نبود ونیست…خونه خریدم یه خونه کوچیک بعدمغازه خریدم یه مغازه کوچیک ولی به مرورزمان هم خونه روبزرگترکردام وهم مغازه..به لطف خدا دراین شهرکوچیک تونستم رشد کنم.وهمچی خوب پیش می رفت جزاینکع دل من که سالهاست کع درشوقفل کردام به طوری که انگارفراموش کردام که به شخصی به انوان جفت احتیاج دارم..راستش احساسم کورشده..وفقط باکار وخستگی وخوشحالی ازاینکه می تونم کارکنم.وزندگیموبچرخونم واونقدخسته بشم که احتیاجی نباشه فکرکنم به درون خودم..تااینکه دوسه ساله خیلی رقبا ازپیشرفت من بدگفتن یاهردلیل دیگه ای نمی دونم فقط می دونم توی کارم بهترینم..هرچی بوده نفهمیدم..کم کارشدم کاری که پیش من یک ملیون مثلا زده میشه جای دیگه میرن ۲۰۰ تومن زده میشه براشون بامحصولات بی کیفیت..سرتون رودردنیارم..بهرجهت اینجوری شده که من خییلی کم کارشدم وناامید این دوسه سال هم خیلی صبرکردام..ولی دیگه امیدی ندارم وباعث شده که حال واحوالم بدباشه وبیشتربه خودم ومشکلاتم فکرکنم.بچه هام هم بزرگ شدن ودوس ندارن توی این شهرباشن…ومن تصمیم گرفتم که به شهربزرگتری برم…..فقط ترسهایی دارم که من اینجا معروفم تابیاداونحا اشنابشم طول می کشه واینجورمن وبچه هام درشرایط خوبی نخواهیم بود….ومطمعنن مثل همیشه نمی تونم روی همسرم حساب کنم حتی یه درصد..موندم که چه کنم اینجا هم خیلی تلاش کردام که شرایطم خوب بشه ولی نشد.احساس می کنم خییلی بااین مردم تفاوت پیداکردام ازهمه نظر.وغیرازاینکه کارم خوب نیست حالم هم خوب نیست.یه دل میگه برو.کم کم حالت بهترمیشه..بقیه اشم توکل بخدا….تااینکه من بااین سایت اشناشدم ومطمعن شدم که خدامنوراهنمایی کرده که استادعزیز ومریم بانو بتونن به خواهرهم تبارشون که یک بختیاری هست کمک کنن بااصلا اینونگم..به یکی ازخانواده ی عباس منش راهنمایی کنه وبشه شروعی دوباره برای فصل جدید زندگی من…باسپاس فراوان ازهمگی وتشکرمی کنم ازخدای عزبزم که همیشه همراهم بوده وهست….