پس کِی به خواسته ام می رسم؟!

??باسلام خدمت استاد مهربان و دوستان عزیز:

من همیشه سعی می کنم به حرف های بقیه اهمیت ندم به چیزهایی که درمورد تجربیات خودشون میگن به حرف های منفی که من باورشون ندارم،حتی اگه در محیطی باشم که مجبورم بشنوم سعی میکنم بحث رو عوض کنم یا مستقیم به طرف بگم لطفا درمورد این موضوع صحبت نکنیم یا خودم رو مشغول به کار دیگری میکنم،یکی از عادت هایی خوبی که دارم این هست که وقتی کسی میخواهد چیزی را به من ثابت کند حتی وقتی که واقعا مطمین هستم طرفم داره اشتباه میکنه وقتی میبینم طرف حاظر نیست حرف بقیه قبول کنه و فقط شدیدا سعی میکنه حرف خودش رو ثابت کنه،اهمیتی نمیدم و از کنارش رد میشم باخودم میگم بزا اون فکر کنه بهتره یا تو این بحث موفق شده ولی من ک میدونم اینطور نیست.

واینک یک مدتی ست کلا تلویزیون و هرگونه برنامه ای رو کنار گذاشتم اولش خیلی سخت بود همش ت ذهنم میومد حالا اشکال نداره ی فیلم حالا اشکال نداره ی قسمتش ببینی ولی موفق شدم که تلویزیون رو کنار بگذارم از اولویت هایم.

همیشه سعی میکنم تا احساس بدی بهم دست داد یا اتفاق بدی افتاد اروم باشم و با خودم فکر کنم خداهست همیشه بوده و یادآوری کنم گذشته رو که در همه شرایط خدا کنارم بوده و بیشتر از آنچه که فکر میکردم هوایم را داشته.

هرچقدر فایل هارو گوش میکنم هرچقدر بیشتر احساس میکنم هردفه نکته جدیدی متوجه میشم سعی میکنم در هر شرایطی در هر موقعیتی که امکانش هست فایل هارو گوش کنم چون از فایل های رایگان استاد نتایج فوق العاده ای گرفتم حتی نتیج مالی ،گرچه خیلی بزرگ نیست اما به اندازه ای که کار کردم نتیجه گرفتم ، اشتیاق زیادی دارم و در هرشرایطی ومخصوصا زمانی که ناراحت میشوم فایلهایی که بهم احساس بهتری میدهند رو میگذارم.من حتی گاهی که امکانش باشد زمان هایی که میخوابم هم فایل ها را گوش میکنم.

همیچنین من سعی میکنم خودم رو آنقدر با کارهای خودم ،حالا برنامه هام و بیرون رفتن وتفریح و کار ومطالعه مشغول کنم که هیچ فرصتی برای انتقاد از بقیه نداشته باشم هیچ فرصتی برای فکر کردن به کارهای بقیه نداشته باشم،سعی میکنم از هیچکس انتظاری نداشته باشم که اگ فلانی کاری رو برای من انجام نداد احساسم بد بشه،اول روی خدای خودم حساب میکنم بعد هم روی خودم،هیشه سعی ام براین بوده که به بقیه و تصمیماتشون احترام بزارم و باخودم فکر نکنم همه همیشه باید مث من عمل کنند یا فکر کنند.

همیشه سعی میکنم مدام بخاطر نعمت هایی که دارم و خداوند به من داده شکرگذار باشم،مدام این کلمه رو بگم از اعماق وجودم، همیشه یادآوری میکنم به خودم چه شرایطی قبلا داشتم که فکر میکردم نابود میشم و یا… ولی خدا کمکم کرده تا از عهدش بربیام وهمه چیز طبق خواسته من پیش رفته.مخصوصا زمان هایی که ناامید میشم به خودم یاداوری میکنم کمک های خداوند رو نعمت هایش را امکاناتی که برایمان فراهم کرده.

من یاد گرفتم برای آرامش خودم بقیه رو ببخشم،من یاد گرفتم برای آرامش خودم بدی بقیه رو فراموش کنم، من برای آرامش خودم یاد گرفتم اتفاقات بد رو فراموش کنم،من یاد گرفتم برای آرامش خودم باید از کنار حرفها و رفتار های نادرست دیگران گذشت چون هیچک از ما کامل نیستیم جز خداوند.یاد گرفتم دنیا را زیبا ببینم تا زیبایی های بیشتری ببینم .من یادگرفتم شاکر گذار باشم تا نعمت بیشتری داشته باشم تا احساس ارامش بیشتری داشته باشم.من یادگرفتم هراتفاقی افتاد نیم پر لیوان را ببینم هرچند گاهی سخت اما میشود.من یادگرفتم دیگران را بپذیرم همانگونه که هستند وخودم را درگیر نقص های بقیه نکنم تا بکوبم توی سرشان چون خودم هم نقص هایی دارم چون من هم یک آدمم مث تمام ادم ها.من یاد گرفتم روی هیچکس غیراز خدای خودم حساب نکنم.من یاد گرفتم به خدای خودم عشق بورزم و عاشقانه دوستش داشته باشم.من یادگرفتم اگر تمام تلاشم را بکنم و کمی صبر کنم تمام نتایج ظاهر میشوند.من یاد گرفتم به خدا اعتماد کنم.

?خدایا شکرت برای وجود استاد خوبم که فرصت هایی را فراهم میکنند تا برایمان یادآوری شود چقدر نزدیکیم به خواسته هایم فقط کمی صبر لازم است وناامید نشدن چون طبق گفته استاد ناامیدی کار شیطان است.?

با آرزوی موفقیت واتفاقات عالی برای همه ……??

سلام.دوست عزیز :

قسمتی که فرمودین نباید خودمون رو با کسی مقایسه کنیم وتوضیحات مربوط به اون واقعا عالی بود.

سلام دوست گرامی:

دیدگاه تون خیلی عالی بود،واقعا لذت بردم.

شاد وپیروز باشید.