افراد زیادی، به محض تصمیم برای تغییر و ساختن باورها، مهم ترین سوالشان این است که:
کِی به آرزویم می رسم؟
کِی می توانم خانه رویایی ام را داشته باشم؟
کِی با عشق رویاهایم ازدواج کنم؟
کِی به آن ثروت عظیمی که همیشه می خواستم، می رسم؟
احتمالاً شما نیز درگیر این سوال که “کی به خواسته ام می رسم؟“ بوده ای.
برای پاسخ به این سوال، می خواهم به یادت بیاورم که:
از همان لحظه ای که آموزش ها را شروع و تمرینات را انجام می دهی،
از همان لحظه ای که با تلاش ذهنی فراوان، سعی در کنترل ورودی های ذهنت نموده و شروع به تحسین زیبایی ها و تمرکز بر نکات مثبت هر موضوعی می نمایی، به گونه ای که به احساس بهتری برسی، وقوع اتفاقات خوب، آغاز می شود.
از آنجا تمرکز اصلی آموزش های من در تمام دوره ها و فایلها، بر ایجاد مهارت برای کنترل ورودی های ذهن است. وقتی به روش آن آموزه ها رفتار و تمریناتش را انجام می دهی، گویی چرخ دنده زندگی ات روغن کاری شود، همه چیز در زندگی ات روان تر می شود.
برای همین اگر کمی تأمل کنی، به راحتی به یاد خواهی آورد که به محض شروع آموزش ها، نشانه ها یکی پس از دیگری در زندگی ات شروع شده:
هدیه ای از یک دوست دریافت نموده ای.
افزایش حقوق داشته ای.
شغل مناسب یافته ای.
پول یا یک شیئ با ارزش در خیابان یافته ای،
مادرت همان غذایی را درست کرده که آن روز دوست داشتی.
سرماخوردگی ات خیلی زود شده و همه با شما مهربان تر شده و برای کمک به تو بسیج شده اند!
و هزاران اتفاق دیگر که نشان می دهد همین حالا نیز به خواسته های بسیاری رسیده ای اما چون آنها را داری، موضوع را از یاد برده ای!
مشکل اینجاست که منظور شما از سوال “کی به خواسته ام می رسم؟ ” داشتن آن خواسته های رویایی و بزرگ است.
و پاسخ این است:
تا زمانی خواسته ای در نظر بزرگ، خاص و دور از دسترس باشد، یعنی نتوانی باور کنی که داشتن اش راحت و بدیهی است، فاصله فرکانسی زیادی با آن خواهی داشت.
آن خواسته زمانی در زندگی ات ظاهر می شود که دیگر برایت یک خواسته بزرگ نباشد. بلکه به اندازه دیدن غذای مورد علاقه ات یا سبز شدن چراغ در خیابان یا سلامت تر شدن برایت کوچک، بدیهی و باورپذیر بشود.
راه باورپذیر شدن، از مسیر تأیید همین نشانه های کوچک و ادامه انجام تمرینات برای کنترل ورودی های ذهن و ساختن باورهای قدرتمند کننده تر می گذرد. تا جاییکه باورهای قدرتمندکننده جدید آنقدر در ذهنت تثبیت شود و تبدیل به جزئی از شخصیت ات گردد که موجب شود آن خواسته ها در ذهنت دیگر برایت آنقدر بزرگ و دور از دسترس نباشد.
اینجا همان نقطه ای است که این نگرش شروع به ظاهر شدن در رفتارت می نماید. یعنی در قالب ایمانی در رفتارت ظاهر می شود که تو را دست به عمل می کند به گونه ای که می توانی فراتر از مرز محدودیت های ذهنی و ترسهایت بروی و قدم هایی عملی برای آن خواسته بر می داری چون دیگر داشتنش را بدیهی و ممکن می دانی.
یک تمرین بعنوان اولین قدم در کسب توانایی کنترل ذهن:
اکنون دیگر می دانیم، تغییر باور از کنترل ورودی های ذهن شروع می شود. همانگونه که ورودی های نامناسب قبلی، باورهای محدود کننده قبلی را در ناخودآگاه مان ساخته، لازم است با ورودی های مناسب به ذهن، باورهای قدرتمند کننده را بسازیم.
هرچه توانایی ما در کنترل ورودی های ذهن بیشتر شود، باورهایمان قدرتمندکننده تر می گردد و پشتیبان قوی تری برای غلبه بر ترسها و قدم برداشتن برای تحقق خواسته هایمان در وجودمان ساخته می شود.
بنابراین در بخش نظرات این فایل به این سوالات با جزئیات جواب بده و اولین قدم را برای «تبدیل شدن به خالقِ بهتری برای زندگی ات» بردار:
تجربه شما درباره کنترل ورودی های ذهنت چیست؟
چه راهکاری برای تمرکز بهتر و بیشتر بر نکات مثبت اطرافت ات داری به گونه ای که به مدت زمان بیشتری در احساس خوب بمانی، کمتر نگران شده یا بترسی یا حتی بتوانی نکات مثبت را از دل هر وضعیت به ظاهر نادلخواهی نیز شناسایی و بر آن متمرکز شوی؟
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- فایل تصویری پس کِی به خواسته ام می رسم؟!799MB16 دقیقه
- فایل صوتی پس کِی به خواسته ام می رسم؟!13MB16 دقیقه
سلام, جواب من به سوال استاد,
من فکر میکنم برای اینکه احساس خوبی داشته باشیم,باید همواره همیشه و همیشه فقط به خواسته هامون فکر کنیم,
به مکان هایی بریم که ما رو کمک میکنه تا احساس بهتری پیدا کنیم تا با رفتن به اون مکان حالمون خوب بشه, و یه نکته ای که از کتاب استاد یاد گرفتم این هست که
اگر خداوند به عنوان تنها منبع قدرت در هستی همین حالا از من بپرسد چه چیزی دوست داری به تو بدهم؟ و این را بدان که هر آنچه را بخواهی به تو خواهم داد آنوقت پاسخ من چه خواهد بود؟ بهترین ورودی برای ذهنم پاسخی است که به این سوال می دهم,ما با این روش میتونیم تمرکزمون رو روی خواسته ها قرار بدیم, میتونیم با گفتگو کردن در مورد خواسته ها تمرکزمون رو روی خواسته قرار بدیم , با نوشتن , تجسم کردن , ما باید با کار کردن روی افکارمون به این توانمندی برسیم که همواره احساس خوبی داشته باشیم,همواره به خواسته هامون طوری نگاه کنیم به احساس بهتری بده, ما وقتی که احساس مون رو خوب نگه داریم با این کار در حال کم کردن فاصله ذهن مون با روح هستیم هرچی بتونیم این فاصله رو کمتر کنیم,یعنی به خواسته هامون طوری نگاه کنیم که روح نگاه میکنه (روح ما قسمتی از خداوند و در خداوند هیچ محدودیتی نیست, روح ما همه چیز رو ممکن میدونه روح ما از وجود بی نهایت ثروت و نعمت در جهان آگاهی داره , روح میدونه که برای رسیدن به خواسته ها نیاز به تقلا نداره فقط باید اجازه ورود خواسته هارو به زندگیمون بدیم,هر چی فاصله بین ذهن و روح رو کمتر کنیم به خواسته هایی که داریم زودتر میرسیم, نوشته ی من حرف هایی بود که از استاد یاد گرفتم, امید وارم نکته هایی که گفتم بتونه مفید باشه,
:)
خواهش میکنم,امیدوارم همه ی ما هرچی زودتر به خواستمون برسیم,ان شاءالله
سلام,خواهش میکنم, من هم خیلی خوشحالم که تونستم به دوستانم کمک کنم.