پس کِی به خواسته ام می رسم؟! - صفحه 114 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیز و دوست داشتنی

این فایل نشانه امروز من بود و چقدر لذت بردم که توی این مسیر اینقدر پیشرفت کردم

من سالهاست که ورودی هام رو کنترل می کنم در حدی که یادم نیست چند ساله تلویزیون ندیدم و به معنای واقعی کلمه دنیای من متفاوت از اطرافیانمه که هنوز تلویزیون می بینن یا ساعت‌های زیادی پای شبکه های اجتماعی هستن

چه بسا همین شبکه های اجتماعی حس اضطرار و عجله بیشتری به من می داد که همه رسیدن و من عقب موندم

اما بعدا که یاد گرفتم از لحظه لحظه زندگیم لذت ببرم می گفتم از چی عقب موندم؟ و هرجا که تقلا و عجله دارم این حرف شما استاد عزیزم توی گوشم زنگ میزنه: ما به دنبال خواسته هامون هستیم تا به حس بهتر برسیم و اگر الان همین احساس رو داشته باشیم انگار همین حالا به خواسته‌مون رسیدیم.

و جالبه هر بار که من تقلایی نداشتم و آروم بودم جهان مسیر رو چنان آسون کرده که من خودم متحیر موندم.

استاد این که میگید چرخ زندگی روان میشه رو من الان درک می کنم الان که سالهاست مریض نشدم حتی سرما نمی خورم. کارهام راحت و آسون انجام میشه، آدم‌ها باهام خوبن، رفاه و راحتی دارم، آدم‌هایی که اطرافم هستن اگر هم فرکانس من نباشن یا باعث ناراحتی و اذیت من بشن به طریقی حذف میشن!

آدم‌ها اینقدر سخت زندگی کردن که فکر می کنن عادیه ماشین خراب بشه، عادیه تصادف کنی، عادیه مریض بشی یا… ولی من در همون شهر و کشور، همون محل کار، همون خانواده هستم و اینقدر آسون زندگی می کنم!

و هر باری که این اصل رو فراموش کردم سریع نشانه‌ها ظاهر میشن و من می‌دونم عادی نیست، یه جایی اشتباه شده و در لحظه زندگیم رو عوض می‌کنم!

این اون اصل کدنویسیه که شما در کشف قوانین زندگی بهم یاد دادین استاد خوبم.

چند وقت قبل که قرار بود ماشینم رو عوض کنم برنامه ریزی هام رو کرده بودم پول آماده کرده بودم ماشین قبلیم رو برای فروش گذاشته بودم و انگار من خودم سکان رو به دست گرفته بودم و به جهان می گفتم خودم همه کاره هستم

و هیچ کار من پیش نمی رفت تمام برنامه ریزی هام به هم ریخت تا حدی که من گفتم ولش کن اصلا نمیشه.

ماشینم رو تازه درست کرده بودم و گفتم تو می خواستی ماشین رو عوض کنی که ماشین بی دردسر و سالمی داشته باشی این که ایرادش رفع شد از همین لذت ببر!

من سوار همون ماشین قبلی می شدم و می گفتم چقدر تو ماشین خوبی هستی، چقدر خوب شدی، سالم شدی، چقدر باهات خوش گذروندم و به اندازه یه ماشین جدید ازش لذت می بردم.

پول هایی که در تقلا بودم یکمش هم خرج نشه مبادا پول کم بیاد رو برداشتم و رفتم بازار خرید کردم خدا شاهده همون جا توی بازار برادرم زنگ زد که یه ماشین پیدا شده میای ظهر بریم ببینیم

من گفتم این شرایطی که میگی به پول من نمی خوره ماشینم فروخته نشده این گرونتره اصلا نمیشه

گفت حالا بیا بریم ببینیم

ما ظهر ماشین رو دیدیم پولم جور نبود ولی بیعانه دادیم و اومدیم قرار شد دو روز دیگه بریم سند بزنیم

دو روز بعد هم ماشینم فروخته شده بود هم پول جور شد و هم ماشینی رو خریدم که سه مدل بالاتر از چیزی بود که میخواستم

البته بگم این باورها مال چند ماه قبله و الان من به این حرف استاد عزیزم باور پیدا کردم که میشه هرچیزی رو بدون اینکه لازم باشه چیز دیگه ای رو براش فروخت خرید و مسیر رو از این هم ساده تر طی کرد.

این یکی از مثال های زندگی منه

و واقعا هر بار که یه جا حس عجله، اضطرار یا تقلا داشتم کارم که پیش نرفته تازه دردسرهای عجیب و غریب هم اومده سر راهم ولی به محضی که گفتم ولش کن لذت ببر از همین لحظه، خدا بزرگه، هر وقت زمانش باشه بهترین ها رخ میده؛ همون لحظه جریان عوض شده و من به خواسته ام رسیدم.

تمام ما هر خواسته ای که داریم برای اینه که زندگی راحت تر و لذت بخش تری داشته باشیم چرا از خودم و از ذهنم شروع نکنم تا حال بهتر رو تجربه کنم. اگر خودم رو دوست دارم اگر دارم برای راحتی خودم تلاش می کنم خب چرا اولین نفر خودم نباشم که حال خوب و آرامش به خودم بدم؟!

من فهمیدم که فقط باید از زندگی لذت برد، هرجایی که هستم و با هر شرایطی که دارم.

بقیه کارها رو خدا درست می کنه از راه آسون مسیر رو نشونت میده قدم برمی‌داری و می‌رسی به خواسته بقیه از دور می بینن و میگن این که خیلی سخت بوده چطوری از پسش بر اومدی؟! ولی خدا می‌دونه که هر لحظه اش داشتی لذت می بردی.

ممنون استاد عزیزم برای تک تک آگاهی هایی که زندگی من رو به معنای واقعی آسان و لذت بخش کرده.