پس کِی به خواسته ام می رسم؟! - صفحه 88

سلام بر استاد عزیز و دوستان …

من تازه به این خانواده صمیمی عضو شدم بدون اینکه کسی معرفی کنه شانسی یعنی خاست خدا بوده که در این مسیر قرار بگیرم

عضو شدن من از اینجا شروع شد که من خیلی وقته دنبال این جور مساعل بودم که کی هستم و هدفم توو این دنیا چیست اصلا هدف خدا از خلقت ما انسان ها چیست و بعدش به کجا خاهیم رفت خلاصه …

من وقتی بچه بودم تمام این حس های خوب و قشنگو داشتم تا اوایل خدمت سربازیم

یعنی کنترل ورودی های ذهنم و مثبت اندیشی و مثلا میگفتم الان برم خونه این غذایی که میخامو ای کاش مامانم پخته باشه تا اینکه بعد خدمت نمیدونم بخاطر مشکلات زیاد یا به هر طرقی کنترلش از دستم در رفت تا الانش که هشت سالی گذشته ولی الانم دارم ولی خیلی کم میتونم روشون مسلط بشم یا اون ارتباط خوبی که با خدا داشتم الان نیستش الان از وقتی که فرمایشات استاد را گوش میدم دارن اروم اروم فعال میشن ولی باز یه حس یا باورهایی از جنس پولاد چسبیده به وجودم که نمیتونم بکنم بندازم دور ولی بازم یه حسی میگه میتونی مثل قبل باشی

خاستم عضو جدیدیً از خانواده عباس منش باورهایی که بود و داشتم رو ببردوستان اشتراک بزارم

و از خدای بزرگ سپاس گزارم و همچنین از استاد عزیز که واقعا تجربه هایی رو به ما یاد میدهند که حتی بابا مامانامونم به ماد نگفتن در مسیر خوشبختی و سعادت دنیا …

مرسی از همگیً