«اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش - صفحه 51

سلام به دوستان عزیزم

نکاتی که از این قسمت دریافت کردم:

1- عید قربان بزرگترین عید مسلمانان هست و تمام ادیان دنیا عید قربان رو جشن میگیرن و خاص مسلمون ها نیست و این یعنی اتفاق بزرگی افتاده توسط حضرت ابراهیم و یک پیام بسیار مهمی داره برای کل بشریت و افرادی که میخوان اگاه بشن پس این روز که باید درک و بهش عمل کنیم

2- ابراهیم فردی هست که بچه اش و همسرش رو رها کرد در بیابان و رفت دنبال رسالتش و درخواست کرد از خدا که خدایا مردم رو دور اینها جمع کن و بعد از سالها یک شب خواب میبینه که باید سر بچه اش رو قطع کنه و بعد برمیگرده سر بچه اش رو ببره نه برای اینکه بخواد بچه اش رو ببینه، انصافا کی چنین اعتمادی به الهامات و خداوند و هدایتگری خداوند داره؟ کی این چنین در مقابل رب و فرمانروای خودش تسلیمه که این کار رو انجام بده؟ کی حاضره سر بچه اش رو ببره به خاطر ندای که خداوند بهش گفته؟ خدایا تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم به من قدرتی بده که مثل ابراهیم به هدایتت عمل کنم

3- درسی که از عید قربان و داستان حضرت ابراهیم میگیرم این هست که الهامات خداوند میتونه عمل کردن بهش سخت و حتی ترسناک باشه. الهام بشه برو سر فرزندت رو ببر! خب حداقل برای من که کار بسیار سختیه (خواسته ابراهیم چی بوده که چنین الهامی بهش شده؟ و بعد از این عملکرد انتظار چه پاداشی رو داشته‌ از خداوند؟ ایا خلیل الله شدن؟ یا ..؟) و ابراهیم قهرمان شجاعت و جسارت و اعتقاد به خدا رو داشت و عمل کرد به این الهام سخت. یعنی اینطور نیست که خداوند هر الهامی میکنه خیلی راحت باشه میتونه مثل ابراهیم الهامات سختی رو بگه که نتیجه اش مقام بالایی داره مثل خلیل الله شدن. و ابراهیم نشون میده که میشود عمل کرد پس ما هم میتونیم.

4- نکته چهارم این هست که هدف زندگی نمیتونه بچه ها باشن. درسته بودن بچه و پدر شدن و فرزند داشتن لذت بخشه کل پروسه اش اما نمیتونه هدف یک پدر یا مادر بچه هاش و فرزندان باشن و همچنین هدف یک فرزند نمیتونه پدر و مادرش باشن.

5- بهترین راه کمک کردن به بچه هامون اینه که بهشون کمک نکنیم!

6- ابراهیم تسلیمه و باور داشته که خدا حمایتش میکنه و عمل کرده و همسر و بچه رو رها کرده، یعنی اگر این باور رو داری که خدا حمایتت میکنه حرکت میکنی و عمل میکنی و قدم برمیداری و اگر این کار رو انحام نمیدی یعنی باور نداری خدا حمایتت میکنه و حرف میزنی فقط و باور نداری.

7- یه بنده خدایی حقوقش کمه و شرایطش خوب نیست و دوست داره بره یک شهر بزرگتر، بعش میگم خب برو یک شهر بزرگ تر و شرایط بهتر میگه (ترس مهمترین عامل عدم رشد و پسرفته و باید با نور ایمان له بشه) و میگم اره تفاوت ما همینه. تسلیم بودن و ایمان داشتن یعنی میرم شهر جدید و باور دارم بارم روی زمین نمیمونه و کارم حل میشه.

8- نشانه تسلیم بودن احساس خوبه (پس چرا من در غلبه به برخی ترسام حس خوبی ندارم؟ اگه تسلیم بودن و حرکت کردن حس خوب نشانه اش هست پس چرا من حس خوب ندارم تو حرکت؟)

9- تسلیم بودن یعنی اگر من عزیزم رو از دست بدم و اگر اتفاقی برای بچه ام و نزدیکان و .. ام بیفته نمیرم خودکشی کنم و همینطوری غصه بخورم، و نیگم خوبه برام ختما خوب هست بدام و من تسلیم خداوند هستم.

10- اینکه عزیزم رو از دست بدم جز طبیعت جهان هستی هست و تسلیم هستم نسبت به اتفافاتی که برام بوجود میاد.

11- اگر یک ادمی توی جهان تونسته یک کاری رو انجام بده ما هم میتونیم اون کار رو انجام بدیم و اگر ابراهیم تونسته این کار رو انجام بده ما هم میتونیم انجامش بدیم.

12- زندگی ای که با توکل و ایمان به خدا پیش میره زندگی بی دغدغه و زندگی پر از سلامتی و ارامش و پر از زیبایی هست و همه میتونن تجربه اش کنن فقط باید روی باورهامون کار کنیم..

دوستان عزیزم رو به رشد باشید و زندگیتون پر از عملگرایی و حرکت و تغییرات مثبت و هدایت الهی و خداوند ره گشای مسیرتون از مسبر اسان به سوی موفقیت های بزرگ باشه.