«اعتماد به ربّ»، پیام ابراهیم از قربانی کردن فرزندش - صفحه 63

سلام استاد عزیزم

خدا رو شاکرم که سومین روز از تحول روز شمار رو هم تونستم پشت سر بزارم

چقدر این فایل رو دوست داشتم و چقدر زیبا حضرت ابراهیم رو توصیف کردین، چقدر دوست دارم تسلیم باشم و پا روی ترسهام بزارم.

چند روزی هست که بخاطر دخترم نگران بودم چون دوست نداره کلاسهایی که من براش در نظر گرفتم رو شرکت کنه، تا اونجایی که تونستم تلاش کردم متقاعدش کنم ولی در اخر گفتم انتخاب خودشه من فقط میتونم هدایتش کنم بقیه با خودشه و سعی کردم بهش آزادی انتخاب بدم. و الان فهمیدم که باید رهاش کنم و تسلیم باشم.

اصرار داشتم چون ترس از آینده دارم که نتونه از پس مشکلاتش بر بیاد، ترس دارم که بچه موفقی نباشه و نتونه گلیم خودش رو از آب بیرون بکشه، ولی خدارو شکر میکنم که الان فهمیدم باید تسلیم باشم و رهاش کنم، وقتی خدایی دارم که اسماعیل رو در دل کویر تنها نزاشت و مراقبش بود مگه میشه مراقب بچه من نباشه؟ مگه فرزند ابراهیم ارزشش کمتر از فرزند من بود که ابراهیم رهاش کرد؟ مگه ابراهیم پدر ظالمی بود؟ وقتی جواب خودمو میدم اونوقت آروم میشم و ترسهام کمرنگ میشن

خدایا شکرت که هر روز منو اگاهتر میکنی و به من مسیر درست رو نشون میدی، مسیر ارامش و شادی، وقتی بدون ترس زندگی میکنم شادتر هستم و آرامش دارم و یقین دارم خدایی دارم مه حواسش به همه چی هست پس جای نگرانی نیست.

امیدوارم قدم به قدم هر چقدر جلوتر میرم ایمان و اعتمادم به خداوند بیشتر بشه و تسلیم باشم. و ترسهام کمرنگ تر بشن تا در آرامش بیشتری باشم و عزیزانم هم کنار من در آرامش باشن و در محیط شادی رشد کنن.

خدایا میدونم تو این ماه رمضان اتفاقات مهم و قشنگی برام میافته و کمکم میکنی خودم رو بهتر بشناسم و ارتباط بهتری با خودم بگیرم و در نهایت با خالقم.

استاد عزیزتر از جانم ممنون و سپاسگزارم که اینقدر زیبا مسیر رو برام روشن میکنی انگار چراغی در دست داری و من فقط دارم به این چراغ نگاه میکنم و جلو میرم و مطمئنا انتهای مسیر روشنایی محض هست. خوشحالم که کنار یکی از بهترین بندگان خداوند طی مسیر میکنم، بنده ای که از نظر من یک ابراهیم است در زمانه خودش.

به امید یک روز بینظیر دیگه به همراه استادم و با کمک خالقم.