جهان مانند آینه عمل می کند - صفحه 76

سلام خدمت شما استاد عزیزم و مریم شایسته نازنین

راستش امروز داشت یادم میرفت که کامنت بنویسم و وقتی یادم اومد گفتم ولش کن دیگه شب شده دیره حال ندارم و اینا ولی بعد به خودم گفتم که نه من یه تعهد دادم اگه نتونم به تعهدم در مورد نوشتن یه کامنت پایبند باشم اونوقت چجوری میتونم در مورد تعهدی که برای خلق زندگیم دارم پایبند باشم البته هرچند که این یه کامنت و خب منم خیلی طولانی نمینویسم ولی همین کامنتای کوچک قطعا در پایان این سفرنامه تاثیر هیولایی داره.

راستش بعضی وقتا این حسم که خودمون خالق زندگیمون هستیم خیلی پر رنگ میشه و حس میکنم این هست و جز این نیست اون لحظه هایی که حالم خیلی خوبه و خیلی وقتا حسم کمرنگ میشه و حقیقتا نا امید میشم راستش نمیدونم برای این لغزش حسی چه کاری باید بکنم اما از وقتی که قانون رو فهمیدم سعی کردم که هر چی بیشتر حالمو خوب نگه دارم و تو احساس بد نمونم. اصلا یه فکری به ذهنم زد بیام رو پیشرفت‌هایی که تو اجرای قانون داشتم تمرکز کنم تا بیشتر پیشرفت کنم و همین که تشویقی بشه برای خودم این یادآوری پیشرفت ها بله داشتم میگفتم از وقتی که قانون رو فهمیدم سعی کردم ویژگی های خوب رو تو آدما ببینم هرچند که دربرابر بعضی افراد خیلی مقاومت داشتم و میگفتم عمرا این آدم یه ویژگی خوب تو کل زندگیش نداشته ولی خب سخت بود برام اوایل ولی به ورم که شد سعی کردم ویژگی های مثبتی تو اون فرد پیدا کنم و بعد دیدم که این کار به مراتب آسون تر شد و پیدا کردن ویژگی های خوب توی اون آدم و حتی بقیه هم بهتر شد و آدمی که حتی فکر نمیکردم ویژگی خوبی هم داشته باشه هزاران ویژگی خوب توش پیدا شد که شاید من اوایل بخاطر مقاومت اونارو نمیدیدم یا اوایل فکر میکردم شرایطم اونقدرام خوب نیست ولی بعد با درنظر گرفتن خیلی چیزها به نکات خیلی خیلی خیلی مثبتی رسیدم که خب اصلا اون نکات مثبت تو زندگی خیلیا وجود نداشتو خلاصه دیدن نکات مثبت به مراتب برام راحت تر شد کنترل ذهن اوایل خیلی برام سخت بود حتی سر یه جمله ی خیلی مسخره از کسی که اصلا نمی‌شناختمش برای نصف روز یا حتی برای یه روز ذهنمو درگیر می‌کرد ولی الان به سادگی از حرفا می‌گذرم و شاید حتی در حد دوساعت ذهنمو درگیر نکنه ولی خب اگه بگم کلا درگیر نمیکنه دروغه هنوز به اون مرحله نرسیدم ولی انشالله به اونجام می‌رسیم. اولا درخواست کردن حرف زدن و حتی کامنت نوشتنم خیلی برام سخت بود احساس می‌کردم اگه من یه چیزی بگم که بقیه خوششون نیاد چی ولی به تدریج فهمیدم همه قرار نیست از ما خوششون بیاد همه هم قرار نیست از ما بدشون بیاد ولی در هرصورت ما قرار نیست هیچکدوم از این نظرات برامون مهم باشه. اینکه الان دارم کامنت مینویسم یه باوری ته ذهنم هست که من مسئول اتفاقات زندگی خودم هستم ولی هنوز خیلی کار داره فقط برام مهم اینه که توی این مسیر حالم خوبه و احساس خوبی دارم و دارم لذت میبرم و بابت نعماتم سپاسگزارم.

خدایا سپاسگزارم که امروزم کمکم کردی به تعهدم پایبند باشم❤️