ما بی انتها هستیم - صفحه 38

ما بی انتها هستیم :

یکی از آگاهی های عمیق قرآن که حس میکنم دارم بیشتر درکش میکنم این هست که بارها و بارها در مورد ایمان به آخرت صحبت میکند

آیاتی که مربوط به ایمان به روز آخرت (یوم الاخر) و دنیای پس مرگ هست این تلنگر رو بهم میزند که هیچ چیز در این دنیا ثابت و پایدار نیست و همه چیز دستخوش تغییر هست ، پس اگر وابسته ی این دنیا و آنچه در دنیای شکل و فرم هست باشیم چیزی جز رنج نصیبمان نمیشود و اگر به خواسته ها و آرزوهامون هم برسیم باز هم در زیرلایه های اون حس خوبی که از پیروزی و موفقیت هست رنج وجود دارد ، به عبارتی اگر به خواسته هامون وابسته باشیم و تمام زندگی رو در رسیدن به خواسته ها و آرزوها بدانیم اگر به خواسته هامون نرسیم رنج میکشیم و اگر به خواسته هامون هم برسیم بازم رنج میکشیم چون نمیتونیم برای همیشه نگهشون داریم (ریشه ی این مساله وابستگی به خواسته ها و آرزوهای دنیایی هست)

دیدگاهی که نسبت به کل هستی و کائنات و انسان و … دارم این هست که هر چیزی یک سطح و عمقی داره

آنچه در سطح وجود داره دستخوش تغییر و تحول هست و تا ابد نمیتونه ثابت بمونه و حقیقتی که در ورای دنیای سطح و شکل و فرم هست که من بهش میگم بی شکلی یا بی فرمی ، فضایی هست که امکان بودش به همه چیز میدهد و این فضای بودش هست که حقیقی هست ، بهش میگیم روح ، خدا ، آگاهی ورای شکل یا هر اسم دیگه ای…(کلمات و واژگان مهم نیستن چرا که فقط اشاره گر هستن به حقیقت آنچه که هست)

درد و رنج و ترسها و نگرانی ها از جایی شروع میشود که انسان خودش را با محتواها و شکل و فرم های دنیا یکی میپندارد ، فراموش میکند که چیزی ورای تمام این شکل و فرم هاست ، آنچه که در موردش صحبت میکنیم شاید مقداری گنگ و مبهم باشد (دلیل مبهم بودنش پرده های ذهن هست) ، میخوام یک تمرینی رو با هم انجام بدیم ، همین الان به جایی که هستی توجه کن به اشیای اطرافت توجه کن ، چه چیزهایی رو میبینی ، مثلا اگر در اتاقت هستی به اشیای داخل اتاقت توجه کن : میز ، صندلی ، فرش و…

سوالی که پیش میاد آیا اینها تمام چیزی هست که الان وجود داره ؟

.

.

.

حقیقتی که به تازگی بر من آشکار شده است این هست که در زیر لایه ی تمام این اشیا و چیزها ، فضایی هست که به وسایل و هر آنچه در حال حاضر میبینم و حس میکنم و درک میکنم امکان بودش میدهد

که من بهش میگم خدا ، ورای ذهن ، خودآگاهی …

خیلی از انسان ها دیدگاهشون این هست که آنچه بهش میگیم خدا و در دنیای فیزیکی هم قابل رویت و لمس کردن نیست و شکل و فرم فیزیکی ندارد اندیشه و تفکر انسان هست ، اما ذهن و اندیشه ی انسان هم نمودی از شکل و فرم هست و سطح خیلی خیلی مختصر و کوچکی از خداست

ذهن و اندیشه فقط یک ابزاری هست برای ساخت و ساز در این دنیای شکل و فرم ، اگر خودمون رو با ذهن یکی بدانیم چیزی جز رنج نصیبمان نمیشود و هر آنچه در این جهان بسازیم بدون خلاقیت هست ، خلاقیت حقیقی از ورای ذهن میاد ، تمام کسانی که در حوزه های مختلف آثار و نتایج کارشون خلاقانه هست این حقیقت رو خیلی خوب درک میکنند که آگاهی ها و چیزایی که ازشون متجلی میشه از چیزی فراتر از ذهن و تلاش و تمریناتشون هست ، به زبان دیگر بخوایم بگیم ، تمام افراد خلاق در هر حوزه ای به خدا وصل هستن و فرد خودش رو به عنوان یک کانال انرژی میبیند که خدا از طریق اون به جریان میافتد

اگر به خدا وصل باشیم دیگه نیازی به رقابت نداریم ، چون هر آنچه در هر زمینه ای از ما متجلی بشه جدید هست ، از یه جای شرطی نشده میاد ، آگاهی هایی که بهمون داده میشود دست اول هست و به خاطر همین دست اول بودن و تازگی اش هست که نتیجه ی کار خیلی تاثیر گذار میشود و میدرخشد

آنچه من به تازگی درک کرده ام این هست که خدا از طریق ما زندگی میکند ، زندگی از دیدگاه من یک بازی الهی هست ، زندگی یعنی اینکه خودآگاهی از خودش آگاه میشود

زمانیکه انسان به سمت اهداف و خواسته هاش حرکت میکند (بدون وابستگی به اهداف و خواسته ها) خدا در وجودش در جریان هست ، هوش ورای ذهن و فضای بودش در حال متجلی شدن هست

و زمانیکه انسان در دام ذهن اش بیافتد و برده ی ذهن اش باشد و خودش را با ذهنش یکی بپندارد فقط رنج میکشد و کارهایی هم که انجام میدهد رنج بیشتری برایش تولید میکند ، به همه چیز میچسبد ، تسلیم آرزوهایش میشود ، به زبان دینی بخوایم بگیم : خدا در زندگیش غایب هست

اگر خدا در زندگی غایب باشد مرگ فیزیکی برای جسم و ذهن انسان به معنای نابودی و فنا هست

و اگر خدا در زندگی حضور داشته باشد مرگ یک سفری هست برای رفتن به ورای آنچه که هست ، سفری به آن فضای بودش و لایتناهی که به همه چیز امکان بودش میدهد.

به قول اکهارت تول نویسنده ی کتاب نیروی حال : مرگ غربالی هست که هر آنچه به شما تعلق ندارد را جدا خواهد ساخت ، راز زندگی در این هست که بمیرید قبل از اینکه بمیرید ، تا متوجه شوید که مرگی وجود ندارد.

با تقدیم مهربانی : وریا گنجی