چه موضوعی را باور کرده ای؟

به نام خدایی که تمام قدرت دست اوست

سلام به استاد عزیزم،چشم‌ ما روشن استاد،شکر که دوباره شما رو میبینم و یه اگاهی از یه زاویه دیگه،شکرررر

امروز احساسم بعد از چند روز کلنجار با نجواها خوب بود،احساس سبکی و خوبی داشتم،هر وقت نجواها از همه طرف فشارمیاره به خودم میگم متعهد و صبور باش داره مدارت عوض میشه،واین منطق منو اروم میکنه و متعهد میشم به کار کردن روی خودم،تمرکز بیشتر و بعد از این بحران حالم خوب میشه و احساس میکنم درکم بالاتر رفته و اینم نتیجه ادامه دادنه و متعهد بودنه،بیشتر مینویسم و بیشتر فکر میکنم که اینم طی کردن تکامله

راحتتر ایده هایی که میاد رو اجرا میکنم،ایمانم قوی تر میشه ونشانه ها رو بهتر میفهمم

هر وقت روی عقل خودم حساب کردم اسیر نجواها میشم،میترسم،نگرانم،و این روزنه قوی ذهنم که میگه از کجا و چه طوری حالم رو بد میکنه ولی به محض رها شدن،نوشتن،تمریناتی که توی دوره ها هست همه چی عوض میشه،یه حسی میگه برو کشف قوانین رو رندم گوش کن،واااای خدای من،انگار اولین بارم دارم میشنوم،اینا کجا بودن،میفهمم درکم عوض شده و مدارم تغییر کرده،مینویسم تمرین انجام میدم و سبک میشم و اینا خودش تقویت ایمانه و بعد میفهمم اتفاقات راحت و ساده و بینظیر زندگیم از کجا آب میخوره…

درسته تغییر ذهنی که سالهاست یه خط سیر رو رفته حالا رام کردنش سخته،خیلی سخته،ولی هر قدمش واقعا لذت بخشه،هر بار بیشتر باورم میشه مسیرم درسته،باید ادامه بدم،در این مسیر گوش نا محرم نباشد جای اسرار سروش،پله پله،آرام ارام شدنیه

هر بار یه بخشی از شخصیتم رو میشه که باید بیشتر روش کار کنم و خوشحالم که متعهد ماندم و هر مینویسم به کتابها و مطالبی هدایت میشم که مثل کتابهای کمک درسیه،تستهای که منو در مهارت قانون کمک میکنه،کتابی که دقیقا الان باید بخونم،فایلی که دقیقا مناسب حال الان منه،زدن روی دکمه(مرا سوی نشانه ام هدایت کن)منو میخکوب میکنه از این دقت در فهمیدن احساسم و مثل یه کوچ،یه مشاور منو قدم به قدم جلو میبره،میگه اینجا تله است نرو،اینجا برو…و اینا ایمانم رو میافزاید.‌..دعایی که هر روز از خداوند دارم

وقتی ذهنم میگه از کجا و چه طوری،میگم نمیدونم،من قادر به درک قدرت و توانایی خداوند نیستم،من گنجایش درک بزرگی خداوند رو ندارم،پلن های خداوند رو نمی‌شناسم، من فقط ادامه میدم،من روی خدا حساب میکنم،کی بهتر از خودش هست واقعا؟مگه داریم،مگه میشه…کی بهتر از خداوند برای شراکت هست،تقسیم کار هست،اینا گفتنش راحته در عمل …ولی در وزوز نجواها کار راحتی نیست،کنترل ترسها و نگرانیها کار راحتی نیست،ولی گفتنش به مرور و دیدن نشانه ها هر چند کوچک، تاییدش،تکرارش و باورش،هر بار راحتتر میشه توکل کرد،یقین داشت…اینو دقیقا همین چند روز پیش برام رخ داد و بعد هدیه امروز ما بچه ها که منتظر نشانه ها و شکار اونا هستیم،تیر خلاص رو زد…هر بار بهتر میشم…از یک ماه پیشم خیلی بهتر شدم،به خودم افتخار میکنم و خوشحالم…شکرررر خدای بزرگم

با همین شرایطی که دارم حالم بعد از هر نجوا و ترسی،گذر کردن از این بحران بهتر و بهتر میشه

خدایا شکرت

استاد عزیزم دوست دارم،سپاسگزارم که به فکر بچه هات و دانشجوهات هستی،دوست دارم