معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خدای مهربان
مالک توچه کسی ست؟
“”مالک من باورها،افکار واعمال خودمن است””
باورها،افکارواعمال وعقایدی که سنگ بنای زندگی کنونی من هست واکنونم وحال واحوالم وشرایط زندگیم نشان دهنده نوع مصالح باورها وافکارمن هستن ورفتارواعمال من رو تعریف میکنن
همیشه از شرایطی که دارم مینالم
از کارهایی که مجبورم هرروز انجامشون بدم ودوستشون ندارم
از جایی که هستم
از مدل زندگی که دارم
از وضع مالی وبی پولیم دررنجم
از روابطی که به سردی وکدورت میگذره
از وضعیت جسمانی وسلامتی وغیره از همه شرایطم نالانم
وبه مدد خدای مهربان با این مسیر اشنا شدم وشروع کردم به یادگیری بافایل هایی که هرروز گوش میدم ومینویسم ونکته برداری میکنم ودوباره ودوباره دوباره
وهمه این تلاش ها همه این هدایت های شیرین الهی نتیجه ش شده نعمت ودستاوردی بزرگ به نام آرامش
درحال تغییر ودگرگونی هستم
حالم به شدت عالی وخوب هست
کارهایی که از انجام دادنشون بیزاربودم رو با علاقه وعشق انجام میدم
صبح هایی که برای بیدا شدنش بیصبرانه منتظرم
منتظر برای شروع زندگی وتغییر
چه حال خوبی چه چشم های بینایی چه حواسی که انگار خداتازه اون هارو به من داده
شکرروسپاس پروردگار جهانیان را که من رو بسیار دوست داره واز من بیشتر به پیشرفت ورشد من مشتاق تره
خدایا شکرت
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀