معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
سلام ودرود فراوان به استاد گلم .عزیزم ومهربانم
استاد من این جملات رو از اینترنت گرفتم وهروز دارم در محل کارم گوش میدم به مدت چند روز.به خودم گفتم اول با شما درمیون بزارم ودوست دارم در موردش نظر بدین وراهکار ممنون میشم.حتما حتما حتما منتظر نظر شما هستم ممنونم ازتون.(اطلاعات امروزتون خیلی عععععالی بود فوق العاده واسه من )
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَلْبِسْنِی عَافِیَتَکَ وَ جَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و جامه عافیت خویش بر تن من بپوش و مرا در عافیت خود فروپوشان
وَ حَصِّنِّی بِعَافِیَتِکَ وَ أَکْرِمْنِی بِعَافِیَتِکَ وَ أَغْنِنِی بِعَافِیَتِکَ
و در حصار عافیت خود جاى ده و به عافیت خود گرامى دار و به عافیت خود بى نیاز فرماى
وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَافِیَتِکَ وَ هَبْ لِی عَافِیَتَکَ وَ أَفْرِشْنِی عَافِیَتَکَ
و عافیت خود به من بخش و عافیت خود به من ارزانى دار و عافیت خود براى من بگستران
وَ أَصْلِحْ لِی عَافِیَتَکَ وَ لاَ تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَ عَافِیَتِکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
و عافیت خود در خور من گردان و میان من و عافیت خود در دنیا و آخرت جدایى میفکن.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَافِنِی عَافِیَهً کَافِیَهً شَافِیَهً عَالِیَهً نَامِیَهً عَافِیَهً تُوَلِّدُ فِی بَدَنِی الْعَافِیَهَ عَافِیَهَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا عافیت ده، عافیتى کفایت کننده و شفا بخش و عالى و افزاینده، عافیتى که از آن در تن من تندرستى زاید، عافیت این جهانى و آن جهانى.
وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالصِّحَّهِ وَ الْأَمْنِ وَ السَّلاَمَهِ فِی دِینِی وَ بَدَنِی وَ الْبَصِیرَهِ فِی قَلْبِی وَ النَّفَاذِ فِی أُمُورِی
اى خداوند، بر من احسان نماى به اعطاى تندرستى و امنیت و سلامت در دین من و جسم من. و مرا به ارزانى داشتن بصیرت دل و نفاذ امر
وَ الْخَشْیَهِ لَکَ وَ الْخَوْفِ مِنْکَ وَ الْقُوَّهِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِی بِهِ مِنْ طَاعَتِکَ وَ الاِجْتِنَابِ لِمَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ مِنْ مَعْصِیَتِکَ
و خشیت در برابر عظمت تو و خوف از تو بنواز و نیرویم ده بر طاعتى که بدان فرمان داده اى و اجتناب از هر معصیت که از آن نهى فرموده اى.
اَللَّهُمَّ وَ امْنُنْ عَلَیَّ بِالْحَجِّ وَ الْعُمْرَهِ وَ زِیَارَهِ قَبْرِ رَسُولِکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ رَحْمَتُکَ وَ بَرَکَاتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَى آلِهِ وَ آلِ رَسُولِکَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
اى خداوند، بر من احسان نماى به اعطاى نعمت اداى حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت – صلوات تو و رحمت تو و برکات تو بر او و آلش باد – و زیارت خاندان پیامبرت – بر ایشان سلام باد –
أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مَقْبُولاً مَشْکُوراً مَذْکُوراً لَدَیْکَ مَذْخُوراً عِنْدَکَ
همواره تا هرگاه که مرا زندگى بخشیده اى در این سال و هر سال دیگر، زیارتى که مقبول و مشکور تو افتد و تو را در نظر آید و در نزد تو ذخیره روز بازپسین باشد.
وَ أَنْطِقْ بِحَمْدِکَ وَ شُکْرِکَ وَ ذِکْرِکَ وَ حُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَیْکَ لِسَانِی وَ اشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِینِکَ قَلْبِی
اى خداوند، زبانم را به حمد خود و شکر خود و ذکر خود و ثناى نیک خود گویا کن و دریچه هاى دلم را در برابر مقاصد دین خود بگشاى.
وَ أَعِذْنِی وَ ذُرِّیَّتِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّهِ وَ الْهَامَّهِ و الْعَامَّهِ وَ اللَّامَّهِ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ
اى خداوند، مرا و ذریه مرا از شیطان رجیم در پناه خود دار و از آسیب هر گزنده زهر دارنده و هر بیم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار و از شر هر شیطان سرکش
وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مُتْرَفٍ حَفِیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ضَعِیفٍ وَ شَدِیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَرِیفٍ وَ وَضِیعٍ
و هر پادشاه ستمگر کینه توز و هر مخدوم غرقه در ناز و نعمت و هر ناتوان و نیرومند و هر بلند پایه و فرومایه
وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ قَرِیبٍ وَ بَعِیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ
و هر خرد و کلان و هر نزدیک و دور و هر کس – از پریان و آدمیان – که به خلاف رسول تو و اهل بیت او برخاسته
وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّهٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا إِنَّکَ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ
و هر جنبنده اى که زمامش به دست قدرت توست، پناه ده. تو که فرمانرواى دادگر و راستکارى.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّی وَ ادْحَرْ عَنِّی مَکْرَهُ وَ ادْرَأْ عَنِّی شَرَّهُ وَ رُدَّ کَیْدَهُ فِی نَحْرِهِ
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و هر کس را که با نیتى پلید آهنگ من کند، از من بازگردان و مکر او از من دور دار و آسیبش از من دفع فرماى و نیرنگش را بر سر او زن.
وَ اجْعَلْ بَیْنَ یَدَیْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِیَ عَنِّی بَصَرَهُ وَ تُصِمَّ عَنْ ذِکْرِی سَمْعَهُ وَ تُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِی قَلْبَهُ
بار خدایا، در برابر او سدى بر آر تا دیده اش از دیدن من نابینا گردد و گوشش از آنچه درباره من گویند ناشنوا. و در قلب او را قفل بر نه که یاد من بدان در نیاید.
وَ تُخْرِسَ عَنِّی لِسَانَهُ وَ تَقْمَعَ رَأْسَهُ وَ تُذِلَّ عِزَّهُ وَ تَکْسُرَ جَبَرُوتَهُ وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ وَ تَفْسَخَ کِبْرَهُ
و زبانش را از بردن نام من لال کن و سرش فروکوب و عزتش را به ذلت آور و باد غرور از سرش بیرون بر
وَ تُؤْمِنَنِی مِنْ جَمِیعِ ضَرِّهِ وَ شَرِّهِ وَ غَمْزِهِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ حَسَدِهِ وَ عَدَاوَتِهِ وَ حَبَائِلِهِ وَ مَصَایِدِهِ وَ رَجِلِهِ وَ خَیْلِهِ إِنَّکَ عَزِیزٌ قَدِیرٌ
و از همه زیانهاى او و بدیهاى او و غمازى او و غیبت کردن او و عیبجویى او و رشک بردن او و عداوت او و بندها و دامهاى او و پیادگان و سواران او، مرا در امان دار. انک عزیز قدیر.
یاحق