معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
سلام و دروود
روز شمار تحول زندگی من
روز 26ام بار دوم
مهترین درس های من از فایل:
هیچ کس جز خداوند مالک ما نیست
تمام جهان اگر اراده کنند و بخوان تاثیری روت بزارن،نمیتونن
هیچ قدرتی بیرون از من وجود نداره مگر اینکه باورش کنیم!پس تا زمانی که قدرت رئیس،مشتری و غیره را باور نکنیم،هیچ تاثیری در زندگی ما ندارند اون افراد.
خدای من که مالک هر چیزی هست،قدرت خلق زندگی رو به من داده و این شرکه که کسی غیر از خداوند قدرت داره.
خداوند میفرماید:
ما زمین و آسمانها رو مسخر شما کردیم
در واقع مسخر فرکانس های شما کردیم!
شرک یعنی شریک شدن قدرت برای خداوند و عامل بدبختی بشیرت شرکه و یادمون باشه که ترس یعنی شرک.
به قول استاد توی دوره ی ارزشمند عزت نفس:
ضربات شرک خیلی سنگینه.
و اینکه همه ی پیامبران دعاهاشون با رب هست،چون رب یعنی فرمانروای جهانیان و صاحب اختیار و ما یه دونه رب بیشتر نداریم.
عااشقتونممم استادان عزیزممم
سلام و درووود
روز 26 ام سفرنامه
مهمترین درس من:
قبل از شروع و کارکردن روی قوانین،اولین و مهمترین باور این هست که بپذریم زندگی ما در رو خودمون خلق میکنیم.
تا وقتی که نپذیریم که مسئول صد درصد اتفاق های زندگی هستیم،هیچ وقت نمیتونیم که تغییرش بدیم.پس این اولین قدم هست.وقتی که این مسئولیت رو بپذیریم،ذهن خودمون رو آماده ی دریافت قوانین و آگاهی ها میکنیم.
من خالق زندگی خودم هستم.من باید هر چیزی در زندگی رو که قدرت رو از من میگیره،شرک بدونم و بدونم تنها گناهی هست که بخشیده نمیشه و اینجوری برای خودم خط قرمز بزارم.
و مهترین کاری که باید انجام بدم،عمل به دانسته هام از قانون هست و ذهن منطقیم رو خاموش کنم و نترسم و غمگین نشم و اجازه بدم که خداوند آروم آروم درها رو برای من باز کنه.
عااشقتونمممم استادان عزیزم.
6 تیرماه 1403