معمولاً آدمها وقتی بخاطر باورهای محدود کننده، به چیزی که می‌خواهند نمی‌رسند، پیش پا افتاده‌ترین کار را انجام می‌دهند ، یعنی می‌ترسند و سریعاً به دنبال عاملی بیرون از خود می‌گردند تا تقصیر را به گردنش بیندازند.
و به قول کیمیاگر:
“در مرحله‌ای، کنترلمان را بر آنچه که در زندگی رخ می‌دهد از دست داده و تصمیم می‌گیریم بزرگترین دروغ جهان را باور مسئولیت را به دوش سرنوشت بگذاریم”
شروع شرک از اینجاست که فکر کنیم، چیزهایی مثل قیمت دلار، سیاست دولت‌ها، تصمیمات دیگران و هر عاملی که تسلطی بر آن نداریم، تعیین کننده زندگی ما و مالک ماست.
اما داستانی که خداوند برای جهان رقم زده، داستان توحید است و به تو این نوید را می‌دهد که هیچکس کمترین توانایی‌ای در اتفاقات زندگی‌ات ندارد مگر اینکه خودت این دروغ را باور و دو دستی قدرت را به او بدهی.
خواست خدا این است که باورهای تو زندگی‌ات را رقم بزند نه سیاست دولت‌ها، نه یک گروه یا عده‌ی خاص و نه هیچ عامل دیگری.
برنامه خداوند این است که زندگی‌ات بر پایه باورهایت باشد. برنامه خدا این است که هر چه را باور کنی و در ذهن بسازی، جهان به آن شکل دهد. این نهایت عدل الهی است. هیچ قدرتی بیرون از تو وجود ندارد. الله و ربّی که من شناخته‌ام قدرت را به خودت داده تا زندگی‌ات را با باورهایت بسازی .
من این خدا را باور کرده‌ام و با اشتیاق این قدرت را پذیرفته‌ام و نتایج زندگی من گواه نتیجه این باور و نتیجه یکتاپرستی است.
شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی‌ات با فرکانس‌هایت داده را، نپذیری. یعنی این قدرت را دو دستی به هر عاملی بیرون از خود بدهی که هیچ کنترلی بر آن نداری.
این نگاه خداوند به شرک است و شرک بر خود را نمی‌بخشد. نه به این دلیل که محتاج عبادت ماست، بلکه به این علت که توانایی ما در کنترل زندگی‌مان وابسته به نگاه یکتاپرستی است. به اندازه‌ای که می‌توانیم توحید را در عمل اجرا کنیم، به همان اندازه افسار زندگی‌مان را در کنترل خود داریم و به همان اندازه به رضایت درونی می‌رسیم.
به همان اندازه می‌توانیم از عهده‌ی مدیریت ترس های زندگی بر بیاییم:
ترس از «از دست دادن‌ها»؛
ترس از قدرت حکومت‌ها و دولت‌ها؛
ترس از حرف مردم؛
ترس از هر عاملی که بیرون از ماست و هیچ کنترلی بر آن نداریم.
به اندازه‌ای که توحید را درک می کنیم و در عمل اجرا کنیم، از ترس‌هایی می‌گذریم که از شرک می‌آید و به سمت آرامشی هدایت می‌شویم که برکتِ نگاه توحیدی به اتفاقات و مسائل مختلف است.
ما به اندازه‌‌ی نگاه توحیدی‌مان، مالک و صاحب سرنوشت‌مان هستیم.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی چه کسی مالک توست؟!18MB20 دقیقه
به نام خدای مهربون
روز بیست و ششم
مالک جهان هستی و تنها قدرت مطلق این جهان فقط خداوند است
و خداوند این قدرت و توانایی رو به من داده تا خودم خالق زندگی خودم باشم و هر جور خودم دوست دارم زندگیمو بسازم
هیچ قدرتی بیرون از من وجود نداره که رو زندگی من تاثیر بزاره مگه اینکه من خودم این قدرت رو به اونا بدم مگه اینکه من تو ذهنم و با باورهام قدرت رو به عوامل بیرونی بدم.
ماها همیشه فکر میکنیم مشرکین یه گروه جدا از مومنین هستند مثل اونای که کافرن ، اما بنا به فرمایش حضرت علی شرک آفت ایمانه ، در واقع شرک در افکار و اعمال و رفتار کسی وجود داره که به خدا ایمان داره، اما ایمانش دچار مشکل شده خالص نیس سالم نیست و آفت زده ، و خیلی پنهان بین لایه های ذهن و باورش وجود داره و زندگیشو تحت تاثیر قرار میده
اون زمانی که قدرت رو از خودمون و از خدا بگیریم و بدیم دست عوامل بیرونی میشه شروع بدبختیامون
تابحال هیچکس اینگونه که استاد عباسمنش شرک رو برامون ساده و شفاف توضیح دادن توضیح نداده بود بخاطرهمینه که اکثر ماها با وجود اینکه سالها قرآن و خوندیم اما هیچوقت به این فکر نیفتادیم که آفت شرک در ذهن و باورهامون ریشه کرده و عامل تمام مشکلاتموم همین آفته و با از بین بردن آن درهای رحمت خداوند و خوشبختی و سعادت به روی زندگیمون باز میشه.
باید باور کنیم که فقط فرکانسهامون و باورهای خودمونه که زندگیمون رو مسازه .