چه کسی مالک توست؟! - صفحه 52

به نام خدا ❤️

سلام به استاد عزیزم ، مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام

روز ۲۶ سفرنامه ام

از خدای خودم واقعا سپاسگذارم که اراده طی کردن این مسیر رو بهم داد و خوش حالم که من رو ثابت قدم نگه داشته ❤️

خدا رو شکر که همیشه باور قلبی داشتم که هیچ کس هیچ شرایطی تاثیری رو زندگیم نداره و این من هستم که قدرت دست منه این منم که باید بخوام تصمیم بگیرم و اراده کنم ( هر وقت هم که نرسیدم مشکل از خودم بوده و هست که تنبلی کردم یا ….)

همیشه با خودم تکرار می کردم اگه عامل خارجی تو زندگی من اثر داشت چرا آفریده شده ام ؟؟؟

من خدا رو عادل می دونم ‌و این با عدل خدا منافات داره

عدل یعنی هر کس تو هر جای جهان تو هر شرایطی که هست ( نه اینکه حتما باید شرایط همه یکسان باشه ) به یک اندازه قدرت پیشرفت و خلق زندگیشو داره

یادمه همیشه تو جمع ها بحث این بود که این چه خدایی هست که یکی رو فقیر یکی رو غنی یکی رو زیبا و یکی رو زشت آفریده …..یکی رو تو بدترین کشور یکی رو تو بهترین کشور خلق کرده

هیچ وقت نتونستم این گفته ها رو بپذیرم

چون قلبم گواهی میداد که خدا کارخونه رباط سازی نداشت که همه رو مثل هم خلق کنه

البته تو قرآن هم اومده که اگه می خواست همه رو یکی می آفرید ولی همین اختلاف بین انسان ها به نفع خودشونه

من اگه قعر چاه باشم یا روی قله کوه بازم باید خالق باشم پس فرقی نداره کجام

این مهمه کجا می خوام برم ….. و تو این مسیر هست که خدا همیشه با ماست و هدایتمون میکنه

خودم می دونم اگه الان شرایطم اونطوری نیست که دوست داشته باشم ، مسئولش منم

چون قدرت تو دست منه

منی که از زیر صفر و با یه عالمه مشکلات مالی ، عاطفی و ،.،.. شروع کردم ، باید باز هم مسیر رو طی کنم تا برسم به بالاتر

خلق این نیست که من صرفا به خواسته های رویاییم برسم

خلق کردن زندگی از همون پیشرفت های کوچیک زندگیم شروع میشه

اینکه من دنبال یه مدل لباس باشم

یه نوع غذا و …. همه چیزهای کوچکی که تپ ستاره قطبی برام اتفاق افتاد تاییدی هست واسه خالق بودن خودم

همین ها برام نشونه واضح هست