چه کسی مالک توست؟! - صفحه 57

متن روز (۷)

چقدر فکر میکنم اگه پارتی داشتم الان سمتی به مراتب بهتر داشتم.

چقدر فکر میکنم اگه تحصیلاتم رو ادامه میدادم شغل بهتری داشتم.

چقدر فکر میکنم اگه ارثی بهم رسیده بود زندگیم با چیزی که الان هست فرسنگ ها تفاوت داشت.

اگه باور من این باشه که عوامل بیرونی(مثل آب و هوا،مثل موقعیت کسب و کار ،مثل وضعیت بازار،مثل اوضاع کشور،مثل سطح سواد خودم،مثل اندازه سرمایم،مثل عدم وجود سرمایه،مثل نبود کارگر و نبود کارمند مناسب ،مثل وضعیت اقتصادی بد خانوادم ،مثل وضعیت ارتباطاتم و هر چیز دیگه ای )تاثیری بر موفقیت مالی و شرایط مالی و کسب و کار من داره ، از اونجایی که قدر تی برای کنترل اون عوامل بیرونی ندارم اونوقت نمیتونم شرایط مالی،زندگی ،روابط و سلامتی خودم رو کنترل کنم.

تقریبا همه مردم فکر میکنند و میگن یک عامل خارجی بیرون من هست که اون ، شرایط منو تعیین میکنه و نتیجه اکثر مردم هم مشخصه.

اگر من سعی کنم باوری رو در خودم پرورش بدم که میگه : فقط و فقط خودم هستم که شرایطم رو خلق می کنم ، به ایده هایی میرسم و ایده هایی رو پیدا میکنم و به مسیری هدایت میشم که ، فارغ از این که اون بیرون چه شرایطی هست و چه اتفاقاتی در جریانه ، من نتیجه میگیرم .

مثالش همین اپیدمی که تمام دنیا رو گرفت . خیلی ها که باورشون رو به تاثیر هر عاملی خارج از خودشون قرار داده بودن یا کسب و کارشون نابود شد و یا تا مرز ورشکستی پیش رفتند و بجاش در طرف دیگه ی داستان کسانی که تنها عامل رو خودشون میدونستند با راه حل هایی که به سمتش هدایت شدند و ایده هایی که بخاطر باور درست به ذهنشون رسید (مثل اینترنتی کردن کاسبیشون)چندین برابر رشد کردند و این تضاد براشون نقطه جهش مالی شد.

من باید این افکار رو کنار بزارم که اگر پدر و مادرم پولدار بودن من الان فلان جا بودم یا اگر در کشور بهتری بودم فلان زندگی رو داشتم یا اگر درست تربیت شده بودم الان فلان کس بودم یا اگر زمان بیشتری داشتم فلان کار رو میکردم یا اگر سرمایه داشتم الان میلیونر بودم .

این ها همه افکاری هستند که مانند لنگری هستند که کشتی زندگی منو سر جای خودش محکم نگه داشتن،موتورهای کشتی با تمام توان دارن کار میکنند ولی این لنگرها مانع رفتن به سمت اهدافم میشن.