چه کسی مالک توست؟! - صفحه 67

بسم اللّه النّور

روزشمار تحول زندگی من ، روز بیست و ششم

سلام استاد عباس منش

آشنایی با شما و سایت شما که از بزرگترین نعمت های خداوند برای من هست باعث آرامش زیادی در قلبم شد. از همون آذر ماه 1398 که برای اولین بار حرف های شما رو شنیدم آرامشی رو در وجودم احساس کردم که نه تنها کمرنگ نشده که بلکه همیشه در حال گسترش در تمام ابعاد زندگی منه. راستش تا به امروز خودم هم نمی دونستم که دلیلش چیه و چطور ممکنه که با یک فایل چنین تغییری به وجود بیاد اونم من که وجودم سراسر اضطراب بود ، اضطرابی که با هیچکس هم مطرحش نمی کردم اما حقیقتاً داشت من رو له می کرد. اضطراب در مورد همه چی. و همیشه برام عجیب بود که چطور من از همون روز اول آشنایی با شما به این آرامش رسیدم و این جمله ای هست که تو این سایت از عزیزان بسیار زیادی شنیدم. همه ی دوستان میگن هنوز هیچی تغییر نکرده بود اما حالم خوب بود! احساس خوبی داشتم! و ….. از دیروز بارها این فایل رو گوش کردم و امروز قبل از اینکه نوشتن این کامنت رو شروع کنم ، داشتم فکر می کردم که تاثیر ویژه ی این فایل روی من چی بوده؟ و خداوند جوابم رو داد. من فقط با شنیدن حرفای شما توی اون فایل ها با اینکه اولین بار بود که شما رو دیده بودم و شناخت قبلی ای از شما نداشتم به اون آرامش عظیم رسیدم این بود که اصل و اساس حرف های شما در تمام اون چند فایل این بود که مسئول تمام اتفاقات زندگی ام خودم هستم و تمام! یادمه قبل از ورودم به سایت توی یوتیوب بود به نظرم که یه فایل از شما دیده بودم که لباس سفید گل گلی پوشیده بودین و تو ماشین بدون سقف در حال رانندگی بودین و صحبت می کردین. گویا یه سری از دوستانتون از وضعیت ایران شاکی بودن و شما می گفتین که مهم نیست کجا زندگی می کنی ، کشور و دولت و رئیس جمهور و … مهم نیست و اینا هیچ نقشی در زندگی تو ندارن! … عاشق اون فایلم و دو سه باری هر چی تو سایت و یوتیوب گشتم نتونستم اون فایل رو پیدا کنم. اون فایل خیییلی به من کمک کرد ، اون فایل به طرز واضحی تمام مسئولیت هایی که به اون روز فکر می کردم با دیگرانه برداشت و گذاشت رو دوش خودم و جالبه که این بار نه تنها برام سنگین نبود بلکه من رو راست قامت تر کرد. و همون موقع من رو آروم کرد. و البته این اصل در تمام فایل های شما تکرار شده و تاکید شده.و من الان بعد از سه سال می فهمم که دلیل آرامش من و همه ی دوستان دقیقاً همینه! وقتی هزاران دلیل به غیر از خودم رو دخیل بدونم که البته من همون سال های گذشته منکر نقش خودم نبودم اما کنار خودم انبوهی از عوامل دیگه رو هم می دیدم که الان می فهمم که در نظر داشتن همون عوامل باعث اضطرابم بوده. وقتی تو ذهن من در کنار یک خود همیشه مقصر و منفور ، دوست و دشمن و پدر و مادر و دولت و ملت و مملکت و دلار و ریال و طلا و فلان و فلان و فلان صف کشیده باشن و قرار باشه که هر کدام بخشی از سرنوشتم رو بدست داشته باشند معلومه که اولین چیزی که از خودم محروم می کنم آرامشه! و بر عکس وقتی اینا هیچ قدرتی و هیچ تاثیری تو سرنوشت من نداشته باشن اولین و مهمترین هدیه ای که به خودم میدم آرامشه . وقتی درک کنم ، به معنای واقعی درک کنم که الله مالک من و کل هستی هست و همون الله مالکِ مقتدرِ ثروتمند، افسار زندگی من رو دست خودم داده به آرامش می رسم . هر چقدر هم که گاه و بیگاه شیطان ذهن بخواد من رو برگردونه به شرک سابق ، به نظرم این ریسمان هر چند نازکی از توحید که سه سال و دو ماهه که با افتخار به گردنم انداختم من رو بر می گردونه به سَمت ربّ العالمین و هر قدمی که تو این مسیر برمی دارم توحید من رو خالص تر و خالص تر می کنه و برای همین آرامش قلبم هم بیشتر و بیشتر میشه.

نمی دونم با چه زبانی از شما تشکر کنم استاد عباس منش به خاطر این آگاهی های عظیم که به بهترین بیان و ساده ترین زبان ممکن در اختیار ما گذاشتین.خدا حفظتون کنه استاد عزیز و بزرگوار.

الله یکتای من تو را هزاران هزار ، میلیاردها میلیارد ، بینهایت سپاسگزارم برای این نعمت عظیم که زندگی ام رو دست خودم دادی ،مرسی که اینقددددددر دوستم داشتی و داری. سپاسگزارم.

پیش به سوی روز بیست و هفتم سفرنامه

اللّهم ثبّت اقدامنا