چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 1

سلام و درود بر استاد توانمند و با تفکرم

استاد مثل همیشه این فایل هم الان دقیقا نیازم بود به شدت و برای پیدا کردن خودم کامنت ها دوستان هم بسیار مفید الهی شکر شکرشکر

سوال 1: چه خواسته یا هدفی داشتی یا داری و با اینکه تمام تلاش های ممکن را انجام داده ای اما هنوز به آن نرسیده ای؟

توی پول در آوردن و کسب و کار،توی تربیت فرزند ،تو مهاجرتی که سالهاست دوست دارم انجام بدم والان بچه هام رو بهونه کردم توی ارتباط گرفتن هام اون طوری که دوست دارم

سوال 2: چه افرادی را می شناسی که با وجود تلاش های کمتر، به سادگی به همان خواسته رسیده اند یا با وجود تلاش های مشابه با شما، خواسته ی آنها محقق شده است؟ (درباره این موضوع با جزئیات توضیح بده)

من آدم های که با لذت زندگی می کنند رو دیدم مثل عموهایم و پدر و برادرهام ولی جالب که وقتی باهاشون صحبت می کنم طوری حرف می زنند که سخته یا اینکه من مدل رفتاری و پول در آوردن هاشون رو دوست ندارم مثلا پدر خودم سالهاست که کار خاصی نمی کنه ولی همیشه پول براش بوده ولی من این روش زندگی رو زندگی نمی دونم چون پول می یاد ولی بسیار محدودیت برا خودشون دارن و تعصب های زیاد یا وقتی می خواهند معامله انجام بدهند بازم چشم شون دنبال هم هست من نمی دونم این رقابت هست یا حسادت با اینکه به همه چیزم رسیدن

سوال 3: چه باورهای محدود کننده ای (ترمزهای مخفی) را می توانی در ذهن خود شناسایی کنی که فکر می کنی باعث شده که با وجود این همه تلاش، باز هم به آن خواسته ها نرسی؟

من این باور رو دارم که من مسئول تربیت بچه هام هستم و بااینکه به ظاهر میگم هر کسی خودش راهش را مشخص میکنه و خدا هم هدایت میکنه توی همه زمینه ها ولی پس ذهنم هم کنترل شون می کنم و دلیل منطقی دارم که دختر و پسرم توی سن بلوغ هستن و نیاز به راهنما دارن و وقتهای هم که مسولیتهای خودشون رو انجام نمی دهند خودم رو سر زنش می‌کنم که تو دوباره بار اضافه دیگران رو داری می کشی (من همسرم دوسال هست فوت شده ولی وقتی بودن من باز خودم تمام مسئولیت خانه بر عهده ام بود)

یکی از باورهای دیگه ام عجله و طی نکردن تکامل هست و فکر می‌کنم وقتی به قسمت عمل کردن درست می رسم و جای که خسته می شم و باید استراحت کنم نمی دونم چطور این کار را بکنم چون یه وقتهای واقعا اینقدر ذهنم هنگ می کنه که از کارهای عادی روزمرام هم می مونم و تمرین ستاره قطبی رو حتی نمی خواهم به سمتش برم و انگار راه رو گم می کنم.

استاد آیا هنگ کردن ذهنم طبیعی هست یا باز عجله کردم و نتونستم مسیرم رو درست بچینم؟