چرا فکر می کنیم مرغ همسایه غازه؟ - صفحه 1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿٩٨مائده)

بدانید مسلماً خدا سخت کیفر،و بسیار آمرزنده و مهربان است.

مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَکْتُمُونَ ﴿٩٩مائده)

بر عهده پیامبر جز رساندن [پیام خدا] نیست. و خدا آنچه را آشکار می کنید و آنچه را پنهان می دارید، می داند.

===================================

سلام به استاد عباس منش عزیزم

سلام به استاد شایسته ی مهربانم

سلام به رفیق های غار حرا

آقااااا حالتون چطوره؟!عیدتون مبارک ،صد سال به این سال ها،سال نوتون نوروز ،نوروزتون پیروز :)))

حالا درسته ما شمال ایرانیم ولی بهرحال فایل پربرکت جدید از شمال فلوریدا اومده،یک تبریک که میتونیم بگیم:)))

خداااا می‌دونه از اول سال نوی میلادی تا اول سال نوی قشنگ خودمون که با شروع بهاره…چقدر ما انسان های بهتری شدیم ،چقدر توحیدی تر شدیم ،چقدر خوشحال تریم…چقدر راضی تریم …

اگر که مسیر درست رو ادامه بدیم،اگر سرمون رو تو‌ برف نکنیم،اگر من بلدم هارو بزاریم کنار،اگر همیشه ظرفمون رو برای دریافت آگاهی های جدید خالی نگه داریم،اگر فرمون رو بدیم دست اون بالایی،اگر بیایم آگاهانه روی عیب و ایراد هامون کار کنیم،اگر هر روز به افکاری که داره توی ذهن ما می‌چرخه آگاه باشیم،اگر بتونیم افکارمون رو به سمت مثبت جهت بدیم ،اگر به اتفاقات واکنش نشون ندیم،اگر مسئولیت کل زندگیمون رو برعهده بگیریم….و به قول استاد جان :همه جور سعی کنیم به قانون در حد توانمون عمل کنیم….اون وقت میبینیم زندگی چه بهشتی میشه…اون وقت میفهمیم‌ ما خالق زندگیمون بودیم از همون ا‌ول…فقط مسیر رو اشتباه رفته بودیم…

خدارو صدهزار مرتبه شکر برای یک فایلِ جدیدِ پربرکتِ سفید،صورتیِ جذاب …

استاد جون دیگه رکورد زدم،این بار هم فایل جدید رو،روی هوا گرفتم،هنوز روی بنر سایت هم نیومده بود من اون پایین مایینا،دیدمش!

آره استاد من اینجوری سایت رو شخم میزنم همیشه!شوخیه مگه؟!حضرت محمد چند سال،سالی یک ماه میرفته توی غار حرا برای مراقبه ،اونم فقط یک غارِ سنگیِ خشک و خالی …بعد من باید با چه دقتی،با چه تمرکزی ازین نعمت بزرگی که توی زندگیم هست استفاده کنم؟!

منی که بارها و بارها تجربه دریافت الهامات رو داشتم،میدونم دریافت الهامات با کیفیت تر،چقدر نیاز به سکوت ذهن و باز شدن قلب داره،مثلا یکی از اون الهاماتی که خیلی واضح و شفاف،فروردین امسال دریافت کردم،این ندا بود که میگفت:برو کیش!برو کیش!برو کیش!

استاد میدونید من چه زمانی این الهام رو دریافت کردم؟!دقیقا چند روزی بود بسیار تمرکزی روی سایت داشتم کار می‌کردم ،کامنت می‌نوشتم ،میخوندم و فایل گوش میکردم و دقیقا شب قبلش،آخرین صدایی که شنیدم صدای عبارت تاکیدی های شما در جلسه ٢ قدم ٩ بود و بعد فردا صبح داشتم بازم به صدای شما در نشانه ی روزانه م،گوش میدادم که داشتید درمورد سوره ی شمس توضیح میدادید که خداوند هفت بار قسم خورده که ما خیر و شرتون رو بهتون الهام میکنیم،به خدایی که میپرستم قسم میخورم هنوز صدای شمارو داشتم می‌شنیدم با هندزفری ولی انگار یک چیزی،خارج از بعد زمان و مکان اومد وسط این صحبت ها و می‌گفت برو کیش برو کیش برو کیش …

دیگه صدای شمارو در پس زمینه،خیلی مبهم میشنیدم،اما اون ندا خیلی بلند بود… فکر‌میکنم این اولین باری بود که من توبیداری و هوشیاری کامل،این الهام واضح و‌با کیفیت رو دریافت کردم که بعدش اون اتفاقات بعدی رخ داد …

خب منی که مسیر درست رو می‌دونم ،باید همون رو بزارم روی تکرار ،این ذهنِ چموش،هرچی دلش میخواد بزار بگه،ذهن اصلا کارش همینه که حرف های بی پایه و اساس بزنه…

حتی الان به بهانه های واهی می‌گفت حالا باشه فردا اگر خواستی برای این فایل کامنت بنویس،حالا لازم نیست بیای بگی بازم استاد مسیرت رو رگلاژ کرده،حالا لازم نیست هی بیای بنویسی،یا ازونور میگه میخوای شوآف کنی؟که چی مثلا؟!حالا لازم نیست توی هر فایلی شما رد پا بزاری!!!

منم دیگه بازیش رو شناختم استاد،دیگه وقتی باهاش مچ میندازم،اکثرا مچشو میخوابونم!بهش گفتم اتفاقا بخاطر تمرین ستاره ی قطبیمم که شده کامنتم رو مینویسم،من مینویسم برای خودم و بعد حتی اگر استاد کامنت رو خوند و بجای انتشار حذفش کرد ،من میگم اوکی،مهم این تمرینی بود که من انجامش دادم،نتیجه ش رو همین لحظه که دارم مینویسم گرفتم،بقیه ش پاداش اکستراست،اومد چه خوب،نیومد بازم من این وسط سود کردم…!

این شد که گوشی رو دستم گرفتم و گفتم بسم الله،شروع میکنم …و تا الان هنووووز نرسیدم به مطلب خود فایل و چقدر این مرور قانون و توحید و اتفاقات مثبت گذشته م برام احساس خوب داشت،چقدر به یادم اومد استمرار در کدوم مسیر،برام نتایج بزرگ خلق کرده …و قدم هام رو محکمتر‌ و استوارتر کرد …

استاد جانم،ازت ممنونم،انشالله به جبران تموم این مشاوره های خصوصی میلیون دلاری،یک روزی نه چندان دور میام میشینم کنارتون و به عنوان دانشجویی که از وقتیکه جوجه توحیدی چند روزه بوده،توی سایتتون رد پا داره و تمموووم این مسیر رو از صفر تا به الآن ،مطلقا ،فقط از آموزش ها و فایل های شما استفاده کرده،با عشق براتون توضیح میدم که چه جوری پله به پله،با رعایت قانون تکامل،به بیش از اون چیزی که میخواستم رسیدم و اون موقع دیدن لبخند رضایت شما،یکی از بزرگترین پاداش های تموم این مسیری که من با کنترل ذهن طی کردم…

استاد جان،دست تسلیم من بالا !

من این مدت به شدت روی نکات منفی والدینم علی الخصوص مادرم که انصافا نکته ی منفی خاصی نداره و فقط اعتقادات شخصی خودشه و این موضوع به من هیچ ربطی نداره،تمرکز کرده بودم شدید!

یعنی قشنگ بین خودم و مادرم یک دیوار میدیدم،یک چیزی که حائل شده بود بین من و ایشون،شبیه یک عینک دودی که بی دلیل همه چیز رو تاریک نشون میداد…

مادری که انقدربرای من توی زندگیم زحمت کشیده،انقدر برای دخترهای من زحمت کشیده و همچنان هم‌ داره با تموم وجودش برای ما کار میکنه،که من اگر کل زندگیم رو به پاش بریزم ،جبران محبت هاش نمیشه …

من…من با تمرکز روی یک دونه ناخواسته،هزارتا ویژگی مثبتش رو ندیدم،دورت بگردم مامان قشنگم…ازت معذرت می‌خوام …از صمیم قلبم …من به خودم ظلم کردم ،خدایا تو منو ببخش.

لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ

چندتا برنامه چیدم برای فردا …

یک)نوشتن ویژگی های مثبت پدر و مادرم توی دفتر و سپاسگزاری از خداوند برای این همه عشقی که من ناآگاهانه ایگنورش کردم .

دو)گوش کردن به جلسه ١ دوره ی عشق و مودت و مرور آگاهی های اون جلسه برای اجرای روحیه شکرگزاری در هر لحظه از زندگی

سه)شاید یک هدیه ی کوچیک برای مادرم گرفتم،هرچند که همه چیز توی ذهن من اتفاق افتاده وهیچ حرف ناخواسته ای بین ما رد و بدل نشده ولی این قلب باید از هر لکه ی سیاهی پاک باشه…حتی شده یک شاخه گل بگیرم،باید بغلش کنم،ببوسمش،و بگم خیلی دوستت دارم مامان ،ازت ممنونم که توی زندگی هستی،تو بهترین مادر دنیایی.

چهار)به این فایل جدید پر از آگاهی گوش بدم و مطالب مهمش رو مرور کنم.

خدارو صدهزار مرتبه شکر که بازم هم مسیرم به سمت توحیدِ بیشتر،رگلاژ شد…

استاد جان مرسی که مثل همیشه،قبل ازینکه وارد جاده خاکی بشیم دستمون رو میگیری و دوباره راه رو بهمون نشون میدی.

خداوند شمارو برای ما حفظ کنه که حضورتون برای ما،رحمت پروردگاره…

در پناه نور باشید استاد جان

به امید دیدار روی ماهتون در بهترین زمان و مکان

قلب فراوانِ فراوانِ فراوان

رضوان عزیزم سلام

ازت ممنونم که لطف کردی و برام نوشتی،رفیقی که خیلی وقته با قلب مهربونش در کنار منه و در تموم این مسیری که اومدم دلگرمی هاش برای من هدیه ای از طرف خدا بوده…یادم نرفته اسفند پارسال برام الهامات الله رو با این شعر آوردی و چقدر قدم هام رو محکمتر کردی:خواهم که بیخ صحبت اغیار برکنم؛در باغ دل رها نکنم جز نهال دوست.

دوستت دارم رفیق و برای قلب روشنت،صبر جمیل طلب میکنم،اون مادری که من توی عکسی که برام فرستاده بودی،روی ماهش رودیدم،قطعا جاش در بهشته و نفس مطمئنه ش در کنار پروردگارش آرام گرفته…

برات بهترین هارو میخوام رفیقِ خون گرم جنوبی من،خودت میدونی چقدر دوستت دارم.

به امید دیدار روی ماهت در بهترین زمان ومکان

قلبِ فراوانِ فراوانِ فراوان

سلام آقا احسان

سپاسگزارم از لطف و محبتتون،بابت یک کامنتِ طولانی و پر برکت…

خیلی لذت بردم و خیلی ازت یاد گرفتم،چقدر منطق های ذهنی خوبی رو پیدا کردی برای اینکه روحیه تواضع و فروتنی رو در مقابل پدر و مادرمون حفظ کنیم.

همین الان که من دارم به کامنت شما پاسخ میدم،پدرم نشسته داره برای درس علومِ نیلا نیکا،ماشین درست میکنه با وسایل دور ریختنی…همین چقدر نعمت و‌ثروت و برکته برای من؟!

راستش خیلی دلم میخواد برم محکمم بغلش کنم و ببوسمش و بعدشم در برم:) ولی هنوز به اون مدار نرسیدم،ولی همینکه الان مدت هاست رابطه مون در آرامشه خداروووصد هزار مرتبه شکر.

ازت ممنونم که برام نوشتی،همیشه کامنتاتون پر از آگاهیه،ضمن اینکه نثر سلیسی که دارید خیلی کانون تمرکز ذهن رو روی اصل حفظ میکنه.

بهترین هارو براتون آرزو‌میکنم،از هرچیزی که خودتون میخواید..دست حق به همراتون همیشه.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ ۚ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ(56حج)

حکومت و فرمانروایی در آن روز از آن خداست؛ و میان آنها داوری می‌کند: کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، در باغهای پرنعمت بهشتند؛

=====================================

سلام آقا حمید رضا

امیدوارم حال دلت عالی باشه و قلب سلیمت متصل به نور الله ..

خیلی وقت ها کامنت من با این جمله شروع میشه،نمی‌دونم باور می‌کنی یا نه!من در حال گوش کردن به جلسه ٣،قدم٣ بودم و غرق صحبت های استاد و فکر کردن به آگاهی هاش که خدا دستمو گرفت و آورد اینجا و گفت کامنت آقا حمید رو بخون،حتی من مقاومت کردم و گفتم حالا بزار این جلسه تموم شه،بعد میخونم ولی احساس قلبی خیلی شدید تر بود،فایل استپ رو کردم و خوندم ..و بینهایت از خوندن اگاهی های کامنتت لذت بردم،دوباره برگشتم به گوش کردن فایل خودم،ولی باز اون ندا اومد …بنویس…بنویس…هرچی که توی سرته بنویس …

دوباره فایل رو استپ زدم و اومدم سروقت هدایت قرآن برای شما و با آیه 56 حج شروع به نوشتن کردم.

شاید برای من هم نوعی اعتراف نیازه،برای اینکه بنویسم و ازش بگذرم واین موضوع دیگه نخواد توی ذهنم برای خودش فضای بیخود اشغال کنه…

میدونی حمید رضا؟!ماها آدم های متفاوتی هستیم با پاشنه های آشیل و زخم های روحی متفاوت …که هرکدوممون داریم یک بخشی از این بیماری های روحی رو درمان میکنیم …ولی به قول استاد پاشنه های آشیل هیچ وقت به طور کامل برطرف نمیشن،به قول قرآن مثل ذنب،به دنبال ما میاد …وفقط باید همیشه روشون کار کنیم و همیشه حواسمون بهشون باشه…

مشکل اساسی من برخلاف شما،پاشنه ی آشیل حمایتگریه،انقدر این زخم روحی عمیقه که هر بار که یک ذره درمانش میکنم ،به قول استاد شایسته انگار کلی زنجیر مخفی رو پاره میکنم و به سمت مدارهای بالاتر مهاجرت میکنم …

میخواستم بگم سر همین پاشنه ی آشیل همیشه یک گوشه ی مغز من درگیر این سوال بود که چرا بعضی از بچه ها که انقدر دارند روی خودشون خوب کار میکنند ولی وقتی می‌خوان توی عقل کل پاسخ بنویسید اینجوری به طرف میتوپند؟روی چه حساب دارند اینجوری صلح درون خودشون رو خراب میکنند؟چی باعث میشه که اینطوری با بقیه حرف بزنن؟!

انقدر دلم میخواست بیام براشون بنویسم که ببین این روش درست نیست…حتی اگر فکر می‌کنی چیزی رو بلدی و تجربه ای رو داشتی که می‌تونه به جواب اون بنده ی خدا کمک کنه،اولا برای علم و آگاهی خودت بنویس،دوما انقدر قشنگ توضیحش بده که به جای احساس بد طرد شدن،به اون آدم انگیزه ی پیشرفت بدی،اینکه بخوای با داد و بیداد به بقیه بفهمونی که دارند اشتباه می‌کنند که هنر نیست،اینو همه بلدن …

دلم میخواست بیام این آیه رو بنویسم که توی سوره فرقان خدای رحمان میگه :

وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿6٣﴾

و بندگان رحمان کسانی اند که روی زمین با آرامش و فروتنی راه می روند، و هنگامی که نادانان آنان را طرف خطاب قرار می دهند [در پاسخشان] سخنانی مسالمت آمیز می گویند

میگه بنده های من حتی در جواب چرت و پرت غیر از سلام نمیگن…چه برسه به …

ولی میدونستم اینکه دلم میخواد بیام این تذکر رو بدم،از روی پاشنه ی آشیل حمایتگریمه پس به خودم گفتم که مگه کسی ازت سوال کرد که میخوای بری توضیح بدی؟پس سکوت کن.اگر کسی پرسید،باشه،تو برو بگو ولی قبل ازون حق نداری برای چیزی که درخواست نشده،عرضه ای داشته باشی.

این ها رو نوشتم برای اینکه یکبار دیگه صمیمانه ،خواهرانه و به قول خودت از طرف یک هم اهل و هم فرکانس…بهت تبریک بگم،به الله ای که میپرستم قسم میخورم اینکه آدم بپذیره اشتباه داره و بیاد از اشتباهش بنویسه و برای رفع اون برنامه ریزی کنه،کاری که نودونه ونه درصد جامعه نمیتونند انجامش بدن…اصلا به نظر همه ی آدم ها،همه چیز اون بیرون خرابه بغیر از درونِ خودشون…

ولی توی این سایت،بازم نه همه ی بچه ها،بلکه به قول قرآن السابقون ها…در تلاش برای بهبود همیشگی اند…برای بهبود زخم های روحی …درمان پاشنه های آشیل …و پیش رفتن و ناامید نشدن و توکل کردن بر زنده ای که هرگز نمیمیره….

از صمیم قلبم تحسینت میکنم که شجاعانه در مسیر خودشناسی و خداشناسی داری حرکت می‌کنی و هربار یک ورژن بهتر از خودت میسازی…و همین کافیه!و همین کافیه ….

برای شما …برای خودم …برای همه ی السابقون ها نور خداوند رو طلب میکنم که با هزاران فرشته ی پی در پی ارسال شده به کمک ما بیاد تا هرچقدر ناآگاهانه سر خودمون و زندگیمون بلا آوردیم،ازینجا به بعدش رو بهتر و روشن تر و قشنگتر و شیک تر و مجلسی تر بسازمیش…

إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجَابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِکَهِ مُرْدِفِینَ(٩انفال)

هنگامی را که ازپروردگارتان یاری خواستید، و او درخواست شما را اجابت کرد که من مسلماً شما را با هزار فرشته که پی در پی نازل می شوند، یاری می دهم.

در پناه نور میسپارمت و به امید خوندن موفقیت های بیشتر و بیشتر …

سلام داداش حمید

از بزرگواری و متانتت بسیار ممنونم،ازت ممنونم که فروتنانه به کامنتم پاسخ دادی،من متوجه این احترام و تلاش برای سرسپردگی هستم.

نمی‌دونم چرا،ولی دوست داشتم اینو بهت بگم شما اصلا تنها نیستی،اصلا تنها نیستی،استاد تو دوره ی عزت نفس میگه همینکه بدونی تو تنها آدمی نیستی که این اتفاقات رو تجربه کردی،خیلی راحت تر این مسیر رو میای …

من چون مثل خودت اونور بازی رو دیدم،میدونم دقیقا داری از چه تلاشی صحبت میکنی،همون تلاشی که من توی این 4سال انجام دادم تا اون جهنمی که ٢٨ سال تجربه کردم یکم آروم کنم …

یادمه یکبار نوشتی حتی صبح بیدار میشدی و لباس خانوم سابقت رو اتو میکردی،ببین چشم های من ٨ تا شد…سریع گفتم یعنی همچین مردی توی دنیا هست؟!؟!

بعد یادم خودم افتادم و تعجبم تبدیل به خنده ی تلخ شد…

میدونم نباید از ناخواسته ها بگم،ولی شاید گفتنش کمکی باشه برای اینکه بدونیم ماها در اسکیل های متفاوت چه اتفاقاتی رو تجربه کردیم…

وقتی که همسرم از دوستش بیماری کرونا رو گرفت و به دوتا بچه ی 4ساله هم داد …من تا صبح یا درحال پاشویه ی تب بچه ها و اضطراب و نگرانی های مادرانه بودم …و یک پام توی اتاق همسرم برای سرم وصل کردن و دارو دادن و ….

ساعت ٧ صبح بود که یکم تب بچه ها ریخته بود و من از خستگی خوابم برد …بعد همسرم بیدار شد و شاااااکی که چرا خوابیدی؟!پاشو بهم چایی و نوشیدنی بده راه گلوم بسته نشه …

فکر می‌کنی سعیده چی گفت ؟!ببخشید معذرت می‌خوام !یک لحظه از خستگی خوابم برد …برو تو اتاقت الان میارم …

و بعد همون سعیده وقتی بخاطر کار در icu بیماران کرونایی، دچار درگیری ریوی شد …همسرش کوله پشتیش رو بست و رفت خونه ی مادرش که یک وقت بیماری بهش منتقل نشه :))))

خب منِ سعیده با اون عزت نفس داغون ،اون پاشنه ی آشیل حمایتگری،اون احساس قربانی بودن ،اون همه افسردگی و میل به خودکشی چقدر باید تلاش کنم که سیاهی هارو از بین ببرم وبه جاش نور رو به زندگیم دعوت کنم…؟!

شما تنها نیستی داداش حمید …

ما کم و بیش همه شبیه همیم….

و به قول قرآن همیشه عده ی بسیار قلیلی هستند که تفکر میکنند…تعقل میکنند …و برای جهاد با نفسشون،از هیچ تلاشی نمی‌گذرند…

از خودت و روحت و حمیدرضایی که سال ها اشتباهی دچار صدمات روحی شده مراقبت و محافظت کن که دست یاری خدا روی دوشته….

فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿١٢٩توبه﴾

پس اگر از حق روی گرداندند، بگو: خدا مرا بس است، هیچ معبودی جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است.

در پناه نور میسپارمت …