چرا بعضی افراد بدشانس هستند؟ - صفحه 75

درووود

دهمین روز از روزشمار تحول زندگی من 🥰🖐🏻

امروز می خوام موفقیت بزرگمو جیــــــغ بزنم و برای خودم کِل و هوووورا بکشم و دلیل خوشحالیمو باهاتون به اشتراک بذارم و صمیمانه تشکر کنم از خدای خوبم ، استادِ عزیزم و همه ی انرژی های خوب جاری در این فضا_مکان و خودِ عزیزم که مدتهاست بصورت خودجوش، نورِ باطنم رو چراغِ راهِ خود قرار داده و اراده کرده که فلک را سقف بشکافد! و طرحی نو دراندازد! 🙃

یکِ آبانه و من امشب پاداشِ تمام تلاشهای آخرین هفته ی این ماهمو گرفتم و البته کمی بیشتر ازون! 😍یکی از اهدافم این بود که حقوقم ۲تا ۳ برابر بشه و با اینکه نصف بیشتر ماهو سر کار نبودم ولی به لطفِ خدای مهربانم ۲ و نیم برابر شد سودم 😍 از ۲,۷۵۰ به ۷ میلیون ! خیلی رقمِ ناچیزیه ، نه؟؟

نه! نه! برای من اصلا ! این برای من به مثابهِ شکافتنِ دیوارِ صوتی و خارج شدن از جَوِ بی لیاقتی هاست و اوج گرفتن به سمتِ بهشتِ بهروزی و شایستگی! این برای من یه موفقیت بزرگه چون فقط یه عدد نیست! یه مداره که عوض شده و کلی شواهد و نعمت و برکتِ دیگه به دنبال خودش آورده که مفصل میگم توی کامنتای بعدی! این مبلغ برای منی که خودم کارفرمای خودمم، حمایتِ پدرم رو در کنار خودم داشته م و بیشتر از ۱۰ ساله که توی این کارم خیییلی ناچیز باید باشه ! ولی برعکس ! برای من موفقیتِ خییییییییییییییلی بزرگیه و الان چند روزه که دارم به روشهای مختلف ِ سامورائی برای خودم جشن می گیرم !🤩🎉🎉🎉🥳 برای منی که سالها برای پدرم مجانی کار می کردم و به پول تو جیبیِ شاهانه ای که می گرفتم راضی بودم چون فکر می کردم خیلی بیشتر از درآمدیه که خودم می تونم به دست بیارم و هیچ اعتراضی نداشتم ! ( حقیقتا هم پول تو جیبیم خیلی بیشتر ازین حقوقم بود) چون فکر می کردم شَمِ اقتصادی ندارم و آدمِ پول درآوردن نیستم! .. از پسِ کارای خودم بر نمیام ! … انضباط ندارم و برای هیچ کسِ دیگه ای دو روزم نمی تونم کار کنم! نمی تونم روی خودم و قول و قرارام مسلط باشم! نمی تونم راجع به درآمدم پیش بینی کنم و با برنامه بهش برسم ! و با تماااام استعدادی که دیگران در من می دیدن پرررررر از انواع و اقسامِ نمی تونم های حوصله سر بر بودم! من پارسال تارگتم رو گذاشته بودم روی دو برابر شدن درآمدم و خرد خرد نوسان حقوقم شروع شده بود! یک مرتبه اسفند ماه و یه بار دیگه اردیبهشت ماه، رسیده بود به ۴ تومن ، اون موقع هنوز با استاد عباس منش نبودم و خودم برای خودم چله می گرفتم ولی اینجا به مراتب متمرکز تر از قبل شدم و خب البته از مدتها قبل، خودم به تنهایی طیِ طریق ها و کشف و شهود ها کردم و اعجازها دیدم حیررررت انگیززززز… که وصفشون شنیدنیه ولی در آخر از راهِ آسون و نزدیک منحرف شدم و امروز احساس می کنم دوباره به مسیر برگشتم .. امروز اینجا هستم و امیدوارم که عشقِ تو نهالِ حیرت آرَد ! ❤️ …

القصه! سالها بود که می دونستم این روند اشتباهه و همیشه هم در تلاش برای اصلاحش بودم ولی چون نیاز شدید و واقعی به تغییرش نداشتم، توی کانفورت زونِ خودم امن و امان لَش کرده بودم و تکون نمی خوردم!

اما بعد از ازدواجم جریان عوض شد!

با اینکه نیازِ مالیِ خاصی نداشتیم، یه سری احساسِ کمبودها در من ایجاد شد که خودم با احساس بی ارزشی و ناشایستگی خلقشون کرده بودم! احساسی که قبلا تحتِ حمایت خانواده و توی خونه ی پدرم هیچوقت به این شدت خودش رو بروز نداده بود ! الان دقیقا می فهمم که همه ی اون شرایط رو خودم فراخوندم و به اندازه ی لیاقتم به من داده شد .. یا بهتر بگم ! به همون اندازه که نالایق بودم محروم شدم از لذت ها و دارایی ها و احساس ارزشمندی!

کنسل کردنِ جشنِ عروسیمون بخاطر کرونا و جهیزیه ی پر از ایرادی که با احساسِ بی ارزشیِ تمام برای خودم جذب کرده بودم و مهمتر از اونا همین موضوعی که استاد توی همین فایل بهش پرداختن یعنی تمرکز کردن روی ناخواسته ها و صحبت کردن و گلایه کردن در موردشون و بقول همسرم ناشکری و ناسپاسیِ پنهان! همه ی اینها اهرمِ رنجِ قوی ای شد برای من ! همه ی این کاستی ها ساخته و پرداخته و جذبِ ۱۰۰ درصدِ خودمه ! همون‌طور که خوبی هایِ بی نهایتِ همسرم جذبِ خودمه! …. الهی صددددد هزاااااااااااااااااااااااار مرتبه شکر بخاطرِ این عقده های تازه! بخاطرِ این نیرو محرکه ی عظیم که باعث شده من با بخشهایِ ناخوبِ شخصیتِ خودم چشم توو چشم بشم ! زیرم داغ بشه ! بسوزم! این پا اون پا بشم و بالاخره از جایِ امنِ لعنتیم تکون بخورم و برم دنبالِ نسخه ی بهترِ خودم … همونی که همیشه توو رویاهام بود … اینطور که بوش میاد ، اون منِ متعالیِ من از لایِ همین نکبتا و تحقیرا و کمبودها و عقده ها می خواد بزنه بیرون! إن شاء الله 🙏

هرازگاهی، هق هق کنان به درگاهِ خدا روو می کردم که : مرد را دردی اگر باشد خوش است .. دردِ بی دردی علاجش آتش است! خدایا یه دردِ بزرگی به من بده که منو بزرررررگ کنه مثل خودت! من خیلی کمم و این کم بودن داره اذیتم می کنه!

حالا این آتیش به جونم افتاده ..دردِ بزرگتری نمی خوام چون حالا که دیگه مغزم از معلولیت درومده می دونم میشه از راهِ آسفالت هم به سعادت رسید !حالا دیگه راه افتادم و ایمان دارم که درد در توست، درمان هم در توست! خدایا حکمتت رو شکر .. عمیقااااا سپاسگزارم ازین مسیری که توش همراهمی و مثل ۱۰ سالِ قبل با تمامِ مویرگهام حسِت می کنم مهربونِ من !

… الهی صد هزار کرور شکر 🙏🙏🙏