چرا بعضی‌ها خوش‌شانس هستند؟ - صفحه 11

سلام استاد عزیز

این ویدیو خیلی عالی بود خیلی خیلی ممنونم و لذت بردم. چقدر رنگ و شادی و آرامش!

من هر شب قبل از خواب اتفاقات خوب روزم رو مرور میکنم. دیشب که داشتم فکر میکردم، از شدت خوشی خوابم نمیبرد!!! احساس میکنم رو زمین نیستم! یکی دو هفته ست که خدا با من حرف میزنه! من سوال میکنم، یک ساعت، نیم ساعت یا مثلا یک روز بعد جوابم رو به بهترین شکل میده. دیشب داشتم فکر میکردم که اینها هیچ کدوم شانسی نیستن. این اتفاقات قبلا برای من نمیفتادن! درست حالا که دارم روی باورهام کار میکنم همش چیزهای جدید میفهمم و همش اتفافات خوب میفته.

دیروز نمیدونم چی شد وارد یک صفحه از وبسایت شما شدم و کامنت خانم لیلا شبخیز رو خوندم که ماجرای زندگیشون رو نوشته بودن. یک جایی از کامنتشون دو تا اسم «هاجر» و «اسماعیل» رو دیدم. کامنتشون راجع به حج نبود ولی این دو تا اسم من رو یاد حج انداخت. یک صدایی درونم بهم گفت برو ببین معنی کلمه ی حج چیه! شاید معنی خاصی داره که تو نمیدونی!

کامنت رو موقتا رها کردم و رفتم سراغ نرم افزار جامع التفاسیر. کلمه ی حج رو سرچ کردم دوتا آیه اومد. یکی از آیات این بود: آیه ی 158 بقره: «إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَهَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیْهِ أَنْ یَطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللَّهَ شاکِرٌ عَلیم‏»

«براستى که صفا و مروه (که اسم دو کوه است در مکه) از جمله شعائر خداست پس هر که قصد کند خانه خدا را یا عمره بجا آورد پس نیست گناهى بر او که سعى بین صفا و مروه کند و هر که با میل خود کارى نیکو کند البته خدا سپاسگزار و داناست‏»

دونه دونه کلمات مهم این آیه رو توی لغتنامه جست و جو کردم و نتیجه این شد که من بدون کمک هیچ انسان یک لایه ی عمیقتر از مفهوم این آیه رو فهمیدم و به شدت هیجان زده شدم و در عین حال دلم آرومتر شد. معنی کلمات رو براتون مینویسم:

صفا: خلوص. اخلاص. پاک بودن چیزی از آلودگی.

مروه (ریشه :مری) : دودل بودن. تردید داشتن

الشعائر: جمع شعیره به معنی علامت و نشانه

حج: قصد

بیت: پناهگاه انسان در شب

جُناح: گناه

تَطَوَعَ (ریشه: طوع): فرمانبرداری کرد

خَیراً(ریشه: خَیر): دلپسند. خَیْر چیزى است که همه کس به آن راغب مى‏شوند(خیر مطلق) مثل عقل، عدل، فضل و هر چیز سودمند دیگر، نقطه ی مقابل خیر، شرّ است‏.

شاکر(ریشه: شکر): اظهار(پدیدار کردن) نعمت. نقطه ی مقابل آن کفر(پوشاندن) نعمت است.

شکر از بنده( شاکر بودن خدا) به معنی پاداش دادن به عمل صالح بنده است.

در نهایت با توجه به معانی واژه ها، برداشت من از این آیه این بود:خلوص(یقین، باور قوی) و تردید از نشانه های خدایند و هر کسی که قصد کند تا در تاریکی شب(استعاره. شاید به معنی جهل، نادانی،سرگردانی) پناه بگیرد، بر او گناهی نیست که بین این دو دور بزند و هر کسی که از خیر مطلق فرمانبرداری کند، خدا از آن آگاه است و به عمل صالح او پاداش خواهد داد و نعمتهایش را پدیدار خواهد کرد.

ادعا نمیکنم که نتیجه ی این جست و جو کامل و بی نقصه اما مطمئنم اشتباه نیست وگرنه معنی به این زیبایی نداشت. من تو موقعیتی هستم که کمی سردرگم و دو دل هستم. خدا با این آیه به من گفت اشکالی نداره که بین شک و یقین در رفت و آمدی، حتی شک هم از نشانه های منه. با شک کردنه که به یقین میرسی… به شرط اینکه بری سراغ خیر مطلق. خیر مطلق هم چیزهاییه که هر انسانی عمیقا بهشون گرایش داره. (خدا، عشق، شادی، آرامش، مهربونی و…) اگر این کار رو بکنی، مطمئن باش که من نعمتها رو برات نمایان میکنم.

دیشب وقتی داشتم به این آیه فکر میکردم، یهو از شدت شگفتی صدای ذهنم خاموش شد! یادم اومد که همین چند ماه پیش، در حالی که استاد عباسمنش و قوانین جهان هستی رو نمیشناختم، به شدت بین شک و یقین(همون خلوص در باورها) گیر کرده بودم، احساس کردم دارم افسرده میشم و بعد تصمیم گرفتم اون روشهای پیچیده ی قبلی برای فهمیدن قرآن رو کنار بذارم و فقط حال خودم رو خوب کنم. تمام تابستون سعی کردم خودم رو شاد و آروم نگه دارم(در واقع، رفتم سراغ خیر مطلق) و بعد در همون تابستون کلی نعمت به من داده شد و در مهر ماه هم با استاد عباسمنش آشنا شدم و حالا باران نعمت داره بر من میباره. یعنی دقیقا همون اتفاقی برای من افتاد که در لایه ی عمیقتر این آیه گفته شده. خیلی خیلی خوشحالم. خدارو شکر.

شب و روزتون خوش