چرا بعضی‌ها خوش‌شانس هستند؟ - صفحه 45

من خوش شانس بودم که بدنیا آمدم تا امروز هدایت بشم به این فایل بی نظیر

من خوش شانسم که مثل همیشه میتونم سلام کنم به شما دوستای عزیزم

خوش شانسم که میتونم سلام بدم به استاد عزیزم

خوش شانسم که خودم خالق زندگی خودم

هرکسی میخواد بیاد راز خوش شانسی رو بهش بدم اجی مجی کنم براش بره حال کنه

اصن بزار از همینجایی که الان نشستم برات اینو مینویسم بگم برم تو گذشته و برگردم مسیر زندگیمو تا همین الان

همین الان که تو خونه نشستم و دارم این فایل رو گوش میدم و مینویسم، بیرون خونه بخاطر عید غدیر یه چادری زدن کنار خیابون و دارن اهنگ و نوحه میذارن

اینجا تهران است خیابان ایت الله سعیدی

متنی که نوحه خوان میخونه:

از روز عزل، تا قیامت وای بر دشمن علی لعنت…

واقعا واسم جالبه که ادمایی که تو چنین مسائلی شرکت میکنن همشون خلا ذهنی و روحی دارن، کسی که ادعای عشق به پیغمبر و علی داره ولی بر خلاف مسیر اونها داره میدوه

اینکه هر فرکانسی ارسال میکنن بر خلاف اون عشقیه که دارن و نتیجشم تو زندگیشون مشخصه

نمیخوام قضاوت کنم ولی خب اکثرشون ادمایی هستن که در گذشته از اطرافیانم بودن و میدونم که همشون در جه وضعیتین با این باور ها

اونا ادمای بدشانسی هستن چون تمام زندگیشون در حال لعنت فرستان و حرف زدن از ناکامی هاشون هستند

من ادم خوش شانسی هستم چون بد شانس بودن رو تجربه کردم و فهمیدم که هر بار حالم خوب بود خوش شانس بودم و وقتی حالم بد بود بدشانس بودم

برگردیم عقب تر

من خوش شانس بودم از بچگی، چون تضاد های من باعث شده بود که من از بچگی به دنبال موفق شدن و بزرگ بودن باشم، و خوش شانس بودم چون همیشه تصور و تجسم ذهنیم رو موفقیت هایی ک میخواسم بود

من خوش شانس بودم اون موقعی که عاشقانه درس میخوندم و عاشق شماره یک بودن بودم و هربار خوش شانسی میاوردم و شاگرد اول میشدم

من خوش شانس بودم که همیشه خودم رو تو بازی های کامپیوتری غرق میدیدم و بدون اینکه بدونم چطوری بدستش بیارم برام سیستم خریدن و غرق بازی های رایانه ای شدم

ولی میدونید چی شد؟؟

من بد شانس بودم

بدشانس بودم که انتخاب کردم با ادمای نادرست دوست شم و اتفاقات بد رو ببینم و اخبار نامناسب بخونم و حالم بدشه

من بدشانس بودم وقتی که از یه درد کوچولو که بخاطر حال بدم بخاطر ورودی های نامناسب ایحاد شده بود یه کوه بزرک از درد ساختم و با توجه زیاد

من بدشانس بودم که بخاطر از دست دادن مادرم تو سن کم دنبال این گشتم ک ثابت کنم من بدشانس و بدبختم

من بد شانس شدم از وقتی که توجهم رفت رو اینا

ولی خوش شانس بودم

چون از بچگی رویاهایی داشتم و یروزی یادم اومد رویاهامو

و تجسم کردم، و برای خودم نوشتم

و خوش شانس بودم که دوست مناسب در مسیرم قرار گرفت و شد رفیق فابم و منو با قانون جذب اشنا کرد

و خوش شانس بودم که تجسم کردم تصور کردم که موفقم که تو رشته مورد علاقمم و دانشجوی با انگیزه ای هستم و بدست اوردم. چون خوش شانس بودم

و من بد شانس بودم

چون وقتی به همه اینا رسیدم قراموش کردم که از کجا اومدن

بدشانس بودم که انقد بی هدف موندم ک چیزی برای رسیدن نخواستم و تجسمی نموند برام

بدشانس بودم که فقط به بدی و بیماری و نمره بد و مشروطی توجه کردم از روی بیکاری و ورودی های نامناسب

بدشانس بودم که 4 سال دانشگاهم به بدترین شکل ممکن از لحاظ بیماری و مالی و روابط گذشت

بدشانسی اوردم که انقد درد های وجود نداشته تصور کردم که کارم به خلاص کردن خودم از چیزی که وجود نداشت جز تو تجسم و تصورم کردم و خودکشی کردم

ولی خوش شانس بودم که اراده داشتم، خوش شانس که خودمو رها کردم از دنیا

خوش شانس بودم که ذهنمو از همه این چیزا باز ازاد کردم

و خوش شانس بودم که بعد از اون قضیه سمت هیچ ادمی نرفتم چند ماه و حالم با خودم خوب شد

و هدایت شدم به سایت عباسمنش به طرز معجزه اسایی

خوش شانس بودم که یادگرفتم قانون رو

خوش شانس که اجرا کردم

خوش شانس که همه موفقیت های امروزم رو با تک تک جزییاتش یبار قبلا تصور کردم

خوش شانس که همین یک ماه اخیر همه تصورات و تجسم هام یکی یکی اتفاق افتاد

خوش شانس که تجسم های مربوط به رابطه عاطفیم با دوس دخترم امروز با وجود مخالفت شدید هر دو خانواده در عرض چندثانیه برطرف شده و موافقت کردن با هم صحیت کنیم

خوش شانس که بلدم خوب تجسم کنم و خلق کنم

خوش شانس که استادی دارم که عاشق صحبت کردن باهاشم و تجسم هر روزمه

و خوش شانس که به زودی باهاش صحبت میکنم

خوش شانس باشید، این دنیا ارزش بدشانس بودن نداره