چرا ترامپ رئیس جمهور آمریکا شد؟! - صفحه 5

سال هاست که آموخته ام پدیده های مرتبط با انسان را با قطعیت نمیتوان پیش بینی کرد چرا که تحولات انسانی برعکس ریاضیات و علوم طبیعی بسیار سیال تر است. اوباما با شعار تغییر آمد در حالی که نیروهای نظامی آمریکا در عراق و افغانستان زمینگیر شده بودند. با این تصور که اوضاع خاورمیانه بهتر خواهد شد اگر نیروهای آمریکایی از عراق بیرون بروند تمام نیروهای آمریکایی را از عراق به کشورشان بازگرداند ولی از دل آن داعش زاده شد و اوضاع خاورمیانه بدتر از قبل شد. ما در تفسیر ترامپ می گوییم که ترامپ حتی یک روز تجربه کار سیاسی ندارد ولی آیا لزوما برای سیاستمدار بودن تجربه کار سیاسی لازم است؟ آیا هر سیاستمداری واقعا سیاست دارد؟ آیا انسان های دور از سیاست را نمی شناسید که رفتار سیاستمدارانه دارند؟ جناب عباسمنش به این نکته اشاره نکردید که زمانی که اف بی آی دوباره بحث ایمیل های کلینتون را پیش کشید فاصله ترامپ با کلینتون به حداقل رسید. خود سخنگوی کمپین کلینتون هم گفت که ما به سرعت به خط پایان نزدیک می شدیم ولی انگار یک تریلی 18 چرخ به کمپین ما زد. صحبت من اینجاست که هرکس که به ریاست جمهوری یک کشور و در راس آن قویترین کشور دنیا برسد با سیاست بیگانه نیست. آیا فکر نمی کنید نکته کلیدی یک بده بستان سیاسی پشت پرده بوده باشد که شاید تا سال ها و دهه ها کسی به آن اعتراف نکند؟ همچنانکه هنوز قاتل کندی پیدا نشده است و همه می دانند که یک ترور دولتی بوده است و خیلی مثال های دیگر که در اینجا نمی گنجد. به قدرت “باور” اشاره کرده اید ولی این باور را کلینتون هم داشت که به عنوان اولین ریاست جمهوری زن ایالات متحده انتخاب شود در کشوری که 100 سال قبل زنان حق رای نداشتند. من هرچند در پدیده های انسانی با قطعیت اظهار نظر نمی کنم ولی با احتمال بالا می توانم بگویم که بدون یک بده بستان سیاسی ترامپ برنده نمی شد. در دنیایی که تحولات جهانی را 300 نفر پشت پرده رقم می زنند پس این احتمال را هم می شود داد.

سال ها قبل کتابی از ترامپ در ایران ترجمه و منتشر شده با عنوان “101 راه موفقیت در کسب و کار”. فراموش نکنیم که ترامپ کسی بود که ثروت شخصی اش را از 10 میلیون دلار به 10 میلیارد دلار رسانده و شایستگی این را داشته که رموز موفقیت هایش را در یک کتاب به رشته تحریر درآورد. بنده با خوشبینی خاصی که به واسطه سابقه اقتصادی رییس جمهور جدید آمریکا دارم بسیار خوشبینم که وضعیت آمریکا هرچقدر هم که مردمش ناراضی به نظر برسند 4 سال دیگر بدتر از وضعیت فعلی نخواهد بود همچنانکه رابرت کیوساکی در مورد ترامپ گفته: حداقل هوش مالی ترامپ بالاتر از اوباما و کلینتون است. ولی باز هم نمی توانم با قطعیت این مسئله را گارانتی کنم چون دنیای سیاست آلوده تر از دنیای کارآفرینی و اقتصاد است و اگر مبنا تخریب یک چهره سیاسی باشد قابل انجام است. مردم دیگر عادت کرده اند که با پایان ریاست جمهوری ها خواهان تغییر باشند و ترامپ هم از این قاعده مستثنی نخواهد بود.

ترامپ کتاب دیگری تحت عنوان Crippled America: How to make America Great Again (آمریکای زمینگیر: چطور آمریکا را دوباره به اوجش برگردانیم؟) نوشته است. باید بگویم که این کتاب در حکم مانیفست ریاست جمهوری ترامپ است. شما به قدرت “داشتن باور” اشاره کردید ولی باید بگویم خیلی از انسان ها به چیزهای زیادی باور دارند و هر از چند گاهی به چیز دیگری باور پیدا می کنند ولی چه چیزی باعث میشود که یک نفر بر سر باور خود بماند و رویایش را فراموش نکند یعنی پشتکار لازم را داشته باشد؟ بگذارید اینگونه بپرسم که چند درصد از مردم دنیا اهدافشان را مکتوب میکنند؟ بعید میدانم که بیشتر از 1 درصد مردم اهدافشان را مکتوب کنند یعنی 99 درصد مردم برای تحقق اهداف 1 درصد جامعه تلاش میکنند. در حالی که ترامپ هم اکنون رییس جمهور شده میدانیم که اهدافش را سال ها قبل در این کتاب عرضه داشته است. پس نکته مکتوب نمودن اهداف را فراموش نکنید. او اگر هدفش را مکتوب نمی کرد متعهد نمی شد که آن را به انجام بر ساند.