ساختن کسب و کاری موفق از توانمندی هایت - صفحه 1

به نام خداوند بخشنده و بخشاینده

استاد بزرگوارم جناب آقای عباسمنش عزیز و سایر دوستان عزیزم که هیچ کدام از شماها را ندیده ام اما دلتنگ بودن در کنارتان هستم

سلام و درود فراوان

ماه رمضان سال گذشته ، همانطور که مطالب سایت رو مطالعه می کردم و مبهوت در درستی یا نادرستی مطالب آن بودم ناگهان تصمیم گرفتم برای یک بار هم که شده کتاب قرآن را بدون نظر به حالت مقدس بودن آن مطالعه کنم. با خود گفتم اگر این سایت هیچ دستاوردی برای من نداشته باشد حداقل من را ترغیب به مطالعه ی قرآن نموده است. پس برای یک بار هم که شده این کار را می کنم تا هیچ بهانه ای برای سرکوب خودم نداشته باشم.اگرچه در گذشته ، چندین بار اقدام به مطالعه کرده بودم اما هربار که این کتاب را می خواندم می دیدم هیچ شور و اشتیاقی برای ادامه ی مطالعه ی آن ندارم . درک متون آن بسیار برایم سنگین بود و فقط عذاب وجدان می گرفتم که چرا من باید نسبت به کتاب مقدسم اینگونه رفتار کنم. تا اینکه کتاب قرآن با ترجمه ی منظوم آقای امید مجد را خریدم و تصمیم گرفتم قرآن را جور دیگری بخوانم. همزمان با شروع ماه مبارک رمضان، مطالعه را آغاز کردم. شیوه ی بیان مطالب آنقدر به دلم نشست که هرروز یک جزء را می خواندم و وقتی به پایان می رسید اصلا دلم نمی خواست کتاب را ببندم و اشتیاق فراوانی به ادامه داشتم. همزمان با مطالعه ، تمام مطالبی را که حس می کردم در زندگی ام به آن ها نیاز دارم و می خواهم از آنها در زندگی استفاده کنم یادداشت می کردم. به هیچ وجه احساس اینکه این ، یک کتاب سنگین و دور از فهم من است را نداشتم. از سادگی مطالب و راحتی فهم آن ها در عجب بودم. در بسیاری از خطوط، بطور ناخودآگاه متوقف می شدم و اشک بود که از چشمانم همچو سیل روان می شد. چقدر احساس خوشایندی داشتم و گویی بال درآوردم.

همینطور که مطالب رو دسته بندی می کردم ، به ذهنم رسید که تمام دعاهایی که در قرآن آمده و توسط افراد مختلف از خداوند درخواست شده رو بصورت جدا بنویسم و اونها رو در نمازهام از خدا بخواهم. می دانستم که هرچه از خدا بیشتر بخواهی او خوشحال تر است. تصمیم گرفتم تموم اون دعاها رو برای خودم باتوجه به موقعیتم بخواهم. اونها رو نوشتم و مرتب کردم و نزدیک به یک سال است که عشقم خواندن آن دعاها ست. چقدر آروم می شوم و امیدوار. تغییرات بسیار خوبی در یک سال گذشته برایم اتفاق افتاده است که این یک سال را برایم شیرین کرده است.

امسال وقتی استاد عباسمنش فایل روانشناسی ثروت 3 رو در سایت قرار دادند تصمیم گرفتم طلاهام رو بفروشم و این محصول رو تهیه کنم. متاسفانه مبلغ حاصل از فروش کمتر از قیمت محصول بود. به خودم امیدواری دادم تا پایان مهلت تعیین شده اون پول برای من جور می شود. اما نشد. می دانم که باورهام خیلی مشکل داره اما این دلیل بر عقب موندن من از کسانی که این محصول رو تهیه کردند نشده. تصمیم گرفتم تمام مطالب رایگان موجود در سایت رو مجدد گوش کرده و یادداشت برداری کنم. در عین حال ، محصول گام به گام تا استقلال مالی رو که قبلا خریده بودم اما تمریناتش رو انجام نداده بودم رو هم شروع کردم به تمرین و یادداشت برداری. هر روز تمرین های کتاب معجزه ی سپاسگزاری رو هم به لطف خداوند متعال دارم انجام می دم. هر روز تمام یادداشتهای شرکت کنندگان دوره ی روانشناسی ثروت 3 رو مشتاقانه و بطور کامل می خونم و یادداشت می کنم تا بتونم تمرینهایی که اونها هم در حال انجامش هستند رو انجام بدم. نمی دو نید چقدر مشتاق شنیدن جلسه دوم این بسته هستم. اما با این بچه ها همزادپنداری می کنم و همراه با اونها اشک شوق می ریزم. مثال من مثل کسیه که از اتوبوس یک سفر جامونده چون بلیط ورودی رو تهیه نکرده ، اما تصمیم گرفته با پای پیاده به دنبال این اتوبوس بدوه تا در مقصد تمام دوستانش رو ببینه و به اونها برسه. تصمیم دارم دونسته هام رو نذر کنم به دوستانم. تا خداوند در پاسخ به نذرم ، بینشم رو بالا ببره و من رو به سعادت و خوشبختی کامل برسونه.اینکه خداوند خالق فراوانی چطور این کار را برایم فراهم می کند به من ارتباطی ندارد ، این قسمت کار خداست و فقط دریافت نتیجه ی دلخواه ،کار من است و شکر و سپاس او. بنابراین تمام این دعاهایی رو که استخراج کردم ، تایپ کرده و برای شما ارسال می کنم. توی این دعاها ، بهترین ها از خداوند خواسته شده که دوست دارم اونها رو با عشق تمام به شما و دوستان شرکت کننده در دوره ی روانشناسی ثروت 3 تقدیم کنم. به قدری باورهای زیبا دارند و آنقدر در مدار درست قرار گرفته اند که این مناجات آنها را مستانه به خدایشان پیوند می دهد. از بیرون اتوبوس برای شما دست تکان می دهم و پرقدرت پشت سر شما می دوم و نظرات شما را دانه به دانه با اشتیاق تمام می خوانم و لبخند می زنم. از همه ی شما که نظر می گذارید سپاسگزارم. من تشنه ی خواندن هستم.

برسد به دست دوستانم . هدیه ی من در ماه رمضان به شما.

مناجات زیر ، بر اساس خواسته هایم از خداوند خالق فراوانی چیده شده است. در انتها آیات قرآن به عربی و فارسی (نثر و نظم) آورده شده است.ترجمه ی فارسی آیات زیر برگرفته از کتاب تفسیر نمونه است و ترجمه ی منظوم آیات از امید مجد می باشد.

سرآغاز گفتار نام خداست که بخشنده و مهربان خلق راست

خدا هست تنها یگانه اله جز او نیست ربی دگر هیچگاه

خدایی که یکتاست رب منست جز او هرچه باشد مرا دشمن است

بداند همه آشکار و نهان رحیمی که هستی دهد بر جهان

خدایی که جز او نباشد اله بود پاک و بی نقص آن پادشاه

دهد بر همه بندگان ایمنی نگهدارشانست از دشمنی

خداوند پیروز با اقتدار سراسر شکوهست و قدرتمدار

منزه بود آن خداوند نیک از اینکه بخوانند بهرش شریک

خداوند خالق که جان داده است بصورتگری نقشها زاده است

بهین نامها و صفت ها از اوست خداوند را نامهایی نکوست

هرآنچه بود در زمین و سپهر بگویند تسبیح او غرق مهر

خدایی که هرگز نبیند شکست همه کارهای وی از حکمتست

خدایا توکل تو را کرده ایم زدل ، سوی تو ، روی آورده ایم

سرانجام چون دور گیتی گذشت همه سوی تو بازخواهیم گشت

نمایم خدای خودم را خطاب امید است برمن دهد او جواب

تو ای خالق خاک و هفت آسمان توئی سرپرستم به هر دو جهان

مسلمان بمیرانم و کن قرین تو با صالحان در بهشت برین

به تو ، یا رب آرم پناه گر از جهل چیزی بخواهم تباه

زیانکار هستم اگر نگذری به رحمت دمی سوی من ننگری

یا رب ، تو را بنده ایم دل از عطر ایمان بیاکنده ایم

ببخشای و رحم آر ، جانان تویی خدایا بهین مهربانان تویی

تو بر حال ما بوده ای بس بصیر خودت یارمان باش در این مسیر

خدایا چو تکلیفی از یاد رفت بکار خطا عمر برباد رفت

بدان کار ، برما عقوبت مگیر که هستی تو بخشنده ای دستگیر

خدایا مگردانمان تیره بخت مکن بارمان هیچ تکلیف سخت

بدانسان که بر دوش پیشینیان نهادی و دیدند صدها زیان

عذاب گنه را نداریم تاب از آن بگذر و جانمان برمتاب

نخست از بدیهای ما چشم پوش وزآن پس ، بغفران و رحمت بکوش

تویی یار ما ، دار بهروزمان بهر کافری ساز پیروزمان

یا رب ، چو شد استوار دل ما ، دگرباره اش کج مدار

بما رحمتی کن زدرگاه خویش چو بسیار بخشنده ای، بخش بیش

سپردیم دل بر تو از جان و دل بیامرز ما را ، مگردان خجل

نگهدارمان باش از آن آتشی که ناباوران را درآن میکشی

ای آگه از آشکار و نهان نکردی تو بیهوده ، خلق این جهان

تو هستی منزه زبیهوده کار نگهدار ما را ز سوزنده نار

خدایا کسی را که روز شمار در آتش کشی ، سخت گردیده خوار

ستم پیشگان را گه داوری نخواهند کند هیچکس یاوری

خدایا منادی چوبرزد ندا که آرید ایمان به یکتا خدا

شنیدیم و دادیم آن را جواب بگشتیم مومن به قرآن کتاب

خدایا گناهانمان درگذر بدیهای ما را تو پوشیده دار

چو بستیم رخت سفر از جهان تو محشورمان ساز با صالحان

خدایا به ما ده از آنچه بر آن همه وعده دادی به پیغمبران

یا رب در این سرنوشت مرا نزد خود بر ، بباغ بهشت

مگردانمان خوار روز شمار ترا ، وعده صدقست ای کردگار

خدایا تو ما را در این روزگار مینداز در چنگ کفار خوار

بیامرزمان بارالها تو نیز که بی شک حکیمی و هستی عزیز

زفرعونیان، مرا وا رهان زهرظالمی کو بود در جهان

رهاساز ما را از این قید و بند زشهری که حکام آن ظالمند

خدایا مرا بخش ، امان رها ساز از محبس ظالمان

کسی را به یاری ما کن گسیل که گردد بر آزادی ما دلیل

یا رب ، سپردیم گوش بآیات و گشتیم مومن بهوش

تو با شاهدان ، نام ما را نویس چو گشتیم با اهل ایمان انیس

خدایا بما صبر بسیار ده شکیبی فزونتر ز اغیار ده

سرانجام هرکس چوباشد هلاک مسلمان بمیرانمان روی خاک

بکن ثبت در نامه کار ما نکوئی و رحمت بهر دو سرا

که کردیم راه تو را اختیار ترا برگزیدیم همراه و یار

خدایا برای ستمکار دون تو ما را مکن مایه آزمون

بدان رحمت خاص بی انتها ز چنگال کفارمان کن رها

تو آگاهی ای کردگار جهان به هر کار ما آشکار و نهان

نهان نیست چیزی بر آن ذات پاک چه در آسمانها چه در روی خاک

یا رب ، تو با حسن ظن بما بخش نسلی ز فرزند و زن

کز آن ها تو روشن کنی چشم ما که گردیم بر متقین رهنما

ستایش خدا را کز انصاف و داد به من روز پیری دو فرزند داد

یارب زنسل منند اینان پسر نباید بلایش بیاید به سر

ولی هرچه خواهی بکن راضیم که تو بهترین داوری ، من کیم

دل خلق را سوی آنها کشان ز هرگونه محصول کن رزقشان

امیداست شکرت بجای آورند ببینی که برتو نکو باورند

همه کودکان مرا در جهان بیاور تو در زمره صالحان

خدایا چنان کن که پیوسته باز بخوانیم با دودمانم نماز

کردگارا ، در انجام کار مرا بادلی پاک و صادق درآر

همینسان کمک کن که با راستی بپایان برم کار بی کاستی

مرا حجتی بخش یاری رسان که پیروز گردم به دیگر کسان

برکار ما ، رحمتی کن عطا مقامی و رشدی بدور از خطا

ای ، یکتا خدا بمن سینه باز بنما عطا

برای من کار ها ساده کن زبانم چو شد بسته بگشاده کن

که فهمند گفتارم هر انجمن وزیری مقرر نما بهر من

یا رب بیفزای بر علم من

تو مگذار یا رب چنین بی کسم مهین وارثانی بود غم بسم

در آنروز کزخاک آیم برون نسازی مرا شرمسار و نگون

رحم کن یا رب و درگذر تو بس مهربانی ، بما کن نظر

عذاب جهنم زما دور دار که سخت است و پیوسته و پایدار

خدایا به هنگام هر داوری به حق من را ، بکن یاوری

یارب ، تو ما را به جود بجایی پر از برکت آور فرود

تویی برترین فرودآوران مددها رسانده به پیغمبران

خدایا مرا حکمتی کن عطا چو نیکان مرا دار دور از خطا

در آینده نام مرا کن نکو که گویند نیکو کسی بود او

سرانجام ارث بهشتم چشان بباغ پر از نعمت خود کشان

پروردگارا، مرا کن فکور که باشم به نعمات خاصت شکور

خدایا ، تو در قلب من ثنا گوئی و شکر خود را فکن

که از عهده ی شکرش آیم به در چو کردی به من لطف و مادر پدر

کنم کار نیکی که از آن رضا شوی و کند فطرتم اقتضا

بدانچه تو بی هیچ چون و چرا بدادی من و والدین مرا

کنم کار نیکو که سازی پسند بدانجا مرا بر که نیکان رسند

خدایا ، زمن درگذر بچشم محبت مرا کن نظر

می پرستم تو را ، ای یگانه خدا زهر شائبه نیز شرکی جدا

حکومت مرا بخش آن سان که کس پس از آن نیابد بر آن دسترس

چو بسیار بخشنده ای کن کرم چنین نعمتی را نشان دربرم

ببخشا چو کس توبه کرد از گناه بدنبال دین تو پیمود راه

هم از سوز دوزخ نگهدارشان رها در دل نار مگذارشان

خدایا بده جاودانی بهشت که وعده نمودی به هر خوش سرشت

هر آنکس نکو بود بنشان برش پدر یا که فرزند یا همسرش

خدایا تو هرگز نبینی شکست حکیمی که کس راه بر تو نبست

نگهدارشان از عقوبت، نگاه اگر زشت کردند و کار گناه

در آن سخت روزی که با شور و تاب گذارند میزان برای حساب

یا رب ، زما درگذر برحمت ز اخوان ما کن نظر

که گشتند مومن زما پیشتر به دین تو با نرمشی بیشتر

خدایا بیامرزمان همچنان من و والدین من و مومنان

بدرگاه تو توبه آورده ام به تسلیم رو سوی تو آورده ام

ای خدا نیازم بود خیر، بنما عطا

خدایا ، دعای مرا میپذیر که رو برتو بنموده ام ناگزیر

هرآنکس زتو پرشده سینه اش زدلهای ما پاک کن کینه اش

خدایا توئی مهربان و رئوف نگهدارمان در میان صفوف

ای رهنما کنون نورمان را تو کامل نما

خدایا مرا و پدرمادرم هر آن مومنی کآید او بر درم

بیامرز ما را که داری توان بهرکار حکم تو باشد روان

ببخشای یا رب همه مومنان گر از مردهایند یا از زنان

میفزای بر ظالمان روی خاک بغیر از تباهی بغیر از هلاک

خدایا مرا نعمتی بخش بیش ز نعمات دنیا و عقبی خویش

نگهدارمان باش از آتشی که بدکارها را درآن می کشی

توکل نمایم بر، خداوندگار همو که رحیمست و با اقتدار

همان ایزدی که من ، را پسندیده است قیام و سجود مرا دیده است

همو که نیوشنده هر دعاست خدایی که دانا به هر مدعاست

همان ایزدی کو مرا آفرید بمن راه حق را نماید پدید

کسی کو مرا داده آب و غذا چو بیمار گردم ببخشد دوا

همو، کو مرا جان بداده زخاک کند زنده ام باز بعد از هلاک

بدو بسته ام دل بوجهی سزا زمن بگذرد روز سخت جزا

اجابت نماید دعای کسی که شد مومن و نیک سیرت بسی

بی شک خداوند من نشان می دهد راه بیرون شدن

توکل کنان رو بدو می برم همیشه بر او روی می آورم

خدایا بکردی دعایم ،مستجاب رهاندی مرا زرنج و عذاب

به بانگ بلند می زنم این ندا که هرگز جز الله نبود خدا

تو پاکی و من خویش بر نقص خویش ستمها نمودم کنونم پریش

اگر مومنی شد به غم مبتلا بدینسان خدا زو براند بلا

((

البقره

رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْرًا کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَهَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿286﴾

(مومنان می‏گویند:) پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤ اخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینی بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانی که پیش از ما بودند، قرار دادی! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوی! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایی، پس ‍ ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان! (286

خدایا چو تکلیفی از یاد رفت بکار خطا عمر برباد رفت

بدان کار برما عقوبت مگیر که هستی تو بخشنده ای دستگیر

خدایا مگردانمان تیره بخت مکن بارمان هیچ تکلیف سخت

بدانسان که بر دوش پیشینیان نهادی و دیدند صدها زیان

عذاب گنه را نداریم تاب از آن بگذر و جانمان برمتاب

نخست از بدیهای ما چشم پوش وزآن پس بغفران و رحمت بکوش

تویی یار ما ، دار بهروزمان بهر کافری ساز پیروزمان

آل عمران

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿8﴾

(راسخان در علم، می‏گویند:) پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زیرا تو بخشنده‏ ای! (8)

بگویند یارب چو شد استوار دل ما ، دگرباره اش کج مدار

بما رحمتی کن زدرگاه خویش چو بسیار بخشنده ای بخش بیش

الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿16﴾

همان کسانی که می‏گویند: پروردگارا! ما ایمان آورده‏ ایم، پس گناهان ما را بیامرز، و ما را از عذاب آتش، نگاهدار! (16)

سپردیم دل بر تو از جان و دل بیامرز ما را ، مگردان خجل

نگهدارمان باش از آن آتشی که ناباوران را درآن میکشی

الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿191﴾

همانها که خدا را در حال ایستادن و نشستن و آنگاه که بر پهلو خوابیده‏ اند، یاد می‏کنند، و در اسرار آفرینش آسمانها و زمین می‏اندیشند، (و می‏گویند) بار الها این را بیهوده نیافریدهای، منزهی تو، ما را از عذاب آتش نگاه دار. (191)

که ای آگه از آشکار و نهان نکردی تو بیهوده ، خلق این جهان

تو هستی منزه زبیهوده کار نگهدار ما را ز سوزنده نار

رَبَّنَا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿192﴾

پروردگارا، هر که را تو (به خاطر اعمالش) به آتش افکنی، او را خوار و رسوا ساخته‏ ای، و این چنین افراد ستمگر هیچ یاوری نیست. (192)

خدایا کسی را که روز شمار در آتش کشی ، سخت گردیده خوار

ستم پیشگان را گه داوری نخواهند کند هیچکس یاوری

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ﴿193﴾

پروردگارا، ما صدای منادی توحید را شنیدیم، که دعوت می‏کرد به پروردگار خود ایمان بیاورید و ما ایمان آوردیم، (اکنون که چنین است) پروردگارا، گناهان ما را ببخش، و ما را با نیکان (و در مسیر آنها) بمیران! (193)

خدایا منادی چوبرزد ندا که آرید ایمان به یکتا خدا

شنیدیم و دادیم آن را جواب بگشتیم مومن به قرآن کتاب

خدایا گناهانمان درگذر بدیهای ما را تو پوشیده دار

چو بستیم رخت سفر از جهان تو محشورمان ساز با صالحان

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِکَ وَلَا تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ ﴿194﴾

پروردگارا، آنچه را به وسیله پیامبران ما را وعده فرمودی، به ما مرحمت کن، و ما را در روز رستاخیز رسوا مگردان، زیرا تو هیچگاه از وعده خود تخلف نمی‏کنی. (194)

خدایا به ما ده از آنچه بر آن همه وعده دادی به پیغمبران

مگردانمان خوار روز شمار ترا ، وعده صدقست ای کردگار

النساء

وَمَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَهِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیرًا ﴿75﴾

چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‏ اند پیکار نمی‏کنید؟، همان افراد (ستمدیده‏ ای) که می‏گویند خدایا ما را از این شهر (مکه) که اهلش ‍ ستمگرند بیرون ببر و برای ما از طرف خود سرپرست قرار بده. و از برای ما از طرف خود یار و یاوری تعیین فرما. (75)

رهاساز ما را از این قید و بند زشهری که حکام آن ظالمند

کسی را به یاری ما کن گسیل که گردد بر آزادی ما دلیل

المائده

وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ ﴿83﴾

و هر زمان آیاتی را که بر پیامبر نازل شده بشنوند چشمهای آنها را می‏بینی که (از شوق) اشک می‏ریزد بخاطر حقیقتی را که دریافته‏ اند، آنها می‏گویند: پروردگارا ایمان آوردیم، ما را با گواهان (و شاهدان حق) بنویس. (83)

بگویند یا رب سپردیم گوش بآیات و گشتیم مومن بهوش

تو با شاهدان ، نام ما را نویس چو گشتیم با اهل ایمان انیس

الأعراف

وَمَا تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآیَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِینَ ﴿126﴾

تنها ایراد تو، به ما این است که ما به آیات پروردگار خویش – هنگامی که برای ما آمد – ایمان آورده‏ ایم، بار الها! پیمانه صبر (و استقامت) را تا آخر بر ما بریز و ما را مسلمان بمیران (و تا پایان عمر با اخلاص و ایمان بدار). (126)

خدایا بما صبر بسیار ده شکیبی فزونتر ز اغیار ده

سرانجام هرکس چوباشد هلاک مسلمان بمیرانمان روی خاک

وَاکْتُبْ لَنَا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَهً وَفِی الْآخِرَهِ إِنَّا هُدْنَا إِلَیْکَ قَالَ عَذَابِی أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ فَسَأَکْتُبُهَا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِنَا یُؤْمِنُونَ ﴿156﴾

و برای ما در این دنیا و سرای دیگر نیکی مقرر دار، چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‏ ایم، (خداوند در برابر این تقاضا به موسی) گفت: مجازاتم را به هر کس بخواهم می‏رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته و آنرا برای آنها که پرهیزکارند و زکات را می‏پردازند و آنها که به آیات ما ایمان می‏آورند، مقرر خواهم داشت. (156)

بکن ثبت در نامه کار ما نکوئی و رحمت بهر دو سرا

که کردیم راه تو را اختیار ترا برگزیدیم همراه و یار

وَإِذْ قِیلَ لَهُمُ اسْکُنُوا هَذِهِ الْقَرْیَهَ وَکُلُوا مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّهٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَغْفِرْ لَکُمْ خَطِیئَاتِکُمْ سَنَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ﴿161﴾

و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که به آنها گفته شد در این قریه (بیت المقدس) ساکن شوید و از هر جا (و بهر کیفیت) بخواهید از آن بخورید (و بهره گیرید) و بگوئید خداوندا! گناهان ما را بریز، و از در (بیت المقدس) با تواضع وارد شوید، اگر چنین کنید گناهان شما را می‏بخشیم و نیکوکاران را پاداش بیشتر خواهیم داد. (161)

بگویید یارب چو برگ درخت گناهان ما را بریزان به بخت

یونس

فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَهً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿85﴾

گفتند تنها بر خدا توکل داریم پروردگارا ما را تحت تاءثیر گروه ستمگر قرار مده. (85)

خدایا برای ستمکار دون تو ما را مکن مایه آزمون

وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِکَ مِنَ الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ ﴿86﴾

و ما را به رحمتت از (دست) گروه کافران رهائی بخش. (86)

بدان رحمت خاص بی انتها ز چنگال کفارمان کن رها

وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّکَ آتَیْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِینَهً وَأَمْوَالًا فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا رَبَّنَا لِیُضِلُّوا عَنْ سَبِیلِکَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلَا یُؤْمِنُوا حَتَّى یَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِیمَ ﴿88﴾

موسی گفت پروردگارا تو فرعون و اطرافیانش را زینت و اموالی (سرشار) در زندگی دنیا داده‏ ای و نتیجه‏ اش این شده که (بندگانت را) از راه تو گمراه می‏سازند، پروردگارا! اموالشان را نابود کن و دلهایشان را سخت (و سنگین) ساز، تا عذاب دردناک را نبینند ایمان نیاورند. (88)

خدایا بسوزانشان تاج و تخت دل سنگشان را بفرمای سخت

که ایمان نیارند و بعد از هلاک عذابی ببینند بس دردناک

هود

وَنَادَى نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِی مِنْ أَهْلِی وَإِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَأَنْتَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ ﴿45﴾

نوح به پروردگارش عرض کرد پروردگارا! پسر من از خاندان من است و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است و تو از همه حکم کنندگان برتری. (45)

که یارب زنسل منست این پسر نباید بلایش بیاید بسر

تو گفتی نبینند اهلم زیان کنون صدق وعده بده درمیان

ولی هرچه خواهی بکن راضیم که تو بهترین داوری ، من کیم

قَالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْأَلَکَ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِی وَتَرْحَمْنِی أَکُنْ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿47﴾

عرض کرد: پروردگارا! من به تو پناه می‏برم که از تو چیزی بخواهم که از آن آگاهی ندارم، و هر گاه مرا نبخشی و بر من رحم نکنی از زیانکاران خواهم بود. (47)

بگفتا بتو یارب آرم پناه گر از جهل چیزی بخواهم تباه

زیانکار هستم اگر نگذری رحمت دمی سوی من ننگری

یوسف

رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْکِ وَعَلَّمْتَنِی مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحَادِیثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَهِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ﴿101﴾

پروردگارا! بخش (عظیمی) از حکومت به من بخشیدی و مرا از علم تعبیر خوابها آگاه ساختی، توئی آفریننده آسمانها و زمین، و تو سرپرست من در دنیا و آخرت هستی، مرا مسلمان بمیران. و به صالحان ملحق فرما! (101)

تو ای خالق خاک و هفت آسمان توئی سرپرستم به هر دو جهان

مسلمان بمیرانم و کن قرین تو با صالحان در بهشت برین

ابراهیم

رَبَّنَا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوَادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِیُقِیمُوا الصَّلَاهَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَهً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُونَ ﴿37﴾

پروردگارا من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بیآب و علفی در کنار خانه‏ ای که حرم تو است ساکن ساختم تا نماز را بر پای دارند، تو قلبهای گروهی از مردم را متوجه آنها ساز و از ثمرات به آنها روزی ده شاید آنان شکر تو را بجای آورند. (37)

دل خلق را سوی آنها کشان ز هرگونه محصول کن رزقشان

امیداست شکرت بجای آورند ببینی که برتو نکو باورند

رَبَّنَا إِنَّکَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِی وَمَا نُعْلِنُ وَمَا یَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْ شَیْءٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی السَّمَاءِ ﴿38﴾

پروردگارا تو میدانی آنچه را ما پنهان و یا آشکار می‏کنیم، و چیزی در زمین و آسمان بر خدا پنهان نیست. (38)

تو آگاهی ای کردگار جهان به هر کار ما آشکار و نهان

نهان نیست چیزی بر آن ذات پاک چه در آسمانها چه در روی خاک

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْکِبَرِ إِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعَاءِ ﴿39﴾

حمد خدای را که در سن پیری اسماعیل و اسحاق را به من بخشید مسلما خدای من دعا را می‏شنود (و اجابت می‏کند). (39)

ستایش خدا را کز انصاف و داد به من روز پیری دو فرزند داد

عطا کرد اسحاق و هم اسمعیل سمیع الدعا هست رب جلیل

رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاهِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ ﴿40﴾

پروردگارا مرا برپا کننده نماز قرار ده و از فرزندان من نیز چنین کن پروردگارا دعای (ما را) بپذیر. (40)

خدایا چنان کن که پیوسته باز بخوانیم با دودمانم نماز

خدایا دعای مرا میپذیر که رو برتو بنموده ام ناگزیر

رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ ﴿41﴾

پروردگارا من و پدر و مادرم و همه مؤ منان را روزی که حساب بر پا می‏شود بیامرز. (41)

خدایا بیامرزمان همچنان من و والدین من و مومنان

در آن سخت روزی که با شور و تاب گذارند میزان برای حساب

الإسراء

وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطَانًا نَصِیرًا ﴿80﴾

و بگو: پروردگارا! مرا (در هر کار) صادقانه وارد کن، و صادقانه خارج نما، و از سوی خود سلطان و یاوری برای من قرار ده. (80)

بگو کردگارا در انجام کار مرا با دلی پاک و صادق درآر

همینسان کمک کن که با راستی بپایان برم کار ، بی کاستی

مرا حجتی بخش یاری رسان که پیروز گردم به دیگر کسان

الکهف

إِذْ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلَى الْکَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا ﴿10﴾

زمانی را به خاطر بیاور که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: پروردگار! ما را از سوی خودت رحمتی عطا کن، و راهِ نجاتی برای ما فراهم ساز! (10)

که بر کار ما رحمتی کن عطا مقامی و رشدی بدور از خطا

مریم

وَأَعْتَزِلُکُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّی عَسَى أَلَّا أَکُونَ بِدُعَاءِ رَبِّی شَقِیًّا ﴿48﴾

و از شما و آنچه غیر از خدا می‏خوانید کناره گیری می‏کنم، و پروردگارم را می‏خوانم و امیدوارم دعایم در پیشگاه پروردگارم بیپاسخ نماند. (48)

نمایم خدای خودم را خطاب امیدست بر من دهد او جواب

طه

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی ﴿25﴾

عرض کرد پروردگارا سینه مرا گشاده دار. (25)

چنین گفت موسی به یکتا خدا بمن سینه باز بنما عطا

وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی ﴿26﴾

کار مرا بر من آسان گردان. (26)

وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسَانِی ﴿27﴾

و گره از زبانم بگشا. (27)

برای من این کار را ساده کن زبانم چو شد بسته بگشاده کن

یَفْقَهُوا قَوْلِی ﴿28﴾

تا سخنان مرا بفهمند. (28)

وَاجْعَلْ لِی وَزِیرًا مِنْ أَهْلِی ﴿29﴾

وزیری از خاندانم برای من قرار بده. (29)

که فهمند گفتارم آن ارجمند وزیری مقرر نما بهر من

إِنَّکَ کُنْتَ بِنَا بَصِیرًا ﴿35﴾

چرا که تو همیشه از حال ما آگاه بودهای. (35)

تو بر حال ما بوده ای بس بصیر خودت یارمان باش در این مسیر

فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُقْضَى إِلَیْکَ وَحْیُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِی عِلْمًا ﴿114﴾

پس بلند مرتبه است خداوندی که سلطان حق است، و نسبت به قرآن عجله مکن پیش از آن که وحی آن بر تو تمام شود، و بگو پروردگارا علم مرا افزون کن! (114)

همیشه چنین گوی گاه سخن : که یارب بیفزای بر علم من

الأنبیاء

وَأَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ ﴿83﴾

و ایوب را (به یاد آور) هنگامی که پروردگارش را خواند (و عرضه داشت) بدحالی و مشکلات به من روی آورده و تو ارحم الراحمینی. (83)

که رنجی گرفتست من را فرا مهین مهربانان مرا کن رها

وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ﴿87﴾

و ذا النون (یونس) را (به یاد آور)، در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت، و چنین می‏پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت، (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت) در آن ظلمتها (ی متراکم) فریاد زد خداوندا! جز تو معبودی نیست، منزهی تو، من از ستمکاران بودم. (87)

بظلمات دریا بزد او ندا که هرگز جز الله نبود خدا

تو پاکی و من خویش بر نقص خویش ستمها نمودم کنونم پریش

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ ﴿88﴾

ما دعای او را به اجابت رساندیم، و از آن اندوه نجاتش بخشیدیم، و همینگونه مؤ منان را نجات می‏دهیم. (88)

بکردیم ما آن دعا مستجاب رهاندیم او را ز رنج و عذاب

اگر مومنی شد بغم مبتلا بدینسان خدا زو براند بلا

وَزَکَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ ﴿89﴾

و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد) پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندی به من عطا کن) و تو بهترین وارثانی. (89)

تو مگذار یارب چنین بی کسم مهین وارثانی ، بود غم بسم

قَالَ رَبِّ احْکُمْ بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ ﴿112﴾

(و پیامبر) گفت: پروردگارا! به حق داوری فرما (و این طغیانگران را کیفر ده) و از پروردگار رحمان در برابر نسبتهای ناروای شما استمداد می‏طلبم. (112)

خدایا بحق بینمان داوری بفرمای و من را بکن یاوری

))