هدفی متفاوت برای سال جدید - صفحه 35

به نام انرژی قدرتمندی که بیشتر از خودم به خوشبختی، ثروتمندی و داشتن زندگی عاشقانه برای من مشتاق و مصر است

و قدرت خلق‌کنندگی تمام اتفاقات زندگیم را به من داده

تا بتوانم از راه‌های لذت‌بخش به تمام آرزوها و زندگی رویایی‌ام برسم و عشقی فوق‌العاده و ناب را تجربه کنم

به نام سیستمی قانونمند و خالقی قدرتمند، هدایتگر و حامی که از رگ گردن به من نزدیک‌تر است

و جهانی سرشار از عشق و فراوانی و نعمت و فرصت و ثروت و خوبی و آدم های خوب را به بی‌نهایت مقدار آفریده

و من را نیز موجودی بسیار عزتمند ‌و ارزشمند خلق کرده که لیاقت تجربه همه نعمت‌هایش را دارد.

سلام به هر ذره و جریانی از خوبی که در جهان زیبا و فرکانسی ما وجود داره

سلام به تمام آدم‌های خوب دنیا در تمام دوران‌ها

سلام به خیر، برکت و خوبی‌های کوچک و بزرگ

سلام به خوشبختی و آرامش

سلام به موفقیت و ثروتمندی

سلام به تجربه‌های فوق‌العاده و ناب

سلام به لذت‌های متنوع و وصف‌نشدنی

سلام به سلامتی و زیبایی

سلام به زندگی در آسایش و رفاه

سلام به آبرومندی و عزتمندی

سلام به عشق و محبت و وفاداری

سلام به هدایت‌های خداوند و رشد و پیشرفت

سلام به خوشبختی، سعادتمندی و عاقبت به خیری

*

وقتی این فایل رو گوش می‌دادم، تقریبا 6 ساعت زمان باقی مانده بود تا لحظه تحویل سال. چقدر این فایل خوب بود، چه عنوان زیبا و به‌جایی داشت؛ هدفی متفاوت برای سال جدید.

خدا رو هزار بار شکر برای محتوای ارزشمندی که استاد عباس‌منش اونو توی این روز زیبا با ما به اشتراک گذاشتن. البته الان روز اول عید هست و من دارم نکاتی که استاد عباس‌منش بهشون اشاره کردند رو دوباره می‌خونم و نوشتمو از نو بازنویسی می‌کنم. بر هیچ کسی بنظرم پوشیده نیست که آموزه‌های استاد عباس‌منش از اساس ارزشمند و ناب هستند؛ جالبه که حتی در زمان مناسب اون آگاهی‌ها به ما ارائه میشن. بی‌نظیره استاد عباس‌منش، اینجا بودن توی این سایت، ی معجزه است، واقعا اینجا گنج نهفته است، اصلا این جهان فوق‌العاده است.

*

به لطف استاد عباس‌منش می‌دونیم که ما در جهانی زیبا زندگی می‌کنیم که به افکار ما پاسخ می‌دهد؛ در واقع جهان افکار ما را به موقعیت‌ها، شرایط, افراد و ایده‌هایی تبدیل می‌کند که وارد زندگی‌مان می‌شوند.

به هر مقداری که یک فکر تکرار شده و تبدیل به یک باور شود، قوی‌تر بوده و باعث می‌شود آن اتفاقات سریع‌تر رخ دهند.

تا زمانی که تلاش نکنیم تا نوع نگرش و نگاه‌مان تغییر کند، هر سال‌مان شبیه سال قبل خواهد بود. بنابراین وقت تلاش و زمان تغییری بسیار خوشایند فرا رسیده دوست من :)

نکته بسیار مهمی که باید به آن دقت زیادی داشته باشیم این است که:

«مهم‌ترین عاملی که باعث می‌شود به خواسته‌ها و آرزوهای‌مان برسیم، احساس لیاقت است.»

«به عبارت بهتر، هر زمان احساس لیاقت برای دستیابی به خواسته‌ای داریم، سریع‌تر و راحت‌تر به آن خواسته می‌رسیم.»

به همین خاطر باور داشته باش که:

– من لایق آرامش در زندگی هستم،

– من لایق عزت و احترام هستم،

– من لایق سلامتی جسمی و روحی هستم،

– من لایق آن رابطه پاک، عاشقانه و فوق‌العاده هستم،

– من لایق موفقیت تحصیلی و شغلی هستم،

– من لایق ثروت بسیار هستم،

– من لایق همسری فوق‌العاده هستم،

– من لایق زندگی در آسایش و رفاه هستم،

– من لایق زیبایی هستم،

– من لایق رزق و روزی حلال هستم،

– من لایق تجربه‌های ناب و لذت‌های وصف‌نشدنی هستم،

– من لایق زندگی فوق‌العاده و عاشقانه هستم،

– من لایق زندگی پاک و لذت‌بخش هستم،

– من لایق عشق و احترام هستم،

– من لایق رشد و پیشرفت هستم،

– من لایق هدایت‌های خداوند هستم،

– من لایق نعمت‌های خداوند هستم،

– من لایق هر چیز خوبی که در دنیا وجود دارد هستم،

– من لایق خوشبختی بسیار هستم،

– من لایق سعادتمندی در دو‌ جهان هستم.

می‌دانم که:

«احساس خودارزشمندی فکری است که دائما به جهان ارسال می‌شود، چون‌ در مورد خودم است.

یعنی من اون فکری که در مورد خودم دارم رو در تمام ساعات شبانه‌روز دارم به جهان ارسال می‌کنم

و اگر اون فکر رو عوض کنم، قطعا شرایط برایم تغییر می‌کند و قطعا زندگیم عوض می‌شود.»

نکته مهم:

«ما باید احساس خودارزشمندی را در خودمان ایجاد کنیم.»

برای این کار اول از همه ببین وقتی جلوی آینه می‌ری چه احساسی نسبت به خودت داری؟ خودت رو آدم دوست‌داشتنی می‌دونی؟ توانمندی‌هایت یادت می‌آیند؟

آدمی هستی که می‌تواند یاد بگیرد؟ خودت رو به گونه‌ای می‌بینی که اره، میشه بهتر از این شد؟ اصلا باور داری می‌تونی بهتر بشی؟ آیا باور داری کاری که می‌کنی ارزشمنده؟ آیا باور داری که هنوز می‌توانی بهتر شوی و یاد بگیری؟

من همین الان که دارم می‌نویسم، می‌خوام خودمو توی آینه نگاه کنم و بگم چی می‌بینم؛

من خودمو یک دختر دوست‌داشتنی و زیبایی می‌بینم.

الان که دارم فک می‌کنم، من تقریبا بیشتر اوقات که خودمو تو آینه نگاه می‌کنم، بی‌دلیل به خودم لبخند می‌زنم، چه لبخند زیبایی دارم.

از وقتی یادم میاد، تو همه چیز استعداد داشتم؛ الانم همین احساس رو دارم که خیلی توانمند هستم.

من حتی احساس قدرت هم می‌کنم.

باورتون میشه، من حتی به خودم چشمک هم می‌زنم، من واقعا خودمو دوست دارم.

از زمانی که به یاد دارم همیشه دوست داشتم آدم خیلی خوبی باشم، مهربون باشم، نیکوکار باشم، صبور باشم، باادب باشم، بافکر باشم، و از همه مهم‌تر دوست داشتم صادق و راستگو باشم؛ حتی اگر اشتباه می‌کردم سریعا پشیمون می‌شدم و آرزو می‌کردم که ای کاش این بی‌احترامی رو به خودم نمی‌کردم و شرمنده خودم نمی‌شدم. چون‌ حقیقت اینه من برای خودم ارزش قائل هستم و واقعا دلم نمی‌خواد جلوی خودم شرمنده خودم باشم.

من وقتی خودم رو توی آینه می‌بینم، کودکی رو می‌بینم که بچگی فوق‌العاده‌ای رو توی یک خانواده فوق‌العا‌ده داشته و خوب می‌دونه که این کودکی جز بزرگ‌ترین نعمت‌هاش بوده و تا خاطرات شیرینش در ذهنش زنده هستن همچنان یکی از سرمایه‌‌های زندگیش به شمار می‌آد. وقتی توی آینه نگاه می‌کنم بچه‌ مدرسه‌ای رو می‌بینم که بسیار مودب و درس‌خون بوده، وقتی توی آینه نگاه می‌کنم. دختری جوان و زیبا رو می‌بینم که سعی می‌کنه هر روز بهتر از دیروز باشه، دختری رو می‌بینم که ویژگی‌های خوب زیادی داره، دختری رو می‌بینم که دوست داره همسر و مادری فوق‌العاده باشه و حقیقت اینه که لیاقتشو داره، دختری رو می‌بینم که تحصیلات و معلومات خوبی داره و کارش رو خیلی دوست داره، دختری رو می‌بینم که هم استعداد هنری داره هم استعداد فنی، محاسباتی، فیزیکی، ورزشی… دختری رو می‌بینم که وقتی کارشو شروع می‌کنه اونو با ظرافت و دقت انجام می‌ده و برای خودش، زمانش و کاری که تحویل می‌ده ارزش قائله و برای همین آگاهی‌هاش، معلوماتی، تجربیات خوبش، درآمدش و اعتبارش هر روز بیشتر می‌شه، دختری رو می‌بینم که عاشق کارش هست، می‌دونه کاری که می‌کنه باارزشه و از انجام اون لذت می‌بره، دختری رو می‌بینم که می‌دونه می‌تونه خیلی مهارت‌ها و آگاهی‌های جدید رو یاد بگیره و رشد کنه و پیشرفت کنه. من وقتی امروز به آینه نگاه کردم دختری رو دیدم که باجرات، اطمینان و یقین خواسته‌ها و آرزوهای بزرگی رو برای خودش می‌خواد، یعنی خودش رو لایق زندگی در خوشبختی، آسایش، رفاه و ثروت می‌بینه، من امروز دختری رو در آینه دیدم که همسر فوق‌العاده‌ای میشه، مادر فوق‌العاده‌ای میشه، من امروز دختری رو در آینه دیدم که لیاقت ی زندگی عاشقانه و پاک با همسری فوق‌العاده را دارد، من امروز که به چهره خودم در آینه نگاه کردم دختری رو دیدم که خودش رو خیلی دوست داره، به خدا خیلی نزدیک‌تر از تمام عمرش شده، دختری شادتر از همیشه، دختری که زندگیش رو تحت کنترل خودش می‌بینه، دختری که با اطمینان زیاد خودش رو لایق آرزوهای بزرگ می‌بینه، دختری که حالش خیلی خوبه و از همیشه امیدوارتره…

من احساس می‌کنم کار من ارزشمنده. ی زمانی تولیدکننده محتوای متنی بودم (که واقعا لذت‌بخش بود و کلی با این کار در زمینه‌های مختلف اطلاعات کسب می‌کردم و راضی بودن از کارم) و با اینکه نمی‌دونستم چه کسانی مطالب رو می‌خونن و چند تا لایک می‌خورند اما من واقعا از خودم و کارم راضی بودم؛ چون برای کارو ارزش قائل بودم و با دقت خودم رو متعهد می‌دونستم که کارو رو درست و دقیق انجام بدم، نمی‌دونستم مطالبم سرانجامشون کجاست اما به خودم افتخار می‌کردم که این همه کارم درسته :) که باوجدان دارم کار می‌کنم، که مسئولیت‌پذیرم، که برای مخاطب نادیده‌ام ارزش قائلم و تعهد فراوان کارم رو دارم انجام می‌دم. خیلی از خودم راضی بودم. (خیلی زود کارفرمای خوب من که ی خانوم فوق‌العا‌ده مهربون و باشخصیت هست، رضایتشو از کارم نشون داد و حقوقم رو افزایش داد. جالبه الان که تقریبا 1 سال هست پیششون کار نمی‌کنم ما هنوز هم با هم در ارتباط هستیم و ی جورایی دوست هم شدیم و هنوز هم که هنوزه به من می‌گه کی برمی‌گردی پیش ما… خیلی خانوم دوست‌داشتنب و مهربونیه و از کار کردن باهاشون لذت بردم، امیدوارم هر جا هست خوشبخت باشه. خدا رو شکر برای این تجربه و این ارتباط خوب)

جالبه وقتی توی سایت هستم و پیام می‌زارم، خودم از پیام‌هام لذت‌ می‌برم و حتی بعضی از اونها رو گاهی چند بار می‌خونم و لایک هم می‌کنم :)

چی میشه ما به اهدافمون می‌رسیم؟ (اون اهدافی که واقعا برای خودمون می‌خواهیم نه برای نشون دادن به دیگران یا رقابت با دیگران؛ اون خواسته‌های واقعی و درونی)

“چیزهایی که واقعا می‌خوام برای خودم چی هستند؟” این سوالی هست که همش دارم بهش فکر می‌کنم و حقیقتش رو بگم هنوز هم جواب کاملی پیدا نکردم. فقط تا الان به این جواب رسیدم که بعضی از خواسته‌هام رو قبلا انگار برای نشون دادن و یا اثبات خودم به دیگران می‌خواستم، مثل داشتن درآمد بالا. اما خوب که فکر می‌کنم من درآمد بالا رو برای تصاحب خود پول که نمی‌خواستم واقعا؛ من پول رو می‌خواستم و می‌خوام که برم چیزهایی که دوست دارم رو بخرم؛ حالا اون چیزهایی که می‌خوام بخرم رو برای خودم می‌خوام واقعا یا باز برای نشون دادن به دیگران؟ از وقتی که یک دختر نوجوون بودم دلم RV می‌خواست، البته اون زمان نمی‌دونستم اسمشون چیه ولی توی ی فیلم دیده بودم و از ته دلم می‌خواستم با اون برم دور دنیا رو بگردم ‌حتی ی لحظه هم فکر اینو نکردم که اون RV و یا اون سفر شگفت‌انگیز به دور دنیا رو بخوام برای رقابت با دیگران یا نشون دادنش به بقیه. یا مثلا من پول رو می‌خوام تا ی سیستم قوی با کش و رم و هارد بالا بخرم تا بشینم باهاش کار موردعلاقمو بکنم. خدا می‌دونه چه چیزهایی حرفه‌ای رو می‌تونم روی اون سیستم نصب کنم و یاد بگیرم که اصلا غوغا کنم. اونقدر چیزها هست که دوست دارم یاد بگیرم و کارم رو گسترش بدم، و چون عشق و علاقه زیادی به اون کار دارم باور دارم کارهای خیلی بزرگی می‌تونم بکنم.

نمی‌دونم جوابم چقدر به موضوع مربوط هست اما چون یکی از کارهایی که با کامپیوتر خیلی دوست دارم انجام بدم ادیت ویدیو، تولید محتوای ویدیویی، انیمیشن و کلا ویژوال افکت هست؛ همیشه و حتی همین الان هم این فکر رو دارم که با این استعدادی و علاقه‌ای که به این کار دارم و ازش فوق‌العاده لذت می‌برم، ی کاری انجام بدم، ی ویدیوهایی بسازم که برای خیلی از مردم سودمند باشه و ازش لذت ببرند و بهشون کمک کنه تا زندگی بهتری داشته باشند (این خواسته مال زمان‌های دوره، یعنی قبل از آشنایی با استاد عباس‌منش)؛ خیلی ساخت و ادیت ویدیو رو دوست داشتم و دارم و از بچگی با امکانات کم چیزهای خوبی می‌ساختم و گذر زمان برام اهمیتی نداشت چون با عشق و لذت تمام انجام می‌دادم و وقتی اون رندر آخر کار رو می‌گرفتم و فایل نهایی رو اکسپورت می‌کردم و می‌دیدم چیزی شده که می‌خواستم، خدا می‌دونه چقدر به خودم افتخار می‌کردم، چقدر لذت می‌بردم، چه عشقی می‌کردم؛ الان یادم می‌آد بازم به خودم و توانایی‌هام و استعدادم و پشتکار که داشتم افتخار می‌کنم، واقعا به خودم می‌بالم.

من پول و ثروت رو می‌خوام تا باهاش برم به جاهایی دوردست و ناب که خیلی دوست دارم. مثلا به ی کلبه جنگلی توی جنگل‌های کانادا و مدتی رو توش زندگی کنم، سفر برم به قطب، سفر برم به مصر، سوئیس و… (البته دوست دارم همه رو با همسر ایده‌آلم تجربه کنم). پول رو می‌خوام چون دوست دارم برم لوکیشن فیلم‌هایی که دوست دارم رو از نزدیک ببینم؛ نه برای نشون دادن به دیگران بلکه برای دل خودم، چون‌‌که از بچگی بزرگ‌ترین تفریحم فیلم دیدن بوده و با فیلم‌ها واقعا زندگی کردم. در مورد ازدواج یکم قضیه برام فرق می‌کنه؛ باید بگم تا مدتی پیش واقعا دلم می‌خواست همسر ایده‌آل و زندگی فوق‌العاده‌ای داشته باشم ‌که اونو به دیگران نشون بدم، یعنی خودمو اثبات کنم، شاید حتی رقابت هم توش وجود داشت؛ هنوزم ی مقدار اینطور هستم ولی کفه ترازو بیشتر سمت خواسته واقعی و قلبی سنگینی می‌کنه. یعنی با خودم تصور کردم و از خودم پرسیدم که اگر همون همسر و همون زندگی رو داشته باشی و فوق‌العاده باشه زندگیت ولی نباید به دیگران نشون بدی و از این حرف‌ها، آیا قبول می‌کنی مریم؟ درجا جوابم مثبته؛ یعنی چه اهمیت داره دیگران در موردم چه فکری کنن، اصلا ندونن وضع زندگیم عالیه، ثروتمندم، همسرم فوق‌العاده است و… مهم اینه من اون زندگی رو داشته باشم، مهم خودمم، مهم اینه که رویام رو دارم زندگی می‌کنم، نه اینکه دوستام ببینن من به کجا رسیدم یا فامیل بگه فلان بهمان.

من باور دارم لیاقت دارم به اون خواسته‌هام برسم؛ من لیاقت اون زندگی عاشقانه، اون همسر فوق‌العاده، ثروت، موفقیت، سلامتی، آرامش، آسایش، آبرو و احترام، لذت‌های پاک و متنوع، زندگی در رفاه، اون سفرها، اون امکانات و… لیاقت همه این نعمت‌ها رو دارم.

(تا 1 سال پیش تقریبا خودم رو خیلی موجود ارزشمندی نمی‌دیدم؛ اما به لطف وجود استاد عباس‌منش که دستی از دستان خدا برای ما شدند، این احساس بنیادین و زیبا در من ایجاد شد؛ روز به روز این احساس خودارزشمندی و لیاقت در وجود من بیشتر شد. خودم رو بیشتر و بیشتر دوست داشتم. الان هر روز به خودم بیشتر احترام می‌زارم. به خودم بیشتر باور و ایمان پیدا کردم. برای خودم آرزوهای بزرگ دارم الان. دقیقا یادمه که قبل از دوره احساس لیاقت با خودم می‌گفتم من ی چیزی می‌خوام که این حس ارزشمندی و لیاقت رو در من زنده کنه، داشتم به دوره عزت‌نفس فکر می‌کردم که دیدم دوره‌ای جدید با نام احساس لیاقت روی سایت قرار گرفت؛ واقعا شگفت زده شدم. من لیاقت آگاهی‌های دوره احساس لیاقت رو دارم و به زودی تهیه‌اش می‌کنم.)

ی نکته خیلی خیلی مهم که آویزه گوشم کردم این هست که:

«به اندازه‌ای که من برای خودم ارزش قائل باشم، دیگران هم برای من ارزش قائل هستند و به من احترام می‌گذارند.»

بنابراین اگر همسر ایده‌آل، عشق واقعی و ناب، رابطه عالی و زندگی فوق‌العا‌ده و عاشقانه برای خودم می‌خوام، پس باید یک شخصیت عالی برای خودم ایجاد کنم.

ویژگی فوق‌العا‌ده در خودم ایجاد کنم با پرورش بدم. من ویژگی راستگو بودن و صادق بودن رو خیلی دوست دارم و شخصا بر این باورم که زیباترین صفتی که یک فرد می‌تونه داشته باشه، روراست بودن و صادق بودنه؛ بنظرم هر آدمی با این ویژگی خیلی زیباتر و دوست‌داشتنی‌تر می‌شه؛ و احساس می‌کنم اگر این ویژگی اونقدر در من رشد پیدا کنه که همیشه و همه جا حقیقت رو بگم، لایق اون همسر و اون زندگی خواهم بود. ای کاش بتونم منظورم رو خوب برسونم؛ یعنی می‌خوام بگم من خودمو دوست دارم و آدم خوبی هستم ولی در تلاشم تا بهتر و خوب‌تر از دیروزم باشم و ویژگی‌های خوب زیادی مثل راستگویی بی‌چون و چرا داشته باشم و شخصیت عالی برای خودم ایجاد کنم، اون زمان خودم رو بیشتر لایق رسیدن به اون خواسته‌ام می‌دونم. وگرنه همین الان خودم رو لایق موفقیت و ثروت می‌دونم چون آدم مسئولیت‌پذیر و متعهدی هستم تو کارم و پشتکار دارم. من لایق سلامتی هستم چون بیشتر اوقات مراقب این هستم که چی به خورد خودم می‌دم و ورزش می‌کنم. من لایق خوشبختی هستم، چون از اشتباهاتم پشیمونم و ذاتا آدم خوبیم، و همین الانشم کلی ویژگی خوب دارم و می‌خوام هر روز خوب‌تر و خوب‌تر باشم.

از خودم می‌پرسم که مریم:

آیا راحت می‌تونی به افراد نه بگی وقتی که باید نه بگی؟ بیشتر اوقات بله

چقدر رودربایستی داری؟

قبلا خیلی زیاد، الان خیلی کم رودربایستی دارم

چقدر می‌ترسی از نظر دیگران؟

راستش تو بعضی از زمینه‌ها نظر دیگران خصوصا اعضای خانواده‌ام برام مهمه. این به اون معنا نیست که نظر خودم رو بی‌ارزش بدونم، نه؛ اما چون خانواده‌ خوبی دارم که بسیار به همدیگه اهمیت می‌دیم و خصوصا بزرگ‌ترها منو ساپورت روحی و فکری می‌کنم، وقتی چیز مهمی پیش بیاد یا اینکه توی تصمیم‌گیری دچار تردید هستم، واقعا نظر برادرام برام مهم هستن. البته اینکه بگم می‌ترسم از نظرشون که واقعا اینم نه؛ الان که دارم می‌نویسم هی میاد تو ذهنم که مثلا اگر ی لباس بپوشم که بنظرم اکی هست و خیلی هم ازش خوشم بیاد ولی خانواده یا دوستان و… بگن این چی چیه و فلان، من باز کار خودمو می‌کنم و لباس رو عوض نمی‌کنم؛ اصلا هم در پاسخ به این سوال منظورم غرض‌ورزی نیست، منظورم ارزش نظر خودم هست.

این جمله ارزشمند و حیاتی استاد عباس‌منش رو فراموش نکنیم که گفتند؛

«احساس لیاقت و خودارزشمندی همه چیزه.»

یعنی من در کارم احساس ارزشمندی دارم.

من برای حرف‌هام ارزش قائل هستم.

من برای وقتم ارزش قائل هستم.

من برای جسمم ارزش قائل هستم.

…

سوال:

چه احساسی نسبت به خودت و توانمندی‌هایت داری؟

من یادمه توی دوره ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده و توی انجام تمریناتش این رو گفتم که خودم رو انسان فوق‌العا‌ده توانمند و بااستعداد می‌دونم. اینو با فروتنی می‌گما و اصلا قیافه نمی‌گیرم، من هم مثل خیلی از آدم‌های خوب دیگه، توب خیلی چیزها استعداد دارم. توی کارهای هنری، فنی و فیزیکی، ورزشی، محاسباتی، کارهای دخترونه، کارهای پسرونه :) توی همه چی خوبم؛ و ایمان کامل دارم به اینکه سراغ هر کدوم برم می‌تونم توش عالی بشم، حرفه‌ای بشم و اصلا غوغا به پا کنم. من توانایی یادگیری دارم و خیلی زود همه چیز رو یاد می‌گیرم و واقعا هیچ محدودیت و سدی برای یادگیری، رشد و پیشرفت خودم نمی‌بینم. به عبارتی من به توانمندی‌هایم ایمان دارم. حقیقتا احساسم نسبت به خودم اینه که من فوق‌العا‌ده هستم؛ من به لطف خدا توی هر زمینه‌ای که بخوام می‌تونم وارد بشم، آموزش ببینم و یاد بگیرم و معجزه خلق کنم.

دو تا نکته مهم که تکرارشون واجبه برام:

«افکار غالب ما اتفاقات زندگی ما را رقم می‌زنند.»

و

«اگر ما روی احساس ارزشمندی و لیاقت‌ خود کار کنیم، تمام خواسته‌های ما خودبه‌خود در زندگی ما بوجود می‌آیند.»

بنابراین برای سال جدید روی بهبود شخصیت خودم کار خواهم کرد. اینکه کجاها باید شجاع‌تر باشم. کجاها باید ایمانم قوی‌تر باشد. چه عادت‌هایی را باید در خودم ایجاد کنم. چه شخصیتی رو می‌خوام داشته باشم. فلان مهارت ارتباطی را داشته باشم. یاد بگیرم به خودم بیشتر احترام بزارم. برای خودم ارزش بیشتری قائل بشم…

دو نکته مهم دیگه:

«باران نعمت‌های خداوند همیشه در حال باریدن است و تو به اندازه ظرفی که داری نعمت‌ها را دریافت می‌کنی.»

«وقتی تو برای خودت ارزش قائل هستی، دنیا نیز برای تو ارزش قائل است.»

ببین چقدر خودت رو دوست داری؟

خیلی بیشتر از قبل :)

چقدر با خودت راحتی؟

زیاد

چقدر به خودت اعتماد داری؟

تقریبا خیلی

– من برای خودم ارزش قائلم و باکیفیت‌ترین غذا رو برای خودم می‌خرم و بهترین لباس رو می‌پوشم…

– بهترین ظرف غذا رو از توی ویترین برای خودم برمی‌دارم و اونها رو فقط برای زمان بخصوص و مهمان‌های بخصوص نگه نمی‌دارم.

– من نگران حرف‌ها و قضاوت‌های مردم نیستم.

– من خیلی برای خودم ارزش قائلم و جهان برای من ارزش زیادی قائله.

باور داشته باش که:

– به اندازه‌ای که خودت را دوست داری، جهان تو را دوست دارد.

– به اندازه‌ای که برای خودت ارزش‌ قائلی می‌توانی از نعمت‌های جهان بهره ببری.

– به اندازه‌ای که خودت را باور داری می‌توانی هدف بزرگ‌تر را انتخاب کنی.

– نعمت‌ها بی‌نهایت هستند پس تو خودت محدود نباش.

– برای خودت ارزش قائل باش و هر جایی نرو، هر غذایی نخور، ورزش کن، برای زمانت و سلامتیت ارزش قائل باش، کتاب بخوان، مطالعه کن و پیشرفت کن.

این سوال مهم رو همیشه از خودت بپرس که:

ببین کاری که داری می‌کنی، عادت‌هایی که داری، حرفی که می‌زنی… نشان از بی‌ارزشی است یا ارزشمندی؟

من وقتی غذای سالم می‌خورم، روزی بین 60 تا 120 دقیقه قدم می‌زنم، بیشتر وقتم رو توی سایت استاد عباس‌منش هستم برای بهبود شخصیت و شرایط زندگیم و رسیدن به آرزوهام، وقتی مطالعه می‌کنم، وقتی با برادرزاده‌هام خوش می‌گذرونم، وقتی چیزهای بخصوصی رو برای خودم می‌خرم، وقتی به بهداشت خودم اهمیت می‌دم… اینها همه نشان از ارزشمندی است. نشان از این هست که برای خودم خیلی ارزش قائل هستم و خودم رو خیلی دوست دارم و خودم‌ رو خیلی باور دارم و آرزوهای بزرگ رو برای خودم می‌خوام.

من تصمیم دارم به حرف استاد عباس‌منش گوش بدم و امسال روی احساس خودارزشمندی، لیاقت و اعتماد به نفس خودم کار کنم، روی ظرف وجودم کار می‌کنم؛ چراکه بقیه چیزها خودبه‌خود در زندگیم رخ می‌دهد.

(برای مثال اگر من برای کارم ارزش قائل باشم، مشتری‌ها هم برای کار من ارزش قائل خواهند بود، به همان نسبت درآمد بیشتری کسب می‌کنم و به همان نسبت به آن خانه، ماشین، سفر، امکانات و … می‌رسم.)

– اگر شخصیت من تغییر کند، نتایج هم تغییر می‌کند.

– من اگر تغییر کنم، جهان من هم تغییر می‌کند.

– من باید متفاوت شوم، رشد کنم، بزرگ شوم…

بنابراین در سال جدید هدف‌هایی که انتخاب می‌کنم برای رضایت و خوشحالی خودم خواهد بود و نه دیگران و همچنین روی احساس خودارزشمندی و لیاقت کار می‌کنم.

*

خدای بزرگ و مهربان من، برای اینکه امروز هم مرا به سمت زندگی بهتر و شرایط ایده‌آل و رویایی‌ام هدایت کردی، ازت هزاران بار ممنونم.

*

من باور دارم که در جهانی بسیار زیبا، غنی و سخاوتمند زندگی می‌کنم که

در آن بی‌شمار نعمت و فرصت و ثروت و آدم‌های خوب وجود دارد و

من قرار است سفری بسیار لذت‌بخش و عاشقانه را در این جهان داشته باشم ‌و

در کمال خوشبختی و سعادتمندی، پیوسته شکرگزار خالق بخشنده و مهربانش باشم.

*

خدایا، خداوندا

من فقط و فقط به تو ایمان دارم

و تنها تسلیم تو هستم

و تنها به تو توکل می‌کنم

و تنها از تو یاری می‌جویم

و می‌دانم تو برایم کافی هستی

و با یاد تو قلبم آرام می‌گیرد.