هدفی متفاوت برای سال جدید - صفحه 48

سلام به شما دوست ارزشمندم

سلام به شما مینا منصوری عزیز

واقعا از شما سپاسگزارم از اینکه برام از وجود ارزشمند خودتون ردپا گذاشتین و منو سورپرایز کردین.(عاشق داشتن نقطه آبی رنگم،عاشق هم صحبت شدن با شما دوستان الهی ام هستم.) من چند روز پیش کامنت تون رو خوندم و داشتیم میرفتیم بیرون و نشد همونجا بهتون پاسخ بدم اما خوب یادمه اون روز یک جمله ایی که برام نوشتید منو به فکر فرو برد و برام جالب بود و تا حالا شاید اینقدر بهش دقت نکرده بودم.

اینکه من از خانواده ام دور شدم چه به لحاظ مکانی و فیزیکی و چه به لحاظ فرکانسی و اینکه نوشته بودید براتون جالبه که من نگران این موضوع نیستم.

راستش جملات شما هم منو خیلی به فکر فرو برد و خیلی برام درس داشت و باعث شد بیشتر خودمو مرور کنم واقعا من نگران نیستم؟!یعنی از اول همینقدر بی نگرانی این مسیر رو طی کردم؟!

نمیدونم چقدر منو میشناسید یا کامنت ها یا داستان هدایت های منو خوندید.ولی اینو باید بگم حرف شما که گفتید:

“واقعا ما هیچ اختیاری در برابر دور شدن یا نزدیک شدن به عزیزان مون نداریم چون همه‌جیز بر اساس قانون بزرگ فرکانس هست…”

درباره ی این جمله باید بگم من با کمال احترام موافق با این جمله ی شما نیستم یعنی یکجور دیگه فکر میکنم و اصلا دلم نمیخواد دور شدن یا نزدیک شدن به خانواده ام اختیاری نباشه. یعنی دلم نمیخواد چیزی بر حسب جبر برای من اتفاق بیفته. درسته قانون فرکانس و قوانین بدون تغییر جهان هستی باعث میشن اتفاقات، شرایط و آدم های اطراف مون تغییر کنه و وقتی مدارمون تغییر میکنه اونا هم تغییر کنن. اما قسمت اول قانون رو من اینجوری درک کردم که من آگاهانه خواستم تغییر کنم و اصلا کاری نداشتم از کی دور میشم یا به چه کسی یا کسانی نزدیک میشم.

من فقط سعی کردم سمت خودمو درست انجام بدم. سعی کردم در مدار درست، خودمو قرار بدم و بعد کم کم آگاهانه سعی کردم یکسری افراد روو نبینم یا یکسری حرف ها رو آگاهانه نشنوم و بعد کم کم جهان جدیت و استمرار منو دید، منو هدایت کرد به اتفاق ها و شرایط جدید دیگه. جوری که به ایده مهاجرت کردن از شهر محل زندگی ام عمل کردیم واومدیم تهران.

وقتی بیشتر به حرف شما فکر کردم،به خودم جواب دادم آره من اصلا نگران دور شدن از خانواده و ندیدن شون نبودم چون میدونستم برای رشد باید بهاش رو بپردازم، برای تغییر باید از یکسری وابستگی ها و دلبستگی هام دور بشم و امسال که خانواده ام به خونه ی ما اومدن بیشتر خوشحالم (تقریبا داره 3 سال میشه که ما به تهران اومدیم)، و این دفعه ی دومی بود که خانواده ام اینجا اومدن .داشتم اون روز به همسرم میگفتم اگر ما اینجا زندگی نمیکردیم همچین سفرهایی رو هم خانواده ی من تجربه نمیکردن. شاید در عرض این چندسال یکبار هم تهران نمیومدن شاید.

من نگران نیستم دوست عزیز آره چون از استاد یادگرفتم هرکسی هرجایی هست جای درستشه.

من نگران دور بودن و دور شدن از خانواده نسبی ام نیستم چون یادگرفتم فقط روی خودم کار کنم و مدار خودم رو ببرم بالاتر و اون افرادی که در مدار من باشن با من همراه میشن و این خیلی خوبه، اینجوری من باعث رشد اونا هم میشم.(باورت میشه خانواده ی من بیشتر از قبل شکرگزاری میکنن و حرف هامون خیلی نزدیک به جنس حرف های ما تو سایت داره میشه، با اینکه اونا اصلا توی سایت نیستن، جز برادر کوچیکم.واقعا امسال بیشتر توجه به نکات مثبت و زیبایی ها رو در وجودشون میبینم…)

اوایل که اومده بودم تو سایت خیلی حرف میزدم، اوایل خیلی میخواستم اونا هم مثل من فایل گوش کنن و درک شون از خدا عوض بشه و چیزهایی که من از قانون داشتم یاد میگرفتم رو بهشون بگم خیلی جاهلانه عمل میکردم. اوایل خیلی تقلا میکردم.نمیتونم بگم الان کاملا خوب شدم اما خیلی خیلی بهتر شدم و اصلا با خانواده ام ، یا خصوصا با پدرم که چندباری حرف زدیم حرف هامون رگ و ریشه هایی، جسته گریخته از قانون توش بود و پدرم وقتی من چیزی رو توضیح میدادم با دقت گوش میکرد و متوجه میشدم میره تو فکر.

آره من نگران نیستم که هیچ،تازه از این فاصله خوشحالم چون میدونم این یعنی عدالت و اونا هم قطعا بخواهند دوباره و دوباره میتونن جوری به من نزدیک شوند که خیلی خوبه.خیلی حس نزدیکی بیشتری از جنس ناب داریم نه جنسی از جنس ژنتیک و وراثت و نسب.

مینا جان عزیزم ما با اختیار خودمون و آگاهانه میتونیم انتخاب کنیم چه فرکانس هایی به جهان بفرستیم و جهان هم بدون خطا به فرکانس های غالب ما پاسخ میده و ما رو با آدم ها و شرایط مناسب با فرکانس ها و باورها و افکار غالب خودمون هم مدار میکنه. پس خداوند این اختیار رو به ما داده اگر بی اختیار داره اتفاقی می افته یعنی هنوز ما بلد نیستیم از قوانین درست استفاده کنیم و درک مون از کارکرد و سیستم خداوند درست نیست.

خداوند ما رو خالق و مختار تمام و کمال زندگی مون قرار داده.(میتونیم بگیم ما اختیاری بر سیستم و قانون جهان نداریم اما کاملا بر خودمون و زندگی خودمون مختار هستیم.)ما باید یاد بگیریم آگاهانه زندگی کنیم و اختیار دار خلق همه ی امور و روابط زندگی مون باشیم.

من دارم خیلی به قانون و عملکرد قانون فکر میکنم. برای همین با درک الان من جملات شما هم خوانی نداشت.ولی نظر شما کاملا محترمه و بازهم ممنون و سپاسگزارم که اینقدر باعشق و صادقانه برام دیدگاهت رو نوشتی و باعث شدی من کلی خودمو مرور کنم.

در ضمن مینا جان شما رو خیلی تحسین میکنم برای داشتن دوره بینظیر و ارزشمند” احساس لیاقت” واقعا خداروشکر برای این دوره و خدا هم منو هدایت کنه که در زمان مناسب دانشجوی این دوره بشم.

براتون از اون دعا قشنگ های استاد جان رو آرزو میکنم اینکه امسال بهترین سال زندگیتون باشه و هرسال بهتر از امسال باشه.

ارادتمند شما فهیمه پژوهنده