قلبی که به سوی خداوند باز می شود

امروز این فایل که به قلبی که به سوی خداوند باز می شود به عنوان فایل روز 188 برای صفحه من باز شد و من از اونجایی که معمولاً خیلی کم متن انتخابی فایل ها را می رسم بخونم فقط سعی میکنم صوتیش رو گوش بدم امروز می خواستم این کار رو بکنم ولی گفتم بذارو بخونم متن رو و نوشته مهشید عزیز به دلم انداخت که منم بنویسم براتون.

این چیزی که الان میخوام بهتون بگم سر چند تا فایل میخواستم بنویسم ولی مثل این که خدا هدایت کرد که توی این فایل براتون کامنتش بکنم: من میخواستم مهاجرت بکنم و این که تمام کارهای لازم رو انجام دادم یعنی در اصل خدا انجام داده بود و این که فقط منتظر بودم که برم سفارت ویزامو بگیرم اما هر سری که میرفتم سفارت ریجکت میشدم،سه بار رفتم سفارت و خب تجربه واقعا خیلی سختی است که نمیخوام خیلی راجبش صحبت بکنم اما دفعه چهارم که میخواستم برم فایل توحید عملی قسمت نهم، چهار یا پنج روز قبل از این که من بخواهم برم سفر اومده بود و من در تمام مسیر اون فایل رو گوش میکردم یعنی این که من اول رفتم شیراز، از شیراز رفتم قطر و خب یه دو روزی تقریبا تو راه بودم به خاطر این که بلیط گیرم نیومد مجبور شدم با ماشین برم شیراز رو از اونجا با هواپیما برم قطر. از تهران تا چهار ساعت قبل از مصاحبه این فایل رو گوش میکردم یعنی استاد میگفتن که “ره روی ما اینک اندر منزل است” اون قسمت فایل هست، من خیلی دوسش دارم و علاوه بر اون فایل، این فایلی که خدا قلب آدم ها رو باز میکنه رو هم عاشقشم و اون چند روز خیلی گوش دادم همش به خدا میگفتم که خدایا بار سفارت رو خودت از دوش من بردار این دفعه که مصاحبه می خوام بکنم تو مهر من رو به دل این آفیسر بنداز همون جوری که استاد رفت و آفیسر اونجا بهش گفت من دلم میخواد تو بری امریکا همین کار رو برای من بکن تو خدای منم هستی و… اینا رو داشتم میگفتم و رفتم مصاحبه و به طرز معجزه آسایی که همه افرادی که اینجا هستن قطعا با خبر هستن وقتی میگم معجزه یعنی چی، من رفتم کلیرنس،خدای من بار چهارم و من قبول شدم و رفتم کلیرنس!

خلاصه آفیسر به من گفتش که لازم نیست هیچ کاری بکنی فقط ما یه بررسی نهایی میکنیم و وقتی که بهت گفتیم فقط پاسپورتت رو برای ما بفرست که ویزا رو داخلش بچسبونیم . اون خانوم آفیسر توی اون سفارتی که من رفتم به اسم خانوم تپل و مهربون معروف بود:) که یکی از آفیسرهای بسیار رویایی بود که تقریبا هشتاد تا هشتاد و پنج درصد افراد رو در جا ویزا میداد همون موقع بهشون بقیه هم میفرستاد کلیرنس که بخاطر باورهای خود من،رفتم تو دسته ی 15 تا 20 درصدی کلیرنسی و بعد از نوشتن یه سری نت توی کامپیوترش سه بار برای من تکرار کرد که اصلا نگران نباش همه چی اوکی هستش و ما فقط وقتی بهت گفتیم پاسپورتت رو بفرست برای ما!

وقتی که از در سفارت اومدم بیرون یعنی تا خود هتل من همینطوری گریه میکردم یعنی اصلا این جمله واقعا برای من یه جمله رویایی بود خدایا بار این مصاحبه و سفارت رو تو از روی دوش من برداشتی.

میخواستم این رو باهاتون درمیون بذارم که وقتی که آدم از خدا میخواد که بار مسائل رو از روی دوشش برداره خیلی خیلی راحت تر این اتفاق میوفته،من دفعه چهارم به خدا گفتم من این دفعه رودوش تو میشینم و همه چی رو میسپرم به تو و سعی کردم نگران نباشم و نه تنها خدا این بار رو از روی دوش من برداشت بلکه از روی دوش تمام خانوادم که انقدر نگران من بودند برداشت و در نهایت بعد از چندین ماه خدا رو صد هزار مرتبه شکر که ویزای من کلیر شد و به من ایمیل زدن که بیا ویزات رو تحویل بگیر(که این کلیر شدن هم داستان خودش رو داره که قطعا در یک فایل دیگه براتون مینویسم). میخواستم این رو باهاتون شیر بکنم که وقتی که آدم میسپاره به خدا، که البته که یه کم ته دلم به خاطر اون شرکی که به قول استاد مورچه روی دل سیاه سنگ،دقیقا خب منم آدمم دیگه یه وقتایی پیش میاد این شرک و ترس یه کم تو دلم بوده باشه که بازم استاد توی فایل میگن ترس و ناامیدی از شیطانه،که مثلا خدایا چی میشه خدایا به موقع برسم خدایا پوزیشن دانشگاهیم بمونه و …. همه اینا بود ولی در نهایت سعی کردم که خودمو آروم بکنم و بسپارم به خدا و خدای من انقدر قشنگ چید انقدر قشنگ درست کرد که فقط میتونم بگم خدایا من عاشقتم.

خلاصه به لطف خدا تقریبا یک ماه پیش مهاجرت کردم و الان پشت لپتابم نشستم تو امریکا (جایی که همیشه آرزوم بود) و الان این فایل رو دیدم به عنوان فایل امروز و گفتم باید منم دست به قلم بشم و اول از خدا تشکر کنم که به بزرگترین آرزوم رسونده من رو و بعدش از استاد نازنینم که تک تک صحبتهاش از خود خدا میاد میشینه توی قلبم.