قلبی که به سوی خداوند باز می شود

بسم الله الرحمن الرحیم

الا بذکر الله تطمئن القلوب

هر در که زدم صاحب آن خانه تویی تو/ هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو

در میکده و دیر که جانانه تویی تو/مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه

پروردگار عشق… ازت بی نهایت سپاسگزارم، حالا که طلب توحید کردم بی وقفه آدرس کوچه پس کوچ های توحید میاد.

استادم عزیزم نازنینم سلام…. مریم جانم که خورشید کم میاره جلوی نور وجودت خوش برگشتی به چشمان منتظر من. احساس می کنم یکی دو هفته ای پارادایس نبودی و الان داری برمی گردی. چشم ما روشن.

عشق و ارادت و تحسین منو بپذیرید.

عاشق اون تیپ سِت مشکی و ساعتهای بندزرد خوشگلتون شدم.

الهی با چه زبانی با چه ادبیاتی تشکر کنم برای اینهمه سرسبزی و حاصلخیزی و نعمتی که آفریدی. آخه مگه میشه تکه ای در زمین اینقدر زیبا باشه. جاده ای که تا بی نهایت کشیده شده میون اینهمه جنگل و آبادانی. اتومبیلی با این حد از استاندارد و شیکی و راحتی که وقتی از روی ریل قطار عبور میکنه یه ناز به بدن سرنشیناش میده و رد میشه.

آیا اینها جز این آیه است که میگه:

أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ فَوَیْلٌ لِلْقَاسِیَهِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ

آیا کسی که خدا سینه اش را برای [پذیرفتن] اسلام گشاده است، و بهره مند از نوری از سوی پروردگار خویش است [مانند کسی است که سینه اش از پذیرفتن اسلام تنگ است؟] پس وای بر آنان که دل هایشان از یاد کردن خدا سخت است، اینان در گمراهی آشکار هستند.

شما زوج بی نهایت زیبا و روشن روان که ایمان دارم در تمام کیهان بگردیم، حتی اگر به جز این زمین زمینهای دیگری هم باشه که موجودات زنده ای روش باشن که قدرت تفکر و اختیار داشته باشن، من به جرأت قسم می خورم الهی تر و نزدیکتر به اصل و ذات پروردگار نسبت به شما دو استاد وجود نداره.

———————————————————————————————-

به محض اینکه عنوان فایل رو دیدم اشکم سرازیر شد. قلبی که به سوی خدا باز می شود

این روزها که تنها دغدغه ام شده نزدیک شدن و هماهنگتر شدن با رب، این روزهایی که تازه داره چشمم به حقیقت جهان باز میشه که هرچی اراده کنم داشته باشم فقط باید اول به منبع و سرچشمه نعمت وصل بشم تا خودش دست منو بگیره و قدم به قدم هدایتم کنه،

این روزها و هفته ها و ماه هایی که هر روز و هر ساعتش که می گذره بیشتر به عمق این واقعیت پی می برم که همه چیز رو ول کن و فقط به دریافت الهامات تکیه کن…..

مثل زندانی که دنبال خروج از زندان خودساخته اش هست، دارم بوی نور رو استشمام می کنم، و خداوند امروز به من گفت له مقالید السماوات و الأرض تمام کلیدها به دست اوست.

پس درست اومدم.

اوایل حرکتم برای بهبود شخصیت با ذهن خودم می خواستم مسائلم رو حل کنم و همیشه در کوچه پس کوچه های پر از ابهام، در این هزارتوی دوری از نور، در کلاف سردرگم باورهای کژ و زنگ زده راه خروج رو گم می کردم.

به مرور در محضر استاد نازنینم و با جدی گرفتن درسهاشون دارم یاد می گیرم همه چیز اوست و هیچ نیست جز او.

هر باری که در قلبم رو آگاهانه به سوی نور باز کردم خودش با شیواترین بیان کاملترین معانی رو به قلبم سرازیر کرد و من فقط ذوب شدم و اشک ریختم.

خودشه که بار سنگین ناآگاهی و بی ایمانی رو از دوش من برداشته. خودشه که روح منو باصفا و ذهن منو جویا کرده تا بتونم هدایت های بیشتر، آموزه های کاراتر، دوستان توحیدی تر، نوشته های خالصتر رو ببینم.

الهی شکر که میتونم زمانهایی رو در زندگیم به خاطر بیارم که هنوز اطلاع دقیقی از این قوانین نداشتم ولی تونسته بودم با روح الهیم ارتباط برقرار کنم و معنی توحید رو عملی کنم و نتیجه البته که شگفت انگیز شد. جهان به من اعتبار می داد در صورتیکه ناآگاهانه می دونستم خدا برام اون تاج زرین رو ساخته بود و روی سرم گذاشته بود. همیشه شکرگزارش بودم و هستم. ولی شکرگزاری اندک من کجا و اینهمه منتی که بر سر من داره از ابتدای آفرینشم تا ابد کجا…

وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یُشْرِکُونَ

و خدا را آن گونه که سزاوار اوست نشناختند، در حالی که زمین در روز قیامت یکسره در قبضه قدرت اوست، و آسمان ها هم درهم پیچیده به دست اوست؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شریک می گیرند.

امان از شرک که موذیترین نفوذها رو در قلبمون کرده و جز با اتصال و یاری خودش توانایی از بین بردنشون رو نداریم.

——————————————————————–

زمانی که تنها هدف و آرزوی زندگیم گذشتن از سد کنکور بود و اعتبار و موفقیت رو در اون می دیدم که دانشگاه دولتی قبول بشم، بر خلاف اکثر دوستانم که درگیر رقابت و حواشی شده بودند من فقط سرم رو به کار خودم گرم کردم و هر آنچه در توان داشتم به کار گرفتم. اونجا بود که یادم میاد فقط از خدا می خواستم و باهاش خیلی حرف می زدم. و چه نتیجه بزرگتری از اونچه انتظار داشتم به من هدیه کرد.

همون رشته ای که دوست داشتم (فیزیک اتمی) اما نه شهرستان بلکه تهران. با اینکه از قبل تواناییش رو در خودم نمی دیدم. و جالبه که نتیجه من از همه اون دوستان پرحاشیه ام بهتر شد.

هرجا خودم حس کردم به واسطه کار ناشایستم از خدا دور شدم در باتلاق خود ساخته بیشتر فرو رفتم. و دقیقا زمانیکه خودم رو پذیرفتم و بخشیدم شرایط به نفعم تغییر کرد.

تا جایی که دیگه توی شبهای قدر برای بخشش گناهان گریه نمی کردم بلکه بخاطر بزرگی و بخشایندگی خداوند اشک می ریختم. از حساب نعمتهایی که خدا بهم داده بود عاجز بودم و از روی سپاسگزاری اشک شوق می ریختم. همون زمانها بود که خدا دلم رو از غم جدایی از محبوبم رها کرد. چون ازش خودش رو طلب کردم. چون خواستم که دلم رو از غیر خودش خالی کنه.

و او به زیباترین شکل هدایتم کرد به ازدواجی شیرین و پر از نعمت. بصورتیکه در همون سال اول ازدواجم به هرآنچه در اون زمان از نعمتهای دنیا آرزو داشتم رسیدم. (عشق، فرزند، خونه، ماشین، راحتی و آسایش)

این ماه ها و روزهای اخیر که در مرحله جدیدی از زندگیم هستم و قصد تغییر انقلابی خودم رو دارم با هر آگاهی و هر احساسی که تجربه کردم بیشتر و بیشتر به این نتیجه رسیدم که ذهن فقط یک ابزار برای اجرای اون دستوریه که از طرف فرمانروا میرسه. رب العالمین از طریق روح من بهم وحی میکنه و من وظیفه دارم برای سعادت خودم با استفاده از مهندس ذهن اجراش کنم. اگر از منبع فرستنده دور بشم سیگنال قطع میشه و ذهنم منو کورکورانه به قعر دریا میکشونه. به همین سادگی!

دریافته ام که ذهن نور نداره. وظیفه اش فقط حفظ حیات منه. و اگر درست هدایت نشه خودش باعث نابودی حیات من میشه.

این روزها دارم بیشتر حس می کنم همزمان ان مع العسر یسری هست. این شیفت از عسر به یسری فقط با ذهن و باور من انجام میشه. مثلا همین الان من در کرج خوش آب و هوا زندگی می کنم در صورتیکه خانواده ام که باور درستی راجع به مهاجرت ندارن در هوای جهنمی اهواز دارن گرما تحمل می کنن.

بله، قلب و روح الهیه که میتونه به سوی نور باز بشه و بشه رهگشای ذهن. پس من برای نجات خودمم که شده باید هر روز و هر ثانیه روحم رو به منبعش، به سرمنشأ خیر جهان متصل نگه دارم.

این هم سند تاییدش:

وَیُنَجِّی اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ

و خدا کسانی را که پرهیزکاری پیشه کردند، به سبب اعمالی که مایه رستگاری شان بود نجات می دهد، عذاب به آنان نمی رسد، و اندوهگین هم نمی شوند.

اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ

خدا آفریننده هر چیزی است و او بر هر چیزی نگهبان و کارساز است.

لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

کلیدهای آسمان ها و زمیندر مالکیّت اوست، و کسانی که به آیات خدا کفر ورزیدند، هم آنان زیانکارند.

قُلْ أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی أَعْبُدُ أَیُّهَا الْجَاهِلُونَ

بگو: ای نادانان! آیا به من فرمان می دهید که غیر خدا را بپرستم؟!

وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ

بی تردید به تو و به کسانی که پیش از تو بوده اند، وحی شده است که اگر مشرک شوی، همه اعمالت تباه و بی اثر می شود و از زیانکاران خواهی بود.

بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَکُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ

بلکه فقط خدا را بپرست و از سپاس گزاران باش.

———————————————————————————–

خدایا ازت عذرخواهی می کنم و می دونم که همین الان از گناهم درگذشتی. اون زمانهایی که حرف لغو و بی منطق اون عده نادان رو پذیرفتم که می گفتن خانمها در چند روز از ماه ناپاک هستن و اجازه نماز خوندن و روزه گرفتن و حتی لمس قرآن رو ندارن. با اینکه هیچ آیه ای در تاییدش پیدا نکرده بودم.

خدایا منو ببخش که زودتر نفهمیدم صلوه جدای از جسمه و تو منو اینگونه خلق نکردی که مجبور به دوری از تو باشم.

خدایا شکرت که در هر وضعیتی صلوه رو به جا میارم و گرفتار نادانی گمراهان نمیشم.

خدایا شکرت که جسارت گفتن این حرف رو به من دادی.

—————————————————————————————–

استادم بی نهایت تحسینتون می کنم که در موردی که اختلاف نظر داشتید اینقدر صبورانه و محترمانه نظرتون رو بیان کردید. منظورم اون مساله انتخاب شما از طرف خداست.

چقدر زیبا صبر کردید تا صحبتشون تموم شه و به حرف عزیزدل همه ما احترام گذاشتید و بعدش فقط گفتید من با این مساله مقاومت دارم نه اینکه بگید این حرف اشتباهه. چقدر من از این رفتار شما درس گرفتم.

وجودتون برای این جهان برکته. خدا شما رو برای ما حفظ کنه.

مریم جانم گوارای وجودت اینهمه نعمت. عاشق این روحیه پژوهشگری و شاگردی کردنتم که ازت یه پا استاد ساخته. مگه هر کسی لیاقت داره که نفس به نفس استادمون با این حجم از توحید و ایمان، زندگیش دریایی سراسر لذت و نعمت و آگاهی باشه؟

می بوسمتون و خوشحالم که دارمتون.

به امید فالی ربک فارغب