قلبی که به سوی خداوند باز می شود

به نام خداوند بخشنده ی بخشایشگر

سلام به استاد عباس منش،استادگرانقدرم،و مریم عزیزم

8آیه ی سوره انشراح و مفهومی که من ازشون دریافت کردم با توضیحات استاد و مریم جان

1)خداوند رو سپاسگزارم به خاطر اینکه سینه ام را به این آگاهی ها گشاده ساخت و شنیدنشون رو روزیم کرد تا اینگونه آسان الهاماتش رو لبیک بگم وهمراه بشم با خیل عظیم بندگان رو به تعالی و رشدش،به اینکه دریافتی ام،درکم،سوره ی انشراح باشه تا که باور کنم من هم شرح صدر دارم و خداوند اینگونه با من سخن میگه ومنو لایق دریافتش میدونه، الهی شکرت.

2) تا اینگونه با آگاهی هایی که نصیبم میکنه از زیر بار سنگین نادانی هام نسبت به خداوند و قوانین الهیش وخودم، بیرون بیام و از غل وزنجیری که سالها منو اسیر خودش کرده بود نجات پیدا کنم،خدایا شکرت،شکرت شکرت

3)خداوند هر روز وهر روز باری(ترس،غم واندوه،کینه،احساس گناه،حسادت و…)از روی دوشم برمیداره ومن روز به روز سبکتر وسبکتر میشم،انگار

تازه دارم نفس میکشم وبا اشک شوق شکرگزار این همه لطفش به خودم هستم،خدایا شکرت شکررررت.

4)وقتی با خودم فکر میکنم نام وآوازه ای دارم ونصیبم شده؟!میگم نه،وباز خداوند اینگونه بر قلبم الهام میکنه که بفهمم بلللله،من بزرگ شده ام و خداوند من رو بلندآوازه کرده آنگاه که از روح خود در من دمید و من امانت دار روح خداوند شدم،بله بزرگم داشت آنگاه که در بهشت برین،به همه ی بهشتیان فرمود مرا(آدم)سجده کنند، بزرگ و گرانقدرم کرد،آه خدایا چقدر شرمگین وخجلم به درگاهت که این همه خودم رو حقیر

و کوچک پنداشتم در حالی که تو اینگونه مرا بزرگی عطا کرده بودی،الان که این رو فهمیدم و دارم مینویسم به پهنای صورتم دارم اشک می ریزم که من چقدر نادان بودم به بزرگی خودم و لطف ومحبت تو نسبت به خودم،خدایا سپاسگزارم سپاسگزارم.

5،6)خداوندا تو رو سپاس که اینطور سینه ام را گشاده میکنی که دریافت کننده ی الهاماتت باشم و باورهای زنگار زده وباورهایی که همچون بُتنی سخت به ته ذهنم

چسپیده اند(بعد از هر سختی اسانی ست)را کَنده و ازشون رها بشم و بفهمم با هر ناخواسته ای،خواسته ای هست،واینکه تو با تاکید به من میگوید از ناخواسته هایت وحشت نکن وافکارت رو بهشون معطوف نکن که همان را در زندگی ات ببینی،بلکه از آن ناخواسته(تضاد)

به خواسته هایت پی ببر وبه آنها فکر کن و اینگونه تمام آنچه را میخواهی به دست بیاور،خدایا شکرت.

7) حالا که بینا وشنوا شدی وفهمیدی!واین آگاهی ها

به تو آسایش عطا کرد بکوش وتلاش کن در مسیر خواسته هایت ،و لحظه ای درنگ نکن که دنیا،دنیای فراوانیست،پس ظرفت رو گسترده کن و هر روز از این خوان فراوانی نعمت مائده ای بردار، بَه!که چه گواراست این آگاهی، خدایا شکرت شکرت شکرت.

8)چگونه میتوانم مشتاق به تو نباشم وقتی اینگونه سرمست از آگاهی ام کرده ای،حالا که غرق در شوق فهمیدن شده ام چطور میتوانم انقدرناسپاس باشم که مشتاق به تو(خداوند)نباشم،خدایا سخت به تو مشتاق ومحتاجم،خدایا شکرت که هستی،شکر شکر شکر.