همه ما می خواهیم آدم های موفق، محبوب و شایسته ای باشیم، خواه موفقیت در کسب و کار باشد، خواه درس، ورزش، ارتباطات و هر جنبه ی دیگری
اما سوالی که باید از خودت بپرسی این است که:
چقدر توانایی تحسینِ موفقیت های دیگران را داری؟!
آیا می توانی به جای انکار موفقیت های دیگران، یا ناکارآمد و بی ارزش جلوه دادنِ دستاوردهایشان، آنها را تحسین کنی؟
آیا می توانی فارغ از ویژگی های شخصیتی آن فرد موفق، “موفقیت” را درباره او، تحسین کنی؟
“تحسین موفقیت”، توانای بزرگی است که از هر فردی بر نمی آید. زیرا اساس این نوع رفتار، باورهای قدرتمند کننده ای است که آن فرد توانسته ایجاد نماید.
وقتی می توانی موفقیت فردی را تحسین کنی که توانسته به موفقیت مالی برسد، یعنی باورهای قدرتمند کننده ای درباره ثروت ساخته ای:
باور اینکه، جهان به اندازه کافی برای همه ما ثروت دارد.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، فرصت ها برای ثروتمند شدن دیگران، بیشتر و بیشتر می شود.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، الگوهای بیشتری ایجاد می شود تا امکان ثروتمند شدن را در نظرمان، امری بدیهی نماید.
و…
حسادت، از ناکامی های فرد نشأت می گیرد. به همین دلیل معمولاً، افراد حسود و منتقد، افرادی اند که نه تنها آن موفقیت ها را ندارند، بلکه تحمل دیدن افرادی که آن موفقیت ها را کسب نموده اند را نیز ندارند!
درست است که عادت به تحسین موفقیت های دیگران به جای انکار یا انتقاد آنها، کار ساده ای نیست،
اما آیا اگر به شما بگویم:
وقتی به دست آوردهای فردی حسادت می ورزی، یا به جای تحسین آنها، شروع به انتقاد یا کم ارزش جلوه دادن شان می نمایی، در حقیقت منکرِ “موفقیت” می شوی، آیا باز هم همین روش را ادامه می دهی؟!
اگر به شما بگویم، طبق قانون، “نمی شود همزمان هم خواستار موفقیت بود و هم آن را انکار کرد”.
و اگر بگویم، طبق قانون، وقتی موفقیت را نقد می کنی، دقیقاً با دستان خودت، راه ورود موفقیت را به زندگی ات می بندی! آیا باز هم این روش را ادامه می دهی؟!
و اگر خود خداوند بگوید:
جهان را به گونه ای طراحی نموده ام که:
شما با سرعت به سمت موفقیتی هدایت می شوی، که تحسین اش می کنی و با سرعت از موفقیتی دور می شوی، که آن را انکار یا بی ارزش تلقی می کنی.
در این صورت، آیا باز هم خیلی راحت، انتقاد، انکار یا حسادت را به جای تحسین انتخاب می کنی؟!
تصمیم با توست:
مشخص کن که چه تجاربی را می خواهی داشته باشی و از چه تجاربی دور شوی! سپس بر اساس این تشخیص، حسادت یا تحسین را برگزین! و نتیجه را بسنج
به شما قول می دهم، به وضوح در میابی که:
باید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر از آن شخص موفق خوشت نمی آید.
یاید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر خودت با وجود تلاش زیاد، موفق به کسب آن نشده باشی.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD173MB16 دقیقه
- فایل صوتی ترمزی مخفی بنام «انکار دستاوردهای دیگران»15MB16 دقیقه
سلام دوستان و استاد عزیز
چقدر جالب و خوب
اتفاقا من موفقیت ترامپ رو جدا از رفتاروکارهاش تحسین میکردم
کسیکه به کله پوکی و دیوونه بازیاش معروفه ولی اینکه تونست باوجودتمام انتقاداتی که بهش هست رئیس جمهور آمریکا بشه موفقیتش تحسین برانگیزه
ولی یه موضوع خیلی مهمی که با دیدن این فایل بهش پی بردم برعکس این قضیس که منو محدود نگه داشته بود
من کسایی مثل کارگرهارو که درحال زور زدن بودن و یا کسایی که زندگی فقیرانه ای داشتن رو تحسین میکردم که دمشون گرم که قانعن!
درحالی که اونها هیچ موفقیتی کسب نکرده بودن و حتی فکر و تلاش بهتر شدن هم نکرده بودن که اگه فکرشم میکردن خدا راههای بهتر رو سرراهشون قرار میداد(مدارشون بالاترمیرفت) شاید تنها مزیت اونها این بود که معتاد نشده بودند و کارکردنشون هم برای نمردن و گشنه نموندن بود
من عمل اونهارو که تلاش میکردند تحسین میکردم غافل ازینکه موفقیتی کسب نکردند و من هم به همون راه اونها هدایت شدم یعنی مثل اونها شدم و زور زیادی میزدم و فقط نون شبم درمیومد اما خداروشکر چندوقتیه که خیلی پیگیر فایلهای استاد هستم
تمام فایلهای رایگانشون رو بارها گوش دادم و فرصت های جدید برام پیش اومد اما بازم حس میکردم یه چیزی مشکل داره
با دیدن این فایلشون متوجه شدم که باید دست از تحسین افراد ناموفق که درظاهر تلاش زیادی میکنند ولی هیچی ندارند بردارم و ادمهای موفق واقعی رو تحسین کنم تا خودم موفق بشم و بعد باموفقیت خودم و الگو شدنم و ایجاد باور اینکه میشود بتونم به افراد و فامیلهای فقیر کمک کنم نه با تحسین کردنشون
مهم ترین چیزی که من بعد از آشنایی با استادعباسمنش بدست آوردم آرامش منه و ازشون خیلی ممنونم
البته میدونم هنوز خیلی کاردارم ولی خوشحالم که مسیرم بهم انرژی و امید به آینده ای روشن دارم و میدونم عمرم تلف نمیشه .
ممنون از دوستانی که وقت گذاشتن و کامنت طولانیمو خوندن امیدوارم براتون مفید باشه
دعا میکنم همه در پناه الله شادوموفق باشیم