همه ما می خواهیم آدم های موفق، محبوب و شایسته ای باشیم، خواه موفقیت در کسب و کار باشد، خواه درس، ورزش، ارتباطات و هر جنبه ی دیگری
اما سوالی که باید از خودت بپرسی این است که:
چقدر توانایی تحسینِ موفقیت های دیگران را داری؟!
آیا می توانی به جای انکار موفقیت های دیگران، یا ناکارآمد و بی ارزش جلوه دادنِ دستاوردهایشان، آنها را تحسین کنی؟
آیا می توانی فارغ از ویژگی های شخصیتی آن فرد موفق، “موفقیت” را درباره او، تحسین کنی؟
“تحسین موفقیت”، توانای بزرگی است که از هر فردی بر نمی آید. زیرا اساس این نوع رفتار، باورهای قدرتمند کننده ای است که آن فرد توانسته ایجاد نماید.
وقتی می توانی موفقیت فردی را تحسین کنی که توانسته به موفقیت مالی برسد، یعنی باورهای قدرتمند کننده ای درباره ثروت ساخته ای:
باور اینکه، جهان به اندازه کافی برای همه ما ثروت دارد.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، فرصت ها برای ثروتمند شدن دیگران، بیشتر و بیشتر می شود.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، الگوهای بیشتری ایجاد می شود تا امکان ثروتمند شدن را در نظرمان، امری بدیهی نماید.
و…
حسادت، از ناکامی های فرد نشأت می گیرد. به همین دلیل معمولاً، افراد حسود و منتقد، افرادی اند که نه تنها آن موفقیت ها را ندارند، بلکه تحمل دیدن افرادی که آن موفقیت ها را کسب نموده اند را نیز ندارند!
درست است که عادت به تحسین موفقیت های دیگران به جای انکار یا انتقاد آنها، کار ساده ای نیست،
اما آیا اگر به شما بگویم:
وقتی به دست آوردهای فردی حسادت می ورزی، یا به جای تحسین آنها، شروع به انتقاد یا کم ارزش جلوه دادن شان می نمایی، در حقیقت منکرِ “موفقیت” می شوی، آیا باز هم همین روش را ادامه می دهی؟!
اگر به شما بگویم، طبق قانون، “نمی شود همزمان هم خواستار موفقیت بود و هم آن را انکار کرد”.
و اگر بگویم، طبق قانون، وقتی موفقیت را نقد می کنی، دقیقاً با دستان خودت، راه ورود موفقیت را به زندگی ات می بندی! آیا باز هم این روش را ادامه می دهی؟!
و اگر خود خداوند بگوید:
جهان را به گونه ای طراحی نموده ام که:
شما با سرعت به سمت موفقیتی هدایت می شوی، که تحسین اش می کنی و با سرعت از موفقیتی دور می شوی، که آن را انکار یا بی ارزش تلقی می کنی.
در این صورت، آیا باز هم خیلی راحت، انتقاد، انکار یا حسادت را به جای تحسین انتخاب می کنی؟!
تصمیم با توست:
مشخص کن که چه تجاربی را می خواهی داشته باشی و از چه تجاربی دور شوی! سپس بر اساس این تشخیص، حسادت یا تحسین را برگزین! و نتیجه را بسنج
به شما قول می دهم، به وضوح در میابی که:
باید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر از آن شخص موفق خوشت نمی آید.
یاید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر خودت با وجود تلاش زیاد، موفق به کسب آن نشده باشی.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD173MB16 دقیقه
- فایل صوتی ترمزی مخفی بنام «انکار دستاوردهای دیگران»15MB16 دقیقه
به نام خداوند جان آفرین
حکیم سخن بر زبان آفرین
سلام استاد گرامی، خانم شایسته و دوستان همفرکانسی
خیلی به صورت هدایتی نه از طریق نشانه سایت بلکه یک حسی بهم گفت که این فایل را ببینم
اما نکته و پوینت این فایل چی بود؟
من هم مثل خیلی از افراد دیگر جامعه در تحسین کردن موفقیت دیگران قبل از آشنایی با استاد خیلی ضعیف بودم و یا اینکه حسادت می کردم و یا اینکه می گفتم که از طریق درست به هر موفقیتی نرسیده اند .
در کل نسبت به موفقیت دیگران قبل از آشنایی با استاد خیلی بدبین بودم
اما بعد از مدتها که با استاد و این آگاهی ها آشنا شدم و کار کردم خیلی در این یک مورد خوب تغییر کردم.
یادم است در یک جمعی در مورد این که یک فردی یک دستاوردی را به دست آورده بود صحبت شد( الان خیلی واضح یادم نیست دستاورد آن فرد) من به صورت ناخودآگاه گفتم دمش گرم و خیلی تحسین شون کردم. دیگرانی که توی اون جمع بودند که گویا اون فرد رو مثلا می شناختند خیلی جبهه گرفتند در مقابل من که نه اینکه کارش که چیزی نبوده اگه اینکار رو میکرد بهتر بود. میگم خیلی واضح نیست برام . یا یه عده ای به پارتی ایشون ربط می دادند و … ولی نحوه برخورد من و دیگران خیلی برام واضح است که چقدر تفاوت داشت. یعنی یک نفر غیر از من اون فرد رو تحسین نکرد.
الان که هدایت شدم به این فایل و گوش کردم و یاد اون جریان افتادم ، به خودم گفتم که چقدر انسان یادش میره تغییراتی را که داشته است و چقدر خوب است که برخی از موارد به خودم یادآوری کنم که چه دیدگاهها و افکاری داشته ام والان به لطف آشنایی با استاد چقدر تغییر کرده ام. خدایا شکرت.
همین دیشب به صورت اتفاقی یک ویدیویی دیدم از یک فردی که در زمینه موفقیت واینها صحبت می کرد. در این ویدیو این فرد در یک سمیناری که گویا یکی از اساتید برجسته موفقیت دنیا در دبی داشتند و از حضار درخواست کرده بودند که سوالاتشون رو مطرح کنند، با عزت نفس بالا سوالات خودش را پرسیده بود و با اینکه استرس در چهره اش مشخص بود و انگلیسی هم خیلی مسلط نبود، ولی با آن عزت نفس کامل سوالات خودش را پرسید و حتی یه جورایی پیج خودش رو هم تبلیغ کرد و من همان لحظه گفتم دمت گرم و خیلی خیلی زیاد در ذهن خودم تحسینش کردم و حتی چند بار ویدیو را دیدم.
این موضوع تقریبا و نه صددرصد برایم یک عادت شده است که موفقیت دیگران را تحسین کنم. در صورتی که اصلا و ابدا من اینطوری نبودم و اعتراف می کنم که تغییر کرده ام.
الان که به این فایل هدایت شدم این نکته برایم یادآوری شد که به ذهن نجواگر خودم که می گوید نتایج زیادی نگرفته ام با دلیل منطقی بهش بگم که بابا این نتیجه رو ببین و لال شو .
چون ذهنم خیلی مواقع بهم میگه که خوب اینهمه مدت فایل گوش کردی و دوره داری، کو نتایج؟
با اینکه یکسره بهش نتایج رو نشون میدم ولی بازهم اون کار خودش رو میکنه
امروز علاوه بر اینکه با خودم صحبت کردم و این نشونه تغییرات را به ذهن نجواگرم یادآوری کردم اینجا هم مکتوب کردم که باز برای خودم یادآوری شود که چه تغییر مثبتی در وجود من شکل گرفته است.
و باز به خودم یادآوری کنم که باید و باید و باید بیشتر از قبل موفقیتهای افراد را تحسین کنم.
خدایا شکرت
خدایا شکرت
خدایا شکرت
در پناه الله یکتا شابد باشید و سربلند.