همه ما می خواهیم آدم های موفق، محبوب و شایسته ای باشیم، خواه موفقیت در کسب و کار باشد، خواه درس، ورزش، ارتباطات و هر جنبه ی دیگری
اما سوالی که باید از خودت بپرسی این است که:
چقدر توانایی تحسینِ موفقیت های دیگران را داری؟!
آیا می توانی به جای انکار موفقیت های دیگران، یا ناکارآمد و بی ارزش جلوه دادنِ دستاوردهایشان، آنها را تحسین کنی؟
آیا می توانی فارغ از ویژگی های شخصیتی آن فرد موفق، “موفقیت” را درباره او، تحسین کنی؟
“تحسین موفقیت”، توانای بزرگی است که از هر فردی بر نمی آید. زیرا اساس این نوع رفتار، باورهای قدرتمند کننده ای است که آن فرد توانسته ایجاد نماید.
وقتی می توانی موفقیت فردی را تحسین کنی که توانسته به موفقیت مالی برسد، یعنی باورهای قدرتمند کننده ای درباره ثروت ساخته ای:
باور اینکه، جهان به اندازه کافی برای همه ما ثروت دارد.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، فرصت ها برای ثروتمند شدن دیگران، بیشتر و بیشتر می شود.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، الگوهای بیشتری ایجاد می شود تا امکان ثروتمند شدن را در نظرمان، امری بدیهی نماید.
و…
حسادت، از ناکامی های فرد نشأت می گیرد. به همین دلیل معمولاً، افراد حسود و منتقد، افرادی اند که نه تنها آن موفقیت ها را ندارند، بلکه تحمل دیدن افرادی که آن موفقیت ها را کسب نموده اند را نیز ندارند!
درست است که عادت به تحسین موفقیت های دیگران به جای انکار یا انتقاد آنها، کار ساده ای نیست،
اما آیا اگر به شما بگویم:
وقتی به دست آوردهای فردی حسادت می ورزی، یا به جای تحسین آنها، شروع به انتقاد یا کم ارزش جلوه دادن شان می نمایی، در حقیقت منکرِ “موفقیت” می شوی، آیا باز هم همین روش را ادامه می دهی؟!
اگر به شما بگویم، طبق قانون، “نمی شود همزمان هم خواستار موفقیت بود و هم آن را انکار کرد”.
و اگر بگویم، طبق قانون، وقتی موفقیت را نقد می کنی، دقیقاً با دستان خودت، راه ورود موفقیت را به زندگی ات می بندی! آیا باز هم این روش را ادامه می دهی؟!
و اگر خود خداوند بگوید:
جهان را به گونه ای طراحی نموده ام که:
شما با سرعت به سمت موفقیتی هدایت می شوی، که تحسین اش می کنی و با سرعت از موفقیتی دور می شوی، که آن را انکار یا بی ارزش تلقی می کنی.
در این صورت، آیا باز هم خیلی راحت، انتقاد، انکار یا حسادت را به جای تحسین انتخاب می کنی؟!
تصمیم با توست:
مشخص کن که چه تجاربی را می خواهی داشته باشی و از چه تجاربی دور شوی! سپس بر اساس این تشخیص، حسادت یا تحسین را برگزین! و نتیجه را بسنج
به شما قول می دهم، به وضوح در میابی که:
باید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر از آن شخص موفق خوشت نمی آید.
یاید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر خودت با وجود تلاش زیاد، موفق به کسب آن نشده باشی.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD173MB16 دقیقه
- فایل صوتی ترمزی مخفی بنام «انکار دستاوردهای دیگران»15MB16 دقیقه
سلام استاد عزیز
من امروز از طریق کامنتی که یکی از دوستان برام نوشته بود به این فایل هدایت شدم .
دیشب داشتم به خدا میگفتم خدایا چه چیزی در درون من اساسی باید تغییر بکنه و امروز این فایل دیدم .
من قبول داشتم که خب من آدم نسبتا حسودی هستم که به خودم دارم ضربه میزنم نه دیگران و همیشه غبطه میخوردم به موفقیتها و زندگیهای دیگران..
خیلی وقتا هم شنیدم و برا خودم توجیه کرده بودم که حسادت طبیعیه و اگر زیاد باشه خطرناکه
من تحسین کردن رو هم از شما یاد گرفته بودم و گاهیوقتا که یادم میومد آدمهارو تحسین میکردم ولی برای بعضیها بسیار برام سخت بود تحسین کردنشون و خیلی انجام نمیدادم . خب مهم اینه که هرچی سخته رو انجام بدیم که من انکار میکردم
با این فایل دقیقا برام قابل درک شد که وقتی میگید تحسین کنیم یعنی هر موفقیتی باید تحسین بشه .
حالا اون موفقیت میخواد از نظر ما جالب باشه یا نه
مثلا من خودم بعضی پیجها که بی محتوا بود ویدیوهاشون و کلی لایک و کامنت میگرفتن و پیجشون خیلی بالا رفته بود و ازش کسب درامد میکردن من خیلی اینها و تمام اون کسانی که این آدمهارو دنبال میکنن مسخره میکردم و دربارش با همه حرف میزدم و ناراحت که چقدر سطح فرهنگی پایین هست و مردم اینهارو دنبال میکنن ولی پیجهای من و دوستانم که هنری هست اونقدر طرفدار نداره …
خب از اونور چه چیزی من بدست اوردم؟.
من چیزی جز احساس بد و منفی و اینکه از هنر با این جامعه نمیشه پول در اورد ، حسادت ، خشم و هرآنچه انرژی منفی بود رو بدست میوردم و در نتیجه هم اتفاقات مثل پیشرفت نکردنم در کارم و امید نداشتن که من از طریق پیجم میتونم کلی مشتری و درآمدزایی کنم و پیشرفت کنم . من با حسادت کردن به اون پیجها راه پیشرفت رو بروی خودم بسته بودم …
ولی الان یاد گرفتم تحسین کنم هر موفقیتی رو حالا ممکنه از اون فرد یا کاری که انجام میده رو خوشم نیاد ولی اون موفقیت کسب شده و من باید ببینمش و تحسین کنم هرلحظه
من حتی موفقیت خواهرم هم تحسین نمیکردم چون بنظرم اون روشی که انجام میده من در شان خونوادگیمون نمییبینم و من و خانوادم کلا سرزنشش میکنیم و همش در مورد این روش که بنظرمون جالب نیست صحبت میکنیم.
ولی الان متوجه شدم که چرا موفقیتشو نمیبینم چرا تلاش کردنشو نمیبینم و چرا تحسینش نمیکنم و درآمدی که کسب میکنه رو باید ببینم و بگم که داره تکاملشو طی میکنه و حتما رشد میکنه و پیش خودم یاداوری کنم که موفقیتش قابل تحسین هست .
تحسین کردن بهمون حس خوب و آرامش میده و باعث میشه درهای موفقیت رو که با حسادت بروی خودم بسته بودم باز کنم و چون این فایل جواب سوالم از خدا بود باید خیلی هواسم باشه که انجامش بدم جوری که جزوی از شخصیتم و اخلاقم بشه تحسین کردن آدمها
حتی آدمهای گل فروشی که کنار خیابون گل میفروشن تحسین کنم .
آدم خوش تیپ رو تحسین کنم .
هر کسی که موفق شده حالا در هر مسیری چه درست و یا نادرست موفقیت رو تحسین کنم .
اینها یعنی توجه به زیباییها
اینها یعنی عمل به قانون
من حتی خودم هم باید تحسین کنم که دارم تلاش میکنم تا تغییر کنم و زندگی بهتری برای خودم بسازم .
هر چیزی که قابل تحسین هست باید تحسین کنم .
فارغ از اینکه چقدر سخته برام انجام دادنش ولی باید ادامه بدم و با احساس خوب انجامش بدم تا نتایج عالی از این تغییر شخصیتم رو ببینم .
من تحسین میکنم دوستانی که نتایج عالی میگیرن و مینویسن تا من بخونم و بگم که منم میتونم .
من تحسین میکنم کسانی که سنشون کم هست و درامدهای بالا دارند .
من تحسین میکنم همکارانم که موفق هستن و درامدهای بالا دارند .
به امید روز بروز درک بهتری از قانون پیدا کنم و در عمل انجام بدم و تغییرات عالی رو ببینم در زندگیم .
سلام دوست عزیز
دقیقا راست میگید تحسین کردن نباید فقط لفظی باشه بلکه باید با حس خوب همراه باشه . شاید اوایلش سخت باشه برامون ولی انقدر باید ادامه بدیم تا بشه جزوی از شخصیتمون و دیگه جایی برای حسادت نباشه .
و درست میگید ما باید خودمون رو هم دوست داشته باشیم و قدر داشته هامون رو بدونیم و ما نتنها دیگران رو تحسین کنیم بلکه خودمون هم تحسین کنیم و بخودمون افتخار کنیم که یه قدم بزرگ برای تغییر شخصیتمون داریم برمیداریم .
موفق باشی دوست عزیز