همه ما می خواهیم آدم های موفق، محبوب و شایسته ای باشیم، خواه موفقیت در کسب و کار باشد، خواه درس، ورزش، ارتباطات و هر جنبه ی دیگری
اما سوالی که باید از خودت بپرسی این است که:
چقدر توانایی تحسینِ موفقیت های دیگران را داری؟!
آیا می توانی به جای انکار موفقیت های دیگران، یا ناکارآمد و بی ارزش جلوه دادنِ دستاوردهایشان، آنها را تحسین کنی؟
آیا می توانی فارغ از ویژگی های شخصیتی آن فرد موفق، “موفقیت” را درباره او، تحسین کنی؟
“تحسین موفقیت”، توانای بزرگی است که از هر فردی بر نمی آید. زیرا اساس این نوع رفتار، باورهای قدرتمند کننده ای است که آن فرد توانسته ایجاد نماید.
وقتی می توانی موفقیت فردی را تحسین کنی که توانسته به موفقیت مالی برسد، یعنی باورهای قدرتمند کننده ای درباره ثروت ساخته ای:
باور اینکه، جهان به اندازه کافی برای همه ما ثروت دارد.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، فرصت ها برای ثروتمند شدن دیگران، بیشتر و بیشتر می شود.
باور اینکه با ثروتمند شدن هر فرد، الگوهای بیشتری ایجاد می شود تا امکان ثروتمند شدن را در نظرمان، امری بدیهی نماید.
و…
حسادت، از ناکامی های فرد نشأت می گیرد. به همین دلیل معمولاً، افراد حسود و منتقد، افرادی اند که نه تنها آن موفقیت ها را ندارند، بلکه تحمل دیدن افرادی که آن موفقیت ها را کسب نموده اند را نیز ندارند!
درست است که عادت به تحسین موفقیت های دیگران به جای انکار یا انتقاد آنها، کار ساده ای نیست،
اما آیا اگر به شما بگویم:
وقتی به دست آوردهای فردی حسادت می ورزی، یا به جای تحسین آنها، شروع به انتقاد یا کم ارزش جلوه دادن شان می نمایی، در حقیقت منکرِ “موفقیت” می شوی، آیا باز هم همین روش را ادامه می دهی؟!
اگر به شما بگویم، طبق قانون، “نمی شود همزمان هم خواستار موفقیت بود و هم آن را انکار کرد”.
و اگر بگویم، طبق قانون، وقتی موفقیت را نقد می کنی، دقیقاً با دستان خودت، راه ورود موفقیت را به زندگی ات می بندی! آیا باز هم این روش را ادامه می دهی؟!
و اگر خود خداوند بگوید:
جهان را به گونه ای طراحی نموده ام که:
شما با سرعت به سمت موفقیتی هدایت می شوی، که تحسین اش می کنی و با سرعت از موفقیتی دور می شوی، که آن را انکار یا بی ارزش تلقی می کنی.
در این صورت، آیا باز هم خیلی راحت، انتقاد، انکار یا حسادت را به جای تحسین انتخاب می کنی؟!
تصمیم با توست:
مشخص کن که چه تجاربی را می خواهی داشته باشی و از چه تجاربی دور شوی! سپس بر اساس این تشخیص، حسادت یا تحسین را برگزین! و نتیجه را بسنج
به شما قول می دهم، به وضوح در میابی که:
باید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر از آن شخص موفق خوشت نمی آید.
یاید موفقیت را تحسین نمود، حتی اگر خودت با وجود تلاش زیاد، موفق به کسب آن نشده باشی.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD173MB16 دقیقه
- فایل صوتی ترمزی مخفی بنام «انکار دستاوردهای دیگران»15MB16 دقیقه
استاد عزیز و گرانقدرم.
ممکنه از شما و گروه تحقیقاتی زحمتکش شما خواهش کنیم که در صورت امکان، نظراتی که دوستان درباره جمع بندی و درک قوانین هستی با توجه به آموزه های شما ( نه نظرات شخصی که درباره داستان زندگی افراد و پیشرفتهاشون هستش) درج میکنند رو در صورت صحیح بودن در پایین همان نظر تایید بفرمایید و در صورت درک اشتباه در بعضی از قسمتهای آن با اصلاح جملات اشتباه به کار برده شده توسط کاربر به طوری که مشخص شود چگونه جمله اش اصلاح شده و جمله یا درک غلط ایشان هم چه بوده است. ان را برای درک درست تر همه اعضای سایت به نمایش بگذارید.
چون در یکی از صفحات همین فایل جواب بعضی از دوستانمان را در پاسخ به سوال یکی از دوستان تایید کردید و این باعث شد که من پاسخ آنها را بارها و بارها مطالعه کرده و قسمتهای اصلی را خلاصه برداری و کپی نمایم و هر روز انها را برای یاد اوری قانون مرور کنم.وحتی خودم هم نکات جا افتاده ای را به آن اضافه کنم.
مخصوصا در قسمت عقل کل که اکثر دوستان پاسخهایی مبتنی با قانون میدهند ولی به دلیل تنوع در دید گاه ها گاهی گیج کننده میشود.
ممنون و سپاسگذارم از شما استاد عزیزمون و خانوم فرهادی عزیز و مهربان و خانوم شایسته گرامی که زحمات زیادی برای سایت می‌کشند.
دوستون داریم عاشقانه.???
جناب آقای محمد سر لک،
یه همچین موفقیت بی نظیری رو از صمیم قلب بهتون تبریک میگم.واقعا جای خوشحالی و افتخاره برای تموم اعضای سایت که با افرادی مثل شما هم فرکانسیم.شما و بقیه دوستان مثل خانوم شب خیز میتونین الگوهای خیلی عالی باشین برای بقیه شاگردان استاد.
اگه دوستان موفقی مثل شما ،به قول استاد کمی خود افشایی میکردین یا چگونگی روند تغییر باوراتونو تا جایی که مقدور باشه مینوشتین کمک بزرگی به باور پذیرتر بودن و بالا رفتن ایمان هممون به عنوان الگو میکردین.
در پایان باز هم براتون موفقیت روز افزون رو خواهانم و با تموم وجود موفقیتهای شما دوست عزیز رو تحسین میکنم.
سلام استاد و سلام بر شما دوستان عزیز و آقای سید علی فخری که سوال پرسیدن.با خوندن پرسش شما،
من هم از خودم پرسیدم:
اگه بخواهیم( احساس خوب داشتن در هر لحظه + داشتن باورهای درست + تمرکز بر روی خواسته ها) رو در سناریوی زندگیمون و جاده رسیدن به خوشبختی و ارامش در تمام ابعاد تعریف کنیم چه جوری تعریفش میکنیم؟چون ظاهرا این سه مرحله با هم باید انجام شه تا بیفتیم تو مسیر و به‌خواستمون برسیم.
بعد جواب به شکل یه استعاره با توجه به آنچه تا به حال از استاد عزیزمون اموختیم به این شکل به ذهنم رسید.
فرض کنید میخواهید مسیر رسیدن به رویاها و سعادت رو با شروع سفر تو جاده ای که به قول استاد همه پکیج خوشبختی یکجا توش قرار داره شروع کنیم .و این جاده خودشو به شکلهای مختلف با درجه بندی متفاوت از کیفیت و امکانات و زیبایی و آرامش و راحتی به هر گروه از انسانهای روی این کره خاکی که آگاهانه تصمیم به این سفر میگیرن نشون میده.
انسانها تو این مسیر به شش دسته تقسیم میشن.
دسته اول ، قبل از همه با احساس خوبی که به واسطه توجه به نکات مثبت زندگیشون در همین لحظه و شکر گذاری برای داشته ها به وجود آوردن، میفتن تو این جاده و راه رو پیدا میکنن.این گروه (مثل شخصیت الان استاد که سالهاست برای خودشون با کار کردن روی باورها شون ساختن ) درطول مسیر تقریبا تضاد ومشکل خاصی براشون پیش نمیاد و زیباترین جاده دنیا رو مشاهده میکنن و هر چی جلوتر میرن به خوشبختی بزرگتری میرسن و عرض جاده هی عریض تر میشه و انتهایی برای این راه نیست.
دسته دوم: این افراد تا یه جایی از این مسیر رو با همین احساس قشنگ میرن و برخورد میکنن به برف و بوران و رانش کوه که مسیرشون رو مثل یک سد بتنی بسته ( این همون برخورد با تضاده که به نظر من هر کسی با توجه به در خواستی که داده اگه باورهاش درست نباشه بهش بر خورد میکنه و تا اون باورها رو اصلاح نکنه جهان نمیتونه این سد رو برداره و راه دیگه ای برای رسوندن فرد به خواستش نداره.مثل اون اوایل که استاد به بدهی برخورد کردن و تازه متوجه اشکال کار که تو باورهاشون بود شدن و در صدد حل اون تلاش کردن.) خوب این عده مثل استاد تو اون سالهای سخت همونجا پشت سد میمونن و اراده میکنن و مشکل رو با تغییر باورهاشون حل میکنن. چون به درستی مسیر و توانایی ها و از همه مهمتر امداد های خدای یکتا(ایمان و توکل واقعی و موحد بودن )ایمان دارن و وقتی جاده باز میشه و سپیده از راه میرسه به راهشون ادامه میدن و این بار میدونن که اگه میخوان به این جور مشکلات در طول مسیر بر نخورند باید تموم طول راه باورهاشون رو فعال و قدرتمندانه تر نیگه دارن و بهترین حالت اینه که قبل از حرکت و شروع مسیر خودشون رو به اون باورهای قدرتمند کننده مجهز کنن.همچنان لذت بردن از مسیر تو اولویته که مبادا راه رو گم کنن و مسیر رو دور کنن و نقش تمرکز بر خواسته ها هم تو پیدا کردن مسیر کمک میکنه و مثل تمرکز بر رانندگی در هر لحظه است و اگه این تمرکزازکنترلمون در میره بهتره بزنیم بغل جاده و استراحت کنیم( بی مغزی کامل) تا عقب گرد نکنیم.
دسته سوم:
خوب یک گروه که با احساس خوب حرکت کردن ولی در برخورد با این چالش میبینن که اندازه این مشکل نیستن و برخورد با این تضاد رو خیلی از خودشون بزرگتر میبینن و توان تغییر ندارن ( به خاطرعزت نفس پایین و ضعف در ایمان )(به همین دلیل به نظر من باید از عزت نفس شروع کنیم قبل از حرکت و به اون مجهز باشیم.) نا امید میشن و همونجا تو اون سرما یخ میزنن و از بین میرن ( اشاره به زیر چرخهای جهان له شدن )
دسته چهارم:
یه عده دیگه هم که وارد این مسیر شدن به محض برخورد با اون سد بتنی و اون شرایط به امید برگشتن و از اول شروع کردن دور میزنن و فعلا از خیر این سفر میگذرن و با همون عادتها و شخصیت قبلی جهان اونا رو بر میگردونه سر جای اولشون و اگه دوباره تصمیم جدی برای اصلاح مسیر و آغاز این سفر نگیرن، جهان با اتفاقات ریز و درشت ناخوشایندی که به واسطه احساس بدشون و نا امیدی از خودشون براشون پیش میاره، دیگه حالا حالاها فرصت سفر به مقصد خوشبختی رو بهشون نمیده و بالاخره اونا دست از رسیدن به خوشبختی میکشن و تا آخر عمر هوس سفر دوباره رو نمیکنن و در عین نارضایتی از دنیا میرن.
دسته پنجم:
برای این گروه حرکت در این مسیر یه جاده معمولیه بدون جاذبه های خاص، اونا به یه مقصد معمولی نه چندان گرانبها میرسن و توی مسیر هم به مشکلات پیچیده برخورد نمیکنن مثلا ممکنه لاستیک ماشین پنچر شه یا بنزین تموم کنن(درخواستهایی که دادن به جهان کوچیک بوده و با توجه به باورهای غلطشون که این مشکلات رو به وجود آورده، تضادهایی که بهش برخورد میکنن زیاد بزرگ نیست) که میتونن هر جوری هست از پسش بربیان.اینا افرادی هستن که مثبت اندیشند و یه زندگی تقریبا با آرامش به واسطه حس خوب و مثبت اندیشی که دارن در تموم ابعاد دارن ولی چیز زیادی از دنیا نمیخوان و به متوسط ترین ها بسنده میکنن.
واما اخرین گروه کسانی هستن که هیچ وقت عزم سفر نمیکنن چون معتقدا که
این سفر برای از ما بهترونه،ما بد بخت به دنیا اومدیم و بد بخت هم از دنیا میریم.اونها هیچ خواسته ای ندارن بلکه فقط ناخواسته دارند و در نهایت بیچارگی از این دنیا خواهند رفت بدون هیچ تجربه خوشایند.
دوستان این استعاره رو واسه خودم ساختم.امیدوارم درک درستی باشه.
شاد و پیروز و سعادتمند باشین تو جاده خوشبختی تون.
استاد عزیز و گرانقدرم بی نهایت از شما و گروه تخقیقاتی، سپاسگذارم که نظر منو تایید کردین و تو صفحه تلگرام گذاشتین.
واقعا خوشحال شدم که درک درستی از اموزه هاتون داشتم و بهتون قول میدم با تموم وجود جزء شاگردان موحد و نمونتون باشم تا شما رو در راستای رسیدن به انجام درست رسالتتون یاری کنم.
چه قدر اموزه هاتون درسته استاد.چه قدر چشمامون رو به روی حقیقت باز کردین.چه قدر ما رو با خدا آشتی دادین استاد.هر که جزء این خانواده صمیمی شده بی نهایت خوشبخته که تو مدار سعادت دنیا و آخرت قرار گرفته.
قول میدیم که راه شما رو ادامه بدیم و پرچم یکتا پرستی که همانا تنها راه رسیدن به سعادته رو همه با هم در سراسر جهان بالا ببریم.
دوستون دارم استادو بهتون افتخار میکنم و از ته قلب عزم و اراده ابراهیمی شما رو تحسین میکنم.
برای شما و همه دوستان و خونواده صمیمیمون آرزوی شادی و خوشبختی روز افزون دارم.?????
سلام خانوم افشین.
واقعا خوشحال شدم از این موفقیتی که به دست آوردین.ایشالله به زودی خبر 50 برابری در آمدتون رو بشنویم.
شما هم اگه امکان داره از چگونگی روند تغییراتتون بنویسین خیلی کمک کننده تره برای هممون.
شاد و موفق تر از هر روز باشید.
عالی بود اندیشه جان.هزاران بار احسنت به شما که تو این مدت کوتاه تونستید رو باورهاتون کار کنیدو این نتایج رو خلق کنید.???.
ممنون که توضیح دادین.ایمان من هم محکم تر شد.
منتظر نتایج صد برابری و بعد هزاران برابریتون هستم دوست عزیز.
همین طور ادامه بدین.
پیروز باشید.
ممنون اندیشه جان.
ایشالله به زودی خودم جزء دسته اول میشم.چون الان در مرتبه دومین گروه قرار دارم.خبرهای خوب برای تموم دوستان میارم به لطف خدای یکتا و آموزه های استاد عزیزمون.?????
دریا خانوم.جمع بندیتون کامل و کمک کننده بود.من هر روز میخونمش تا قانون یادم نره.بهتون تبریک میگم بابت این درک درستون.
همیشه موفق باشید.???
سلام خانوم فروغ عزیرم.
دیدگاه شما رو تازه خوندم.
با این که ماهها از این کامنت میگذره ولی خوشحال شدم که نظرتون مثبت بود و دید گاه من به کارتون اومد.
از لطف شما دوست عزیزم سپاسگذارم.
شاد و پیروز باشید.