الگویی مناسب برای کسب و کار

سلام به فاطمه عزیز زیبابین وتوحیدیم

چقدر کامنتت به دلم نشست اونجاهایی ک ذهنتوکنترول کردی وبجای غرزدن ودعواکردن بچه ها،طوردیگه ای رفتارکردی یااینکه به رفتارها،برخورد آدمها،طبیعت اطرافت دقت میکنی وتحسین وسپاسگزاری میکنی وباخودت درصلح هستی یااینکه همسری داری که درکنارتو به واکنش جهان واطرافت توجه میکنه وتاییدمیکنه واقعا تحسینتون میکنم

ممنونم ازت که کامنتت تلنگری برام بود وبهم گفتی شکرگزاری وحس خوب داشتن یعنی این جوری بایدریزبشی هم توی دیدن داشتههات وزیبایی ها وهم زیر بشی توی نتیجه ها،حتی نتیجه ریزوکوچیک

من وقتی توحس خوب هستم ازاین اتفاقها ونتایج برام خیلی میوفته اما

اعتراف میکنم که دقت نمیکنم وهمون لحظه متوجه نمیشم یابرام مهم نیست یااینکه مثلااگر من توی اون عمده فروشی بودم واون اتفاق برام میفتاد،بلافاصله ذهنم میگفت این کارفروشنده خیلی مهم نیس حتمامشتری نداره ومجبوره این جوری بفروشه یا هرچیزدیگه ای که اون رفتارو برام عادی وطبیعی جلوه بده،یاهراتفاق دیگه ای…

حتما باید نتیجه حس خوب وسپاسگزاریم یک اتفاق خاصی برام بیفته یا یک چیز بزرگتری ببینم تا خیلی برام مهم باشه وجواب حس خوب وشکرگزاری باشه

منظورم اینه به چیزهای کوچیک راضی نمیشم وروند معمولی وطبیعی جهان میدونمشون ،واین خیلی خیلی بده،میدونید قانع نمیشم

من مدتی برای داشته هام شکرگزاری میکنم وتلاش میکنم تابتونم ازکوچکترین چیزهای دوروبرم حس خوب داشته باشم اما به دوروز نمیکشه

یا یادم میره یا داشته هام برام بی اهمیت وداشتنشون یک روندطبیعی ومعمولی هستن

ونمیتونم توی این زمینه ادامه بدم،خیلی ممنون میشم اگه راهکاری داشتی برام بگی

شماخانواده دوست داشتنی وتوحیدی رو خیلی دوست دارم وتحسین میکنم که همتون باهم هم مدار هستین وتوی

این مکتب توحیدی هستین وجزو الگوهای من هستین برای بودنتون سپاسگزارم وبراتون بهترینهارو آرزومندم