الگویی مناسب برای کسب و کار

سلام به استاد عزیز که دلمون براش کلی تنگ شده بود

سلام به مریم جان استادبانوی عزیز و شایسته

سلام به همه دوستای هم فرکانسی

و سلام به این همه زیباییهای چشم نواز و خدای خالق این زیبایی ها

چقققققدر دریاچه زیبا و دلبر شده … آدم نمیدونه زیباییهای اطراف رو نگاه کنه یا کلام دلنشین استاد رو گوش بده

خلاصه که چشم و گوشمون حظ وافر برد ازین فایلِ الهی:)

اما کامنت مرضیه ی عزیز… چقدر تحسین برانگیزه این دختر، و چقدر خوشحال شدم وقتی آخرش فهمیدم مرضیه جان اومده کانادا:)

اولش اینکه یه زن تو افغانستان میخواد کسب و کار خودشو راه بندازه که خودش کلی چالشه، ولی مرضیه جان با ایمان و توکل میره جلو و سد اولو رد میکنه

بعد پندمیک میشه… دوباره اینو هم رد میکنه و با ایمان حرکت میکنه و از این سد هم رد میشه

بعد اون اوضاع افغانستان و اون داستانا پیش میاد!!! واقعا واقعا سخته تو این شرایط آدم ذهنشو کنترل کنه و ایمانش رو حفظ کنه و بگه الخیر فی ما وقع… و مرضیه جان چقدر زیبا اینکارو میکنه، این بار به خاطر تجربه های قبلی ایمانم هم بیشتر شده بود

هر بار که مسئله ای حل میکنیم و تو شرایط به ظاهر سخت ادامه میدیم و بعد نتایج خوب میگیریم، این ایمان ما رو بیشتر میکنه

همونجور که در گذشته خداوند منو هدایت کرد و مسیرها رو برای من آسان کرد، الانم میتونه این کارو انجام بده و من نه ترسی دارم نه ناامید میشم

*ظرفمون بزرگتر میشه، شخصیتمون قوی تر میشه

اگر باور نکنیم که وضعیت مالی ما بسته به عوامل بیرونیه، به شرایط و ایده ها و فرصت هایی هدایت میشیم که در هر شرایط و وضعیتی پول بسازیم

*رزق و روزی ما دست خداست، نه شرایط بیرونی

و خدا در همه حال با ماست، هرکسی که میخواد سرکار باشه

*خدا جهان رو مسخّرِ ما کرده

*خداوند با توجه به شرایط ما، با توجه به داشته ها و وضعیتمون و مداری که توش هستیم، ایده ها رو بهمون الهام میکنه

*همیشه یه راهی هست، حتی زمانی که همه چیز به نظر ناجالب میاد، یه راهی هست… به شرطی که باور داشته باشیم، ایمان داشته باشیم، و ورودیهای ذهنمون رو کنترل کنیم

اما نکات مریم جان عزیز

باید بتونیم از امکانات فعلی که داریم استفاده کنیم

همین استفاده از امکانات فعلی چقدر برای مرضیه جان هم ایمان ساخت و هم پول ساخت

خدایا شکرت چقدر این فایل به قول خواهرم یاسمن “با من کار داره” :))

ینی همیشه تو بحث کسب و کار شخصی و اینا دنبال چیزایی ام که ندارم، یه روز گیر میدم باید سایت داشته باشم، چون سایت ندارم فرم ارزیابی و فلان ندارم نمیشه، بعد سایت درست کردم دکوری گذاشتم اونجا ماهانه هم پولشو میدادم، بعد شرکت ندارم، رفتم شرکت ثبت کردم(تو ایران)، بعد حالا اینجا تو کانادا مجوز ندارم، یه آکادمی شرکتی یه چیز رسمی باید داشته باشم، درحالیکه هزار راه هست که بدون لایسنس داشتن بتونی قانونی کار کنی، مثلا مشاوره رسمی نمیتونی بدی یا پرونده رسمی نمیتونی بگیری ولی اولا که غیر رسمی میتونی بگیری، بعدم خیلی راحت میتونی بسته آموزشی درست کنی و بفروشی… حالا به اینکه فکر میکنم میگم خب بسته درست کردم کجا و چجوری بفروشم، و حرکت نمیکنم در حالیکه کلید همینه باید حرکت کنی تا بعد هدایت های بعدی رو دریافت کنی

حتی برای همین بحث بستر فروش هم بارها ایده ی گروه یا کانال ساختن تو تلگرام به ذهنم اومد، که راحت اونجا میشه فروش داشت، ولی بازم کمال گرایی و تمرکز بر چیزایی که فعلا ندارم و نمیشه، یا در واقع ترس از نشدن و موفق نشدن

که به قول آقای کوروش ساروی عزیز همینکه استاد تو این فایل هم اشاره و تعریف کردن از تلگرام خودش یه نشونه ست.

با اون چیزی که الان هست، کارتو شروع کن، توکل کن به الله یکتا، قدمتو بردار، به اندازه ای که رشد میکنی درآمدت بیشتر میشه میتونی کسب و کارتو گسترش بدی

عاشقتم استاد با این کلام الهی و شیوایی که دارین

و خدارو هزار مرتبه شکر برای دوره جدیدی که قراره بیاد

و خدار وهزار مرتبه ی دیگه شکر برای این طبیعت زیبا و صدای دلنشین پرنده ها

و صد هزار مرتبه شکر برای اینکه منم از این زیبایی بهره مندم و این روزا هوا و مناظر واقعا زیبا و چشم نوازی رو داریم تو تورنتو تجربه میکنیم

همین دیروز با پسرم رفته بودیم یه پارکی نزدیک خونه مون Edwards Garden به قدری این پارک تو این فصل زیبا بود، پر از لاله های رنگی، پر از شکوفه های صورتی گیلاس و مگنولیا، یه جاهایی عطر گلا هوش از سرت میبرد، یه جاهایی آواز مستانه ی پرنده ها… چقدر خدا رو شکر کردم، و چقدر همیشه وقتی طبیعت زیبا میبینم یاد زندگی در بهشت و سفر به دور آمریکا میفتم.

زیبایی و آرامش و ثروت و سعادت و سلامتی روزافزون روزیِ همه مون باشه انشالا

برای پاسخ دادن وارد شوید

سلام به شما همکلاسی و هم فرکانسی عزیز

ممنون از پاسخی که برام نوشتین و نقطه آبی که برام فرستادین:)

دقیقا همینکه گفتین:

خیلی وقتا ما اصلا حرکت نمیکنیم و شروع نمیکنیم چون از ادامه و آینده ی مسیر ترس داریم:(

من خودم خیلی درگیر این مورد هستم که البته انشالا دارم بهتر میشم:)

اون مثال چراغای ماشین خیلی به من کمک میکنه برای این قضیه، اینکه ما با ماشین هم که داریم رانندگی میکنیم، تو شب، فقط چندمتر جلومون رو میبینیم، باید همون چندمتر رو بریم (قدم اولو برداریم) تا ادامه ی جاده و قدمهای بعد هم ببینیم.

منم برای شما آرزوی شادی و سلامتی و نعمت و ثروت دارم و پیشرفت روزافزون در تمام جنبه های زندگی:)

برای پاسخ دادن وارد شوید