الگویی مناسب برای کسب و کار

به نام خداوندی ک تنها رفیق میشود مرا و چه رفیقی بهتر از او، خوشا ب حال ما ک اولین یار و یاورمان او شد

سلام سلام سلام

سلام عزیزدل دختر شیرین زبان، انقدر خدا را با نامهای نیکو صدا میزنی ک روی هرکدام مکثی میکنم و از مهرو محبت هایش ب یاد میارم و تایید میکنم و میگم آره آره راست میگه این دختر، چقدر تحسینت میکنم ک خدایت را اینطور شناختی و باور کردی

یک حسی مرا ساعت 4 و نیم بیدار کرد و گفت نماز، سپاسگزاری، قرآن و بعد کامنت، و چه کامنت های توحیدی نور علی نور شد، چه دوستان توحیدی الله اکبر اصن دیوانه شدم. این چه راه راست زیبایی است. ب خدا اگر ولش کنم خیلی ناسپاس هستم، راه کفر را برگزینم بعد از آنکه ب ایمانش قلبم را نورانی و مطمئن کرده؟ چقدر ناسپاس باشم ک چنین کنم…

زیباجان چه کردی با من با این کامنت توحیدی، با این شعر ک اشک رو از چشمام جاری کرد و خدا با من حرف زد

ب یاد دارم اون روزهای کشور رو، من اخبارش رو از خانواده ام می شنیدم. اون روزها من درحال ساخت پایه ها و ریشه های ضعیفم بودم، داشتم از اون ریشه ها ک تازه جان گرفته بودن مراقبت میکردم، تنها کاری ک میتونستم بکنم بی توجهی بود و ب قول تو گوشکی در گوش و صدا تا آخر زیاد تا اخبار را نشنوم. حتی اگر ب تو انگ بی احساس و سنگ دل بودن در مورد مردم کشورت را بزنن.

یاد شعر پروین افتادم

رزق زان معنی ندادنم خسان، تا تورا بینم پناه بی کسان.

زان ب درها بردی این درویش را، تا ک بشناسد خدای خویش را

من به مردم داشتم روی نیاز، گرچه روز و شب در حق بود باز

گندمم راریختی تا زر دهی، رشته ام بردی ک تا گوهر دهی …

پاکیزه جان دیروز ک برای خلوت گزینی با او، ب کوه رفته بودم، یک پناهگاهی مثل غارپیدا کردم و ب داخلش رفتم و روبروی ام ویوی ای بسیااار زیبا از شهر بود با کوه های سرسبز و نسیم بهاری.

میدونی با خودم گفتم محمد ص هم کار خیلی زیبایی میکرده ها، اتفاقا خیلی هم حال میده، فارغ از هیاهو و آسوده خیال بری و با خدات حرف بزنی و سکوت کنی و از عشقش لبریز بشی.

نشستم و پلی لیست آهنگ های خدا رو گذاشتم، کسی نبود جز او و من. ب یاد لطف و محبت هایش می افتادم، ب یاد حضور همیشگی اش، آسان شدنم برای آسانی ها، برداشتن اون بار سنگین گذشته. و فقط میگفتم خدایا من خوشبخت ترین دخترجهانم، من شاهدخت شما هستم.

میدانی چرا؟

چون او را دارم همین

ب یادم آوردم من چطور در روزهای گذشته و اولیه کنترل ذهن میکردم؟ چطور درد اون روزها رو ازم کم کرد؟ چطور تحمل کردم؟ دیدم ب خدا ک اون روزها هم خودش ایمان و امید و صبر شد در قلبم، او دست مرا گرفت او راه تقوا و کنترل ذهن را یاد دا ب من، من هیچ کاره بودم حتی در کنترل ذهن

عزیزم عشق درونی او بزرگ ترین نتیجه است، ولی کسی نمی بیند و تو خود فقط قدر و ارزشش رو میدونی. ب نظر اطرافیان شاید تو هیچ نتیجه ای از این همه روی خود کار کردن نداشته باشی( خودم رو میگم) ولی برای من اینها نتیجه است: شادی درونی، بدنی سالم و پرانرژی، گشت و گذارهای بیشتر از بقیه، شور و شوق زندگی داشتن، روان و آسان انجام شدن کارها توسط بندگانش، عشق و محبت بیشتر دریافت کردن و

و از همه مهم تر آرامشی ک از حضور او در قلبم دارم ک ب صدتای نتیجه مالی نمیدم رو، اینکه نگرانی را با ب یاد آوردن قدرت او بتونی کم کنی مگر کم دستاوردی عه؟

حضورش عشق اش نشانه های دلگرم کننده اش وااای

مگر اینها نتیجه نیست برای من، چه حسی بالاتر از اینکه او را در کنارت، نزدیکت، نزدیک تر از رگ گردن حس کنی

این بزرگ ترین نتیجه است برایمان و مطمئن باش بقیه خواسته ها ب دنبال ما می دوند. همیشه ب تو افتخار میکنم، خداروشکر ک دوستی مثل تو دارم. دوستی ک او را می شناسد و عاشق اوست ؛)

دوستت دارم عزیزدردانه خدا، همیشه این قلب پاک و بامحبت ات رو تحسین کردم، این قلبی ک پر از عشق خداوند است و لبریز شده و حالا داری ب بندگانش عشق میورزی، انشالله ب زودی ببینمت. در پناه الله باشی جانِم