«هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز

سلام. همینکه استاد میگن که اصلا قرار براینه که تا بخواهی و جهان پاسخ میدهد .. خودش حس کشف یک ناشناخته رو به ادم میده ، حس اینو میده که برای پیداکردن مساحت کف استخر میشستی و دونه دونه کاشی های ده سانتی رو میشمردی .. بعد کسی بیاد بگه که میدونستی که میتونی یبار طول و یبار عرض رو حساب کنی و مثل بشکن زدن ضربشون کنی تا مساحتش بدست بیاد؟ یعنی دقیقا همچین احساسی میده حرف استاد. انگار تا وقتی استاد دربارش صحبت نکردن نمیشه.. ولی بعدش یه اتفاقی میافته میگی جدی؟ واقعا میشه؟! اصلا خیلی احساس خوبی بهت دست میده.. اگه بعد روش کار کنی هم میتونی تجربش هم بکنی.

خیلی چیزا اینجوری بوده .. یا مورد دیگه استاد میگفت .. اگه روخودت بخوای کارکنی .. و واقعا مصمم باشی .. جهان بهت وقت کافی میده .. و اتفاقاتی میافته که تو وقت داشته باشی .. تا قبلش تو ذهن من ممکن نبود .. بعد گفتم جدی ؟ پس میشه .. حتما شدنیه .. و بعد که روش کار میکنی میبینی واقعا هم همینطوره.

خب اینا خودش ترمزه به نظر من در درجه اول.

حالا یه ترمز خیلی مخفی تو ذهنم بود که خیلی عجیب غریبه اما هست دیگه .. باید درباره ش جدی باشم.

اقا داشتم به استاد فکر میکردم و این جمله که ایشالا میاین و دور هم اینجارو میگردیم.. احساس کردم توی ذهنم یچیزی درباره این موضوع اشتباهه درصورتی که یه حس خوبی باید بهم میداد.

بعد متوجه شدم که من از بچگی بهم گفته شده که قراره امام زمانی ظهور کنه و همه چی رو درست کنه و دنیا رو نجات بده .. شما رو نجات بده ..اولا که خود این موضوع که ما فکر کنیم کسی قراره بیاد و مارو نجات بده و شرایط رو خوب کنه خودش ینوع شرکه و همینطور باور خیلی محدود کننده .. اصلا مگه ما باید نیاز به نجات داشته باشیم..و مگه قراره نجات ما توسط کسی غیر از ما اتفاق بیافته؟ خب من فکر میکنم این مشکل بزرگیه.. و در ادامه همچنین گفته شده به من که دنیا پر از ظلم و جور و بدبختی و فساد میشه و اون شخص اون منجی ظهور میکنه ! خب این باعث میشد که توی ذهن من این اتفاق بیافته که وقتی بلا سرمون میومد یکمی هم خوشحال میشدم.. یا وقتی اوضاع خراب باشه انگار ته دلم راضی میشم .. که اره بزار همینجوری خراب بشه اوضاع ببینیم بالاخره میاد اون منجی یا نه .. یجورایی این همیشه تو ذهنم هست که اوضاع قراره همیشه بدتر بشه .. و دنبال نشونه های این موضوع در کل جهان بوده ام و یجورایی انتظار بدتر شدن همیشگی اوضاع رو داشتم .. نه بهتر شدنش رو و چون توی اون مدار هم بودم فقط همونا رو میدیدم! که هرروز داره اوضاع بدتر میشه و اتفاقا خوبه که بدتر بشه تا بالاخره اونقدر بد بشه که دیگه نتونیم کنترلش کنیم و یکی از بیرون بیاد و مارو نجات بده .

به خاطر همین وقتی استاد گفت که شما میاین و ما دور هم لذت میبریم از دنیا .. یا اینکه میگفت دنیا داره هرروز بهتر از قبل میشه.. گسترده تر میشه .. ثروتها داره بیشتر میشه ..و.. یجورایی همیشه مخالفش بودم از زوایایی مخفی توی ذهنم.پس این ترمز هست.

بابا کسی نباید بیاد مارو نجات بده .. این ایده ی منجی بنظرم خیلی میتونه برای کسی که میخواد زندگیشو خودش اونجوری که میخواد بسازه سد بزرگیه..

خود خدا به ما این قدرتو داده که هرجوری که میخوایم زندگیمون رو خلق کنیم.. پس منجی دیگه چیه؟!

و دوستان درباره ترمزها دلم میخواد باتمام وجود برطرفشون کنم و یاد این جمله میافتم

“چون به دست خویشتن بستی تو پای خویشتن ، هم به دست خویشتن باز کن ، کمال اینست و بس”

و نه که منتظر باشیم تا اوضاع خودش خوب بشه .. یا یه دولتی بیاد اوضاعو بهتر کنه .. یا هر کسی بیاد و مارو ازین شرایط بیرون بیاره .. و یا بدترش مثل من ترمزی داشته باشیم که بگه .. اوکی بزار همه چی بدتر بشه .. نمیخواد کاری بکنی .. اگه به فلاکت بیافتیم بهتره.. اینجوری دیگه واقعا منجی لازم میشیم..

بابا تا وقتی قوانین خدا هستند که میلیونها سال قبل ما بودن و تا ابد بعد از ما هم خواهند بود .. ، هیچ کسی منجی لازم نیست .. مگه اینکه باور داشته باشه که باید کسی بیاد و نجاتش بده .. که این خودش محکوم به شکستای پی در پی هستش بخاطر اینکه این باور ریشه اش شرکه.

خوشحالم دربارش نوشتم.. خیلی بهم کمک شد.. متشکرم