«هم_مدار شدن با خواسته» به کمک استعاره گاز و ترمز

سلام استاد،

بعد از خوندن مقدمه این فایل یه چیز جالب متوجه شدم …

وقتی ما یه هدفی یا خواسته ای رو در نظر داریم و به خودمون میگیم که میخوام به فلان هدفم برسم یا فلان کارو انجام بدم، در فاصله ی زمانی خیلی کوتاهی(گاها بلافاصله!!) یه سری نگرانی ها و ترس ها و سدها نسبت اون خواسته به ذهنمون میرسه که آتیش شور و شوق رسیدن به خواسته رو خاموش میکنه. میخوام بگم چه خوبه با بی تفاوت و بی اعتنایی از کنار این دل نگرانی ها گذر نکنیم! چه خوبه دقت کنیم و یقه ی تک تک اون نگرانی ها یا ترس ها سدها رو بگیریم و همه رو یادداشت کنیم و نذاریم فرار کنن! چون اینا همون ترمزهای اهداف ما هستن که اون اول راه ( یعنی وقتی تازه هدفی رو تعیین میکنیم) خیلی واضح تر هستن و هرچه زمان میگذره با بی اعتنایی ما ساکت و ساکت تر میشن تا حدی که کاملا مخفی میشن و از یاد ما میرن در صورتی که اونا کماکان جلوی رسیدن ما به خواسته هامون رو گرفتن و نمیذارن که جلو بریم. پیدا کردن ترمز ها خودش ۸۰ درصد کاره و وقتی ما ترمزهارو یادداشت کردیم، میتونیم برای هرکدوم از اونا کلی باورهای منطقی با ذهن خودمون بسازیم و به این کار ادامه بدیم تا حدی که بتونیم اونا رو به گاز تبدیل کنیم.

البته یه چیزی الان به ذهنم رسید …

ما باور داریم که تضادها باعث رشد و پیشرفت ما میشن و همین تضادهای زندگی هستن که باعث میشن روی اون تضاد ها کار کنیم و باعث رشد و پیشرفت ما میشه … مثلا کسی که از بچگی به دلایل مختلف با اعتماد به نفس پایین بزرگ میشه، به تضادی به اسم ضعف اعتماد به نفس روبرو میشه و باعث میشه اون شخص بره و روی اعتماد به نفسش کار کنه و اعتماد به نفسش رو افزایش بده به آگاهی هایی دست پیدا کنه که افراد عادی نمیدونن!

پس من حس میکنم این ترمزهای مسیر رسیدن به خواسته ها، پتانسیل اینو دارن که مارو در رسیدن به خواسته مون یاری کننه و یه جورایی باعث رشد و تعالی ما میشن! اما سوال اینجاست که چه وقت؟! وقتی که بتونیم ترمزهارو شناسایی کنیم و بعدش بتونیم اونا رو تبدیل به گاااااز کنیم! مسلما گاز بیشتر باعث رسیدن ما به خواسته مون میشه! درسته؟!

همونطور که اگه تضادهای زندگی مون استفاده کنیم یعنی بتونیم روی خودمون کار کنیم، به موفقیت بیشتر میرسیم، اگه بتونیم ترمزهارو به گاز تبدیل کنیم، مسلما شکر گزار ترمزها و تضادها خواهیم بود.

یه چیز دیگه الان به ذهنم رسید …

ما باور داریم که اگه در مدار درست باشیم، دشمن نمیتونه به ما ضربه بزنه و اگه بخواد ضربه بزنه، اون ضربه در نهایت به نفع ما خواهد شد!

پس حتی اگه به تضادها و ترمزهامون به دید دشمن نگاه کنیم، اگه در مدار درست باشیم (یعنی بتونیم بوسیله تضاد ها خواسته هامون رو مشخص کنیم و بتونیم ترمزها رو به گاز تبدیل کنیم) اون موقست که همین دشمن ها باعث رشد و پیشرفت ما شدن و نه تنها مانع نشدن، بلکه به ما کمک کردن.

بازم تاکید میکنم همه اینا وقتی صورت میگیره که در مدار درست باشیم! چون کسی که در مدار درست نباشه، چنین باوری نداره یا اگرم داشته باشه درنهایت عمل نمیکنه و به خواسته هاش نمیرسه!

مدار درست یعنی چی؟! یعنی در مداری باشیم که به این آگاهی ها دست پیداکنیم و بعدش عمل کنیم و وقتی عمل کردیم، مداومت کنیم و بعدش صبر کنیم تا نتایج رخ بده.

من امروز درک کردم که قانون عمل کردن، مداومت، صبر رو نباید فراموش کنیم. همه ما اینا رو می دونیم اما گاهی اوقات فراموش می کنیم که فقط آگاهی کافی نیست باید بلافاصله(تاکید میکنم بلافاصله) عمل کنیم. وقتی عمل کردیم باید مداومت کنیم و وقتی مداومت کردیم باید (با حال خوب) صبر کنیم تا نتایج رخ بده. اگر عمل نکنیم، در عمل هیچ فرقی بین مایی که آگاهی داریم با افرادی که آگاهی ندارن وجود نداره چون آگاهی هامون بی استفاده می مونه و یه جورایی عالم بی عمل میشیم! اگه مداومت نکنیم، آگاهی و عمل مون بی تاثیر می مونه و بازم با اون افراد عادی که آگاهی ندارن فرقی نخواهیم داشت! اگه صبر نکنیم، آگاهی و عمل و مداومت تاثیری نخواهد داشت و بازم با افرادی که آگاهی ندارن فرقی نخواهیم داشت.

خداروشاکرم بابت این آگاهی ها و از شما استاد گرامی متشکرم بابت اینکه چنین فضایی رو به وجود آوردین.