همه‌ی دستاوردهایی که آنها را «موفقیت» نامیده‌ایم، حاصل:
تصمیماتی‌اند که، اخذ وعملی شده‌اند؛ ایده‌هایی که جدّی گرفته شده و به مرحله‌ی اجرا درآمده‌اند؛ و قدم‌های برداشته شده‌ای هستند که پشتوانه‌شان نه عواملی در بیرون ما، بلکه نیرویی در درون‌مان بوده است.
اگر بخواهم از میان عوامل مختلف، قوی‌ترین نیرویی را برگزینم که، انسان را به مرحله اقدام و تحقق یک خواسته می‌رساند و او را در این باره از دیگران متمایز می‌کند، آن نیرو، قطعاً «عزت نفس» است.
عزت نفس همان نیرویی است که، باور تو را نسبت به خودت و توانایی‌هایت تا آن حدّ بالا می‌برد که از مرز محدودیت‌هایت عبور می‌کنی، قادر به غلبه بر ترس‌ها و رفتن به دل ناشناخته‌ها می‌شوی و به جای حساب و کتاب کردن‌ها و به تعویق انداختن‌های تمام نشدنی، از همان شرایطی که هستی و با همان امکاناتی که داری، برای خواسته‌هایت، قدم‌هایی عملی برمی‌داری.
عزت نفس است که قدرت «نه» گفتن به درخواست‌های نامعقول دیگران را در وجودت ایجاد می‌کند.
عزت نفس است که تو را از انجام کارهای عجیب و غریب، سخت و پیچیده‌ای بی‌نیاز می‌کند که، برای جلب توجه دیگران مجبور به انجام‌شان هستی.
عزت نفس است که موجب می‌شود منشأ تصمیمات تو، دیگر بر اساس ترسِ از دست دادن نباشد. ترسی که خود را در تلاش برای «راضی نگاه داشتن دیگران»، «تأیید شدن توسط آنها» یا «جلب توجه» آشکار می‌کرد، بلکه علاقه‌ای باشد که، برای رشد و تجربه‌ی خودت و توانایی‌هایت داری. فارغ از اینکه دیگران چه نگاهی به تو یا علائقت دارند.
عزت نفس است که، تو را قادر می‌کند به جای زیستن به شیوه‌ی مورد تأیید جامعه، سبک شخصی خودت را برگزینی.
عزت نفس است که سبب می‌شود فارغ از خطاها و اشتباهات گذشته یا نقص‌ها و نقاط ضعفت، بی قید و شرط دوست داشتنِ خودت را یاد بگیری و با پذیرش نقص‌هایت و درس گرفتن از اشتباهات‌ات، برای بهبود نقاط ضعف شخصیتی‌ات قدم برداری.
عزت نفس است که سبب می‌شود به جای ناامیدی از نتایج ناراضی کننده، به دنبال شناسایی و رفع موانعی برآیی که بارها به بهانه‌های مختلف از آن فرار کرده‌ای و تصمیماتی را اخذ و عملی می‌کنی که بارها به تعویق انداخته‌ای.
اگر اینقدر دقیق، تفاوت زندگی با عزت نفس و بدون عزت نفس را می‌دانم، به این دلیل است که تجربه‌ی هر دو زندگی- با و بدون عزت نفس- را داشته‌ام.
اگر تا این حدّ ساختن عزت نفس را اصل می‌دانم و بر آن تأکید دارم، برای این است که- به عنوان فردی که با ساختن عزت نفس خود، زندگی اش را از زیر صفر به جایگاه کنونی رسانده- با نتایجم به شما می‌گویم:،
وقتی عزت نفس و احساس لیاقت را در وجودت بسازی، نه تنها خواسته‌هایی به صورت طبیعی و بدیهی وارد زندگی‌ات می‌شود، که با تقلاهای بسیار و در طی سالیان نتوانستی به دست آوری، بلکه آرامشی حقیقی را در زندگی‌ات تجربه می‌کنی.
آرامشی که خداوند از آن با عنوان «لاخوف علیهم و لاهم یحزنون» یاد می‌کند. زیرا عزت نفس سبب می‌شود تا بدون ترسِ از دست دادن جایگاه، روابط، محبوبیت، شهرت، ثروت و فارغ از علائق یا اولویت‌های دیگران، سبک شخصی خودت را زندگی کنی. زیرا عامل موفقیت‌تان روی پایه‌ای درونی و توحیدی بنا می‌کنید که عوامل بیرونی قدرتی برای تخریبش ندارد.
عزت نفس است که سبب می‌شود در زمان مناسب، تصمیمات درست را بگیری و عملی کنی
عزت نفس، شخصیتی قوی در وجودت می‌سازد که بارها از مسائلش بزرگتر است. برای همین برخورد با هر تضادی، برایت یک پله رشد است.
مطالعه اطلاعات بیشتر درباره دوره عزت نفس
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD97MB8 دقیقه
- فایل صوتی «نقش عزت نفس» در دستاوردهای زندگی من7MB8 دقیقه
به نام خداوند بلند مرتبه.
به تازگی دچار یه چالش تو رابطه شدم.یه چالش یکم جدی و این چالش من و به خودم اورد انگار .
اینکه یادم رفته بود هر کس هر رفتاری با من داره من خودم خلقش کردم.
اینکه یادم رفته بود تو رابطه هر چی جلو تر میری باید راحت تر ببخشی نه اینکه سخت تر
یادم رفته بود تو رابطه نگم مشکل از توعه ،بگم مشکل از منه و رو خودم کار کنم.
و از اونجایی که ریشه همه ی مسائل برمیگرده به این عزت نفس عزیز اومدن سراغ این فایل.
کم به خودم عشق میورزم.
کم جلو آینه قربون صدقه خودم میرم
کم خودم و تشویق میکنم.
اما یه چند مورد هست که میخوام بهش اشاره کنم.
از اپراتور پمپ بنزین خواستم برام بنزین بزنه و من لایق اینم که این احترام و خدمات و دریافت کنم.
عزیزدلم بی نهایت دوستم داره و بهم احترام میذاره و من لایق عشق و محبتم.
خانوادم خیلی خیلی بهم محبت میکنن و امکانات در اختیارم میذارن و من لایق اینم.
من اینقدر لایق و ارزشمندم و خدا اینقدر منو دوست داره که به من فرصت ورود به ابن دنبا و تجربه اون رو داده و در این مسیر همواره داره هدایتم میکنه.
من روح دوست داشتنی ای هستم اما گاهی از مسیر خارج میشم.گاهی وابسته میشم،گاهی ارزش خودم یادم میره، گاهی یادم میره خداوند چقدر دویتم داره و چه نعمتایی بهم داده.
این عادیه، همه آدما یادشون میره.
فاطمه جانم شما هم یه برهه چند ماهه درگیر درس بودی و نتونستی اونطور که باید رو خودت کار کردی و طبیعتا فراموش کردی.
خواستم بهت بگم اشکال نداره این چالشا بهت درس میدن ولی باید دقت کنی که تمام تلاشت و بکنی که بیشتر رو خودت کار کنی.
بیشتر به خودت عشق بدی.
همه چیز خودتی
خودت فقط برا خودت میمونی
انسان هایی که هستند کنارت همه دستانی از خداوندند و محبت همه، محبت خداوند هست. پس به خدا وابسته شو نه اون آدما.چون خدا بی نهایت دست برای محبت و کمک به تو انتخاب میکنه….
از خدا کمک خواستم که در برابر این چالش چیکار کنم.
گفت اول شل کن و رها باش
دوم لذت ببر از نکات مثبت
سوم رو خودت کار کن خیلی خیلی زیاد.
خدایا خودت هدایتم کن