قدرت تحسین در برابر حسادت

سلام به استاد عزیز

در شرپع کامنت من تحسین میکنم شما رو به خاطر ایمانتون به قوانین جهان هستی به خاطر اعتماد به خدای حقیقی،این باور از بزرگترین پاشنه های اشیل من بود که به لطف الله شناساییش کردم،همه ما محصولی از باورهای خانوادمون هستیم و چه بخوای قبول کنیم چه نخوایم قبول کنیم تماما داشتیم اونارو زندگی میکردیم باورهاشون رو که خدا میدونه از چه ذهن های مزخرفی این باورها درست شده تا به ما رسیده،به تازگی که این باور و این ترمز مخرب رو پیدا کردم که حاصل باور کمبود و عدم لیاقت،به این حرف عموی ابراهیم خلیل الله افتادم که بعد از دعوت ابراهیم به یکتا پرستی بهش گفتند ما خود را بر ایین پدرانمان یافتیم،و همه ماها همینجوریم اونارو اونجوری دیدیم و فکر کردیم درسته و یک عمر اونارو زندگی کردیم به قول دوستمون چقدر سعادتمندیم که در این مسیریم و داریم درک میکنیم که چرا الان این اتفاقات در زندگیمون افتاده،پدر من چون از بچگی پدرش رو از دست داده بود و خان اون منطقه پدر من رو برده بود پیش خودش و بزرگش کرد و حکم پدرش رو براش داشت تمام زندگیش رو بر اساس کارهای اون انجام میداد،مثلا تعریف میکرد که اون خان اون نوکرش رو اونجوری زده و مثلا نوکرش جرات نداشته سرش رو بالا بیاره یا مثلا خان چون توی دربار شاه بوده و نماینده مجلس دیگه هر جا میرفته همه باید بهش تعظیم میکردن یا مثلا خان میومده روستای ما و مثلا فلان کس رو که خطایی ازش سر زده به فلان شکل تنبیه کرده دیگه تو‌ذهن من رفته بود که اره من از همه سر ترم منم اونجوریم همه چی باید برای من همینجوری مهیا بشه خلاصه شده بودم من آنم که رستم بود پهلوان،اگر کسی رو میدیدم که ثروتمنده ازش بدم میومد و میگفتم حق منه که پولدار باشم نه اون ازش بدم میومد حالا که فهمیدم باید تحسین کنم و قوانین جهان به این شکل عمل میکنه نجواهای شیطان میگه تو براچی باید کسی رو تحسین کنی مثلا فلانی چی داره که باید تحسین کنی،ولی من میدونم که باید تحسین کنم،من باید جهاد اکبر راه بندازم و بگم من اصغر باغبانم با روحی مفرد به قول قران و میخوام خودم رو زندگی کنم و تحسین میکنم شما استاد عباسمنش رو که شهامت داشتید و پا در این مسیر گذاشتید و خودتون رو کندید از باورهای غلط خانوادتون و پوست انداختید و خودتون رو زندگی کردید و من خودم رو تحسین میکنم به خاطر شهامتی که دارم و در این مسیر هستم و دارم میکنم خودم رو از هر چی که در گذشته من بوده،من اصغر باغبان هستم نه پدرم نه مادرم نه فلان خان نه فلان دوست،من اصغر باغبانم بنده خداوند خلیفه خداوند من برای تجربه خودم پا به این دنیای مادی گذاشتم نه تجربه دیگران،من شهامت دارم و جدا میشم از هر چیزی که در خانواده من بوده و خودم رو تجربه میکنم میخوام بفهمم من کیم چیم چرا به این دنیا اومدم ،لحظه ای از این زیباتر برای هیچ انسانی نیست چقدر لذت بخشه توی این مسیر بودن خودت رو زندگی کردن خدای من شکرت شکر که زندم و دارم این لحظه هارو زندگی میکنم دارم حس میکنم که بالاتر دارم میرم مگه چند نفر تو دنیا میتونن همچین چیزی رو‌حس کنند خدایا شکر شکر شکر که از کجاها دست منو گرفتی اوردی منو نشوندی روبروی خودم واقعا تو‌هدایتگری دلم نمیاد ننویسم از بس شوق دارم از این حس ازادی رهایی خودم بودن وای که چقدر حس خوبیه عاشقتم خودم،

گر مرد نام و ننگی از کوی ما گذر کن

ما ننگ خاص و عامیم از ننگ ما حذر کن

سر گشتگان عشقیم نه دل نه دین نه دنیا

از ننگ و بد برون آ آنگه بما نظر کن

بیرون ز کفر و دینیم برتر ز صلح و کینیم

نه در فراق و وصلیم رو نام ما دگر کن

ما رحمت و امانیم ما جان جان جانیم

بیرون زهر گمانیم با ما ز خود سفر کن

در عشق باده نوشیم مانند باده جوشیم

بیهوش و هم بهوشیم بی سر چو پا تو سر کن

دانی که ما چه جانیم کز جان و دل گرانیم

با ما میا درین ره اینجا ز سر سفر کن