باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31

سلام

باورهای توحیدی و ثروت ساز علی (ع) در نامه 31

*امام علی هم این باور رو داشت که خدایی که گنج های آسمان ها و زمین در اختیار اونه، به بنده ها اجازه ی درخواست داده و گفته که از من بخواید تا بهتون بدم…اجیب دعوه الداع اذا دعان…در واقع امام علی که بسیار خوب قران رو درک کرده، این مورد رو اشاره میکنه که خداست که تمام گنج ها و کل این جهان دستشه و اینکه اجازه ی درخواست رو داده که ازش بخوای و اون بده..و این نکته ی خیلی مهمیه که همیشه از خدا بخوایم…هرچیزی رو از خدا درخواست کنیم و کسی که زیاد از خدا درخواست میکنه بنده ی شایسته تر و توحیدی تریه…به قول استاد عباسمنش از خدا “جاه طلبانه” درخواست کنیم…همه چی بخوایم، از چیزهای خیلی کوچیک تا خیلی بزرگ ازش بخوایم…کسی که زیاد از خدا درخواست داره یعنی که خدارو خیلی باور کرده؛

*حضرت علی میگه این درخواست های تو نیاز به واسطه یا شفیع نداره…یعنی اصلا نیاز نیست که کسی رو واسطه قرار بدی، بلکه باید مستقیما از خودِ خدا بخوای و درخواست کنی…خداوند جزیی از ماست و ما جزئی از خداییم…خدا از رگ گردن به ما نزدیکتره…هیچکس از یکی دیگه نزدیکتر به خدا نیست…همه به یک اندازه به خدا دسترسی دارن و به یک اندازه نزدیکن بهش، پس نیاز به هیچکس و هیچ واسطه ای نیست….حضرت علی به پسرش نمیگه درخواست هات رو بمن بگو تا من به خدا بگم! بلکه میگه خدا هیچ واسطه ای قائل نشده برای اینکه ازش چیزی بخوای، خودت مستقیما ازش درخواست کن…هیچکس و هیچکس و هیچکس از ما نزدیکتر به خدا نیست….

*در صورت گناه کردن، خدا در توبه رو نبسته و هیچ عجله ای هم برای کیفر دادن به بنده هاش نداره و هیچ عیبی هم نگرفته که توبه کنیم…صدبار اگر توبه شکستی باز آ…ما باید سعیمون بر این باشه که کمتر خطا و اشتباه کنیم ولی اگر کردیم ایرادی نداره چون ما انسان هستیم و ذات انسان خطاکار و ناسپاسه…اما باید از اشتباهاتمون درس بگیریم و تجربه هاش رو کسب کنیم و سعی کنیم تکرار نکنیم…و به محض توبه و درخواست از خداوند برای اینکه مارو ببخشه، خدا مارو میبخشه و گذشتمون رو پاک میکنه…خدا ایرادی نگرفته از اینکه هی توبه کنیم و درخواست آمرزش کنیم ازش…خداوند تواب و غفوره…بسیار آمرزنده و بسیار توبه پذیره…خیلی جاها رسوایی سزاوار ما بوده اما خدا اینکارو نکرده، چون بسیار پوشاننده ی عیبه و سخت نمیگیره بر بنده ی خودش…برای توبه و بازگشت به خدا شرایط سنگینی قرار نداده…به راحتی و با درخواست بخشش ازش مارو میبخشه…

*توی گناها مارو سریعا محاکمه نمیکنه و ناامیدمون نمیکنه از خودش، حتی توبه و بازگشت رو هم خیلی خوب میدونه و کسی که توبه کنه براش خیلی ارزش قائله؛ هر گناه رو یدونه و هر کار نیک رو 10 تا حساب میکنه؛ به قول قرآن نیکی بدی هارا از بین میبرد؛ و راه بازگشت و توبه به خودش رو همیشه باز نگه داشته…به قول قران اگه خدا میخواست موجودات رو بخاطر خطا هاشون مجازات کنه، هیچ جنبنده ای باقی نمیموند…اما خدا صبوره، خدا مهلت میده به ما، که بشناسیم خودمون رو، که درک کنیم خودمون رو، که پی ببریم به رفتارهای خودمون، که به راه های درست تر برگردیم…

*اینو بدونیم که ما هروقت از خدا درخواست بخشش و توبه کردیم و سعی کردیم به سمت مسیرهای بهتر بریم، حتما مارو میبخشه و گذشتمون رو پاک میکنه؛ و ما میتونیم انقدر خوبی و نیکی کنیم که کاملا گذشتمون رو جبران کنیم…نباید نگران گذشته ی خودمون باشیم…مطمئن باشیم که خدا مارو بخشیده…و هی نگران این نباشیم که نکنه نبخشه، اصلا اینطور نیست؛ همه ی انسان ها خطا و اشتباه و گناه کردن و میکنن، ذات انسان اینجوریه…اما وقتی توبه کنیم همش رو پاک میکنه خدا…خودش بارها گفته اگه بندگان من توبه کنن من رو توبه پذیر می یابند…بارها گفته که من تواب هستم، من غفور الرحیم هستم؛ بیشترین ترکیب رحیم توی قران با کلمه غفور اومده؛ غفور یعنی بخشنده ی گناهان و آمرزنده ی خطاها؛ یعنی خدا اول مارو میبخشه و بعد به ما نعمت میده…چون با احساس گناه نعمتی به سمت ما نمیاد…

*هروقت و هرجا و به هر روشی که خدارو صدا کنیم صدای مارو میشنوه، به تمام حرف ها و گفتگوهای درونی و بیرونی ما کاملا آگاهه…پس همیشه درخواست ها و نیازهای خودمون رو بهش بگیم، و ازش بخوایم که مارو کمک کنه و یاریمون بده…چون اون همیشه داره میشنوه و میدونه چی میخوایم..

*نکته ی خیلی مهم اینه که وقتی ناراحت و غمگینیم، آرامش و احساس خوب رو از خدا بخوایم و از اون بخوایم که غم های مارو برطرف کنه و هرگز و هرگز پیش افراد دیگه در مورد ناراحتی هامون صحبت نکنیم و دنبال سنگ صبور نگردیم و هرگز درد و دل نکنیم و پای درد و دل کسی نشینیم، چون هرچقدر اینکارو کنیم اوضاع بدتر میشه، چون جهان به فرکانس های ما داره جواب میده و اینکار دقیقا یعنی توجه به ناخواسته ها…پس به هیچ عنوان با کسی درد و دل نکنیم…حتی در مورد غصه ها و ناراحتی هامون با خدا هم حرف نزنیم، فقط ازش بخوایم که به ما آرامش و احساس خوب بده…ازش بخوایم قلب مارو آروم کنه، چون فقط و فقط یاد اون باعث آرامش قلب هاست…الا بذکر الله تطمئن القلوب…خدا همیشه با ماست، همیشه صدای مارو میشنوه، همیشه میدونه چی تو فکرمونه، جزیی از خودشیم ما…هیچکس نزدیکتر از خدا به ما نیست…و هیچکس نزدیکتر از ما به خدا نیست…هممون به یک اندازه به خدا دسترسی داریم…

*حضرت علی به امام حسن میگه که چیزهایی رو از خدا بخواه که هیچکس جز اون توانایی دادنش رو نداره، مثل سلامتی، عمر بیشتر، گشایش در روزی…همیشه از خدا زیاد بخوایم، قانع بودن در برابر خدا اصلا خوب نیست…همیشه و همیشه بیشتر و بیشتر و بزرگتر و بزرگتر از خدا بخوایم…اینکار جواب میده…

*حضرت علی میگه که خداوند به وسیله ی دعا و درخواست، اجازه ی استفاده و بدست آوردن نعمت هارو بهمون داده…یعنی کلیدِ گنجینه های خداوند درخواست کردنه…دعا کردن و درخواست کردن، کلید گنج الهیه..

*امام حسن این باورهارو در خودش ایجاد کرده و خیلی خوب به نصیحت های امام علی گوش داده که اینهمه ثروتمند شده بود…امام حسن فردی بسیار ثروتمند بود..هر روز و هر روز سفره پهن میکرده و به افراد غذا میداده…

*یاد بگیریم در مورد چیزایی که میخوایم با خدا صحبت کنیم، نه در مورد چیزایی که نمیخوایم، در مورد رزق و ثروت بیشتر، در مورد سلامتی و چیزایی که میخوایم داشته باشیم باهاش صحبت کنیم…

*وقتی از خدا درخواست میکنیم، اینو باید بدونیم که مقدار جوابی که از خدا میگیریم به اندازه ی باور و ایمان ما نسبت به خداست…نه بیشتر…هرچقدر خدارو باور داشته باشیم همون اندازه به ما میده…

*وقتی اجابت درخواست های ما طول میکشه، دلیلش اینه که خدا میخواد نعمت خیلی بهتری به ما بده و مهمتر از همه میخواد که ما آماده ی دریافت بشیم…میخواد ظرفمون گنجایش پذیرش اون درخواست رو داشته باشه…نا امید نشیم از تاخیر اجابت دعا، به قول امام حسین بزرگترین گناه ناامیدیه…

*ما وقتی آماده ی دریافت هستیم که خدرو باور میکنیم و وقتی خدارو باور میکنیم که حالمون خوب باشه…با خوشحالی دعا میکنیم…وقتی داریم به احساس خوشحالی و با ذوق و شوق اینکه حتما به ما میده دعا میکنیم، اونموقع هست که به ما میده…نه در حالت غم و ناراحتی….در حالت ناراحتی هیچی به ما داده نمیشه، چون باور نداریم که بده…چون اگه باور داشتیم که میده ناراحت نبودیم اصلا…

*خواسته های ما جوری باشه که زندگی رو برامون راحت تر و لذت بخش تر کنه و به ما زیبایی درونی و بیرونیِ بیشتری بده و اینم بدونیم که مال دنیا برای این دنیاست و هیچوقت تا ابد اینا دست ما نیست و ما قراره اینارو بزاریم و بریم…اون دنیا خیلی مهمه…باید جوری زندگی کنیم که هم این دنیارو داشته باشیم و هم اون دنیارو…نه فقط این دنیا…..به قول خدا توی قران: ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه و قنا عذاب النار…

ای رب ما، هم در دنیا به ما نیکی و نعمت بده و هم در آخرت به ما نیکی و نعمت بده و از عذاب آتش مارو حفظ کن…یعنی بهترین نوع و بهترین نوع و بهترین نوع زندگی اینه که هم این دنیارو داشته باشیم و هم اون دنیارو…

*اگه همه ی ما بدونیم که یک روزی از این دنیا میریم و خیلی برامون مهم نباشه مال دنیا و خیلی براش خودمون رو به عذاب نندازیم، هم مال دنیا بهمون داده میشه و هم لذتش رو میبریم…فکر نکنیم که این دنیا ابدیه…اگه جوری زندگی کنیم که انگار همیشه زنده ایم، مال دنیا اسباب رنج و سختی میشه…ما باید مال دنیارو خیلی خیلی زیاد از خدا بخوایم، اما وابسته نباشیم بهش و فقط لذتش رو ببریم و بدونیم که یک روزی اینارو میزاریم و میریم…

فایل بسیار ارزشمند و پرباری بود…از شما سپاسگزارم که مارو با این دعاها آشنا کردید…چون هیچکس به این صورت نمیاد توضیح بده جوری که بشینه به قلب ها…واقعا سپاسگزارم از شما استاد

طبق تعهدم 3 تا از ویژگی های مثبتم رو مینویسم:

13.آدم بسیار منظم و با سلیقه ای هستم، یعنی خیلی عالی و فوق العاده میتونم نظم رو ایجاد کنم و توی مرتب کردن و حذف موارد اضافه خیلی مهارت و سلیقه دارم و خیلی به سادگی اهمیت میدم….آدم بسیار تمیزی هستم و بسیار به تمیزی وسایلم و محیط زندگیم و خودم اهمیت میدم…

14.بدن بسیار بسیار مقاومی دارم، سالهای ساله که هیچ دارویی مصرف نکردم، اگه مریض شدم به هیچ عنوان نخواستم دارو مصرف کنم و باورم این بوده که بدن من باید از پس مشکل خودش بربیاد…به هیچ عنوان داروی خارجی به بدنم ندادم چون بدن بسیار بسیار مقاومی توی شرایط مختلف دارم و همیشه هم بدنم از پس خودش و مشکلاتی که ایجاد شده بر اومده و خدارو هم شکر میکنم…

15.دندون های بسیار زیبا و قشنگ و بسیار قوی و سالمی دارم؛ چهره خیلی خوبی دارم، موها و ریش و سیبیل خیلی زیبا و قشنگی دارم…