باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31

سلام خدمت دوستان و استاد عزیزم❤

اگاهی هامو از این فایل به اشتراک میذارم تا رد پایی باشه بر تکاملم👣

🔴نکته اول ما باید از خدا درخواست کنیم 🤲اما با چه باوری ؟با باور اینکه خدا به ما میدهد هر انچه که را درخواست کنیم ما باید از خدا زیاد بخوایم باید خودمونو لایق این نعمت هایی که میخواهیم داشته باشیم بدونیم پس باید روی باور لیاقت مون کار کنیم

خب حالا احساس عدم لیاقت از کجا ناشی میشه🤔 از اینجا که ما احساس گناه داریم حس میکنیم بخاطر گناه زیاد از درگاه خدا طرد شدیم بخاطر همین امام علی برای دور کردن حس عدم لیاقت از فرزندش میگه که بدان در توبه همیشه بازه و همچنین باید بدونیم که خدا غفور و رحیم یعنی خدا اول ما رو از گناه پاک میکنه و بعد نعمت میدهد مثالی که خدا از بخشندگی اش در قران زده مثال حضرت موسی هست که با وجود کشتن انسان خدا باز او رو میبخشه و او از مقام پیامبری سلب نمیشه

و دیگر استدلال اینکه خدا تمام اسمان ها وزمین رو برای ما که اشرف مخلوقاتش هستیم افریده و خدا اجازه داده که ما با درخواست به این گنج ها دست یابیم

وقتی ما از خدا درخواست های بزرگ میکنیم یعنی ما به قدرت خدا به بزرگی و عظمت خدا ایمان داریم بخاطر همین خدا به پیامیر میگه هر گاه بندگانم از تو در مورد من پرسند بگو اذاا سالک عبادی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان

موضوعی که خدا در این ایه اشاره میکنه اینه که ما به خدا نزدیک هستیم خدا در وجود ماست ما روح خدا و از خداییم پس همه ما انسان ها به یک اندازه به خدا نزدیکیم پس لازم نیست کس دیگه رو واسطه بین خود و خدا بگیریم که اگر اینکارو کنیم داریم احساس عدم لیاقت به جهان ارسال میکنیم چون من لایق نیستم به خدا بگم پس فلانی تو که مقامت بالاتره ابرومند تری بگو و اینکار نتیجش میشه عدم اجابت دعا چون ما خودمون رو لایق نمیدونیم..

🔴نکته بعدی اینه که ما نباید اشتباهات گذشتمون رو هر روز در ذهنمون مرور کنیم و خودمون رو بخاطر این اشتباهات سرزنش کنیم که اینکار دو نتیجه دارد چون ما داریم دائما فرکانسش رو میفرستیم از این نوع اتفاقات بیشتر و بیشتر جذب میکنیم و همچنین عزت نفس خومون رو از دست میدیم

🔴نکته بعدی این که ما نباید پیش خدا گله و شکایت کنیم و فرکانس ناشکری رو به جهان بفرستیم ما باید با حس خوب با حس شعف که خدا همین که من میگویم اجابت میکنه از خدا در خواست کنیم و در مورد خواسته هامون حرف بزنیم تا بیشتر و بیشتر خواست هامون برامون واضح بشن و بیشتر خودمون رو در مدار اجابت قرار بدهیم

همچنین در خواست کردن ما نباید یه جوری باشه که شادی و خوشی رو به بعد از داشتن اون پول اون ماشین و… گره بزنیم که بگیم مثلا وقتی فلان ماشین رو گرفتم دیگه زندگیم روال و پر از خوشیه نه ،چرا همین حالا خدا رو بخاطر پاهای سالمی که بهمون داده شکر نکنیم و احساس شعف نکنیم ما با شکرگزاری از نعمتامون ظرف وجودمون رو بزرگتر میکنیم و اینجوری سریع تر به مدار خواست هامون اصابت میکنیم (اشکر لی ازیدنکم)

نکته بعدی اینکه ما نباید از دیر کردن اجابت ناراحت بشیم چون خدا در همون لحظه درخواست میکنیم به ما میدهد پس اگر به خواسته ای نمیرسیم در باور های خودمون جست و جو کنیم اگر ما پول زیاد میخواهیم و در ذهنمان همزمان این حس را داریم که با ثروت از خدا دور میشویم چطور توقع داریم این درخواست اجابت بشه🤔

🔴نکته بعدی اینه که ما نباید دست خدا رو در اجابت کردن ببندیم وقتی از خدا ثروت میخوای و تمرکزت فقط اینه که فقط فقط این رییس بانکه میتونه کار منو درس کنه این یعنی شرک این یعنی دست خدا رو بستن خدا بی نهایت دست داره که به عقل ما نمیرسه وظیفه ما درخواست و تجسم لحظه رسیدن به اون خواستش و ما به خدا توکل میکنیم که اون رو به بهترین راه و اسانترین راه در زمان مناسب مارو به خواستمون برسونه این یعنی توکل واقعی این یعنی حس شادی وشعف😊

و حواسمون باشه که خیلی به مال دنیا نچسبیم که یادمون بره انفاق کنیم زکات بدیم چون هر چی به مال دنیا بچسبی ازت دورتر میشه چون همین ماشینی که میخواستی باهاش خوشحال کنی تبدیل میشه به مایه رنج و نگرانی تو…

ودر اخر جمع بندی اینه که از خدا زیاد بخوایم با باور اینکه هر انچه بخواهیم به ما میدهد و بدانیم که به اندازه نیت(باور) ما اجابت میشه هر اندازه خدا رو بیشتر باور کنی خودت رو نعمت های بیشمار نزدیک و نزدیک تر کرده ای💓

در پناه تنها قدرت و رب جهان💕