به نظرم این نامه بیش از آنکه توصیه نکاتی مهم از جانب یک پدر به فرزندش باشد، آموزش اصل اساسی جهان یعنی توحید، به عنوان پایه و اساس تمام موفقیتهای بشری است.
همان اصلی که باور به آن و اجرایش در عمل، از وی چنین شخصیت برجسته ای در تمام تاریخ ساخته است؛
همان باورهایی که موجب شد تا امام حسن، ثروتمند ترین مرد عرب در زمان خود باشد.
زیرا میزان دریافت ما از فراوانی بی انتهای جهان، به میزان باورهای توحیدی است که ساخته ایم.
من این نامه را مملو از باورهای ثروت آفرین و توحیدی ای یافتم که اساس خوشبختی بشریت در تمام دوران هاست و پیام این نامه را می توانم در 3 اصل بسیار اساسی بیان نمایم:
- ایمان به خداوند بعنوان ولی، سرپرست و رئیس زندگی ات.
- قدرت دادن به این نیرو و ساختن باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین درباره ی این نیرو
- ایجاد رابطه ای بدون واسطه با او و درخواست مستقیم خواسته هایت از او
علی (ع)، خداوند را به عنوان نیرویی مقدر می شناسد که نه تنها خزانه تمام گنجهای عالم را در اختیار دارد،بلکه طریقه دسترسی بندگانش به این ثروت عظیم را به آنها آموخته است
نیرویی که نگاه انسانی به بنده اش دارد که خطا و اشتباه بخشی از مراحل رشد اوست.
به همین دلیل در توبه را باز گذاشته و از ماندن در احساس گناه بر حذرمان کرده است. زیرا طبق قانون این نیرو، ماندن در مدار احساس گناه، یعنی عدم دسترسی به ثروت، نعمت و برکت هایی که مسخرمان شده است.
پس تنها او را بپرست و تنها از او یاری بجوی.
بین تو و پروردگارت هیچ واسطه ای وجود ندارد. این مهمترین شناختی است که می توانی از انرژی ای که او را خدا نامیده ای، داشته باشی. خدایی که آنقدر نزدیک که برای دریافت پیامش یا درخواست از او نیاز به هیچ واسطه ای نیست.
وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (بقره – ۱۸۶)
و هنگامى که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعاى دعا کننده را، به هنگامى که مرا مىخواند، پاسخ مىگویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)!
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD346MB29 دقیقه
- فایل صوتی باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 3126MB29 دقیقه
سلام بردوستان عزیزم
(بدان که خدایی که گنج های آسمان و زمین دردست اوست،به تو اجازه درخواست داده است و اجابت آن را به عهده گرفته است.تورا فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند و درخواست رحمت کنی تا ببخشاید.) این قسمت از حرف حضرت علی به نظرم خیلی تاثیرگذاره و داره کاملا شیوه کارجهان و عدالت خداوند رو نشون میده.یعنی اگر کسی چیزی را از خداوند بخواهد و تنها به او ایمان داشته باشد،به او داده میشود و بدون درخواست کردن،چیزی به انسان داده نمیشود.
انسان موفق و سعادتمند،کسی است که همیشه از خداوند چیزهای زیادی میخواهد.و برخلاف باور عموم،کم خواستن از خداوند،نشانه ایمان و قناعت نیست.چرا که کسی که به بخشش بی انتهای خداوند ایمان داشته باشد،به خودش اجازه میدهد که دائما نعمت های زیادی را از خداوند بخواهد و درخواست بیشتر،برابر است با ایمان بیشتر و قویتر به خداوند.
یادمان باشد که درخواست از خداوند(درهرزمینه ای)نیاز به هیچ واسطه یا شخص دیگری ندارد.و طبق گفته علی(ع)،هرشخص خودش باید مستقیما با خداوند صحبت کند و خواسته هایش را به او بگوید؛حتی اگر درخواست او شفاعت باشد.چرا که بزرگترین شفاعت کنندگان،تنها خودِخداوند است.
اگر اشتباهی مرتکب شدی،احساس گناه را باخودت حمل نکن.چرا که این،کاری جز پایین آوردن فرکانست کاری نمیکند.خداوند هرگز درهای توبه و رحمتش را برروی بندگانش نمیبندد؛حتی اگر هزاران بار راه را به خطا رفته باشند.خودت را ببخش و به جای داشتن احساس گناه،از اشتباهت درس بگیر و تنها کافی است که با ایمان نزد پروردگارت برگردی تااوهم تورا ببخشد.
هرحرفی که داری و هرخواسته ای که میخواهی،تنها به خودِ خداوند بگو و فقط از او بخواه.یادت باشد که هرچه بیشتر با انسانها درمورد مشکلاتت صحبت کنی و پای درد و دل بنشینی،فرکانس بد بیشتری را به جهان ارسال میکنی و داری اتفاقات ناراحت کننده زیادتری را به زندگیت دعوت میکنی. غمها و ناراحتی هایت را تنها نزد خداوند ببر و اجازه بده که آنهارا از تو بگیرد و به جایش احساس خوب و آرامش به تو ببخشد. درمورد چیزهایی که میخواهی باخداوند صحبت کن و تاجایی که میتوانی،درمورد ناخواسته هایت حتی با خداهم حرف نزن.چراکه اساس کارجهان اینگونه است که روی هرچیزی که بیشتر تمرکز کنی،چیزهای از آن قبیل را بیشتر وارد زندگیت میکند.
هرگز بخاطر تاخیر در اجابت دعایت ناامید نشو و ایمانت را از دست نده.و بدان که اجابت الهی به اندازه نیت(باور)توست؛نه بیشتر. هنگامی که خداوند در اجابت درخواست هایت درنگ میکند،نشانه این نیست که نمیخواهد دعایت را اجابت کند.بلکه میخواهد نعمت بیشتر و بزرگتری را به تو ببخشد. میخواهد که تو شناخت بیشتر و واضح تری نسبت به خواسته هایت پیدا کنی و مهم تر ازهمه،خدا میخواهد که تو آماده ی دریافت کردن بشوی.و ما زمانی آماده دریافت نعمت میشویم که حالمان خوب است و آرامش داریم.و این احساس خوب،نشانه ایمان به خداوند است.چرا که کسی که خداوند را باور داشته باشد،میتواند درهرشرایطی،حتی زمانی که شرایط جوری نیست که او میخواهد،حال خودش را خوب نگه دارد و ذهنش را کنترل کند.چون خالقش را باور دارد و میداند که همیشه بهترین هارا برای او میخواهد.
خداوند هرگز دیر نمیکند و زمانبندی او کامل و بینقص است.پس اگر اتفاقات در زمانی که ما میخواهیم برایمان نمی افتند،حتما حکمتی درپشتشان نهفته است که تنها خودِ خداوند آنرا میداند.پس بهترین کار این است که خواسته هایمان را به خدا بسپاریم و رها کنیم و با آرامش و اشتیاق،منتظر اجابت آنها در زمانی که خداوند برایشان مقرر کرده باشیم.☘☘☘