باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31

روز هفدهم 12 بهمن

بنام خدای هدایتگر و عاشق

خدایا از تو سپاسگزارم بخاطر امروز، بخاطر این فایل قشنگ و این فرصت عالی! از تو بخاطر آرامش امروزم بی نهایت بار ممنونم. خدای خوبم خوشحالم که امروز در سلامتی کامل هستم و بدن فوق العاده ای دارم. خدای من ممنونم بابت حضورت توی زندگیم…

می دانم که تمام گنجینه های آسمان و زمین بدست توست! تویی مالک و فرمانروای هستی، پس از تو میخواهم. فقط از تو میخواهم که فرمانروای آسمان ها و زمینی! از تو میخواهم که شگفتی و قدرتم را بر خودم آشکار کنی! از تو ظرف وجودی بزرگ می خواهم! تا بجای خواستن تکه ای نان، بجای خواستن یک وسیله نقلیه ساده، بجای خواستن یک چاردیواری! از تو دنیا را بخواهم! بدانم که همه جهان مسخر من است‌. کوه و آسمان و زمین و دریا و .. همه و همه برای من است. از تو می خواهم مرا به خودت نزدیک کنی! می دانم تفاوت زیادی هست اگر بگویم به من نزدیک شو! چون تو نزدیکی و حضور داری در تک تک ثانیه ها! در تمام اشیا، در تمام طبیعت و اجزا… اما این منم که دور می شوم از تو و از خودم! از تو می خواهم مرا به خودت نزدیکتر کنی!!! ای خدای مهربان حالا که تو فرمانروایی و من فرزند تو! از تو زیاد می خواهم! می خواهم در سلامت کامل جسم باشم! سلامت ذهن و روح را از تو می خواهم. می خواهم رابطه عاشقانه بدون وابستگی و سراسر عشق بلا شرط را. می خواهم حس حضورت را در لحظه به لحظه تجربه کنم. می خواهم در آب ببینمت. در دریا ببینمت. در کوه ببینمت. در آدم ها ببینمت. میخواهم دستان پر مهرت را لمس کنم… می خواهم در قسمتی از زمینت فرمانروایی کنم که آب و هوایی مرطوب و معتدل داشته باشد، باران زیادی ببارد. طبیعتش بکر و بی نهایت سرسبز باشد و آدم هایی در آنجا باشند که عاشق باشند. ادم هایی عاشق و مهربان که تو را شناخته اند! می خواهم فرمانروای بخشی از زمینت باشم که شب و روزش با شادی گره خورده باشد و شب را با شادی و پایکوبی و شکرگزاری به پایان برسانند. میخواهم تمام زیبایی هایی زمین را ببینم. می خواهم انقدررر عمر کنم تا زمین زیبایت را کاملا دیده باشم. می خواهم شهر به شهر زمین را ببینم و لذت ببرم. می خواهم حس آزادی را تجربه کنم. آزادی مالی ، ازادی مکانی و ازادی زمانی را می خواهم… می خواهم وجودم مملو از عشق باشد و جسمم پر انرژی! می خواهم اگر لحظه ای از یاد تو غافل شدم ، اگر در رجوع به قلبم و در ارتباط با تو کند و کاهل بودم تو یاریم کنی! می خواهم تمام لحظات زندگیم را با تو شریک شوم! با تو ببینم. با تو راه بروم، با تو غذا بخورم و با تو عشق را عشق را عشق را تجربه کنم…

تو مرا خوب میدانی! احساسم را ، خواسته هایم را و به جزئیات زندگی ام آگاهی! تو مرا انسانی می دانی که گاهی اشتباه می کند و این را جزئی از طبیعت من می دانی. تو صبوری و اجازه تجربه کردن را به من داده ای. پس باید سپاسگزار باشم… تو هر هر مرا یک و هر نیکی مرا ده بار حساب می کنی! و کار به اینجا ختم نمی شود! تو گفتی “ان الحسنات یذهبن السیئات” گفتی می توانی تمام کینه ها و نفرت ها را با عشق از بین ببری! می توانی تمام حسادت های گذشته را با تحسین و عشق از بین ببری! گفتی می توانی تمام نرسیدن ها و شکست ها را با توکل و تسلیم به موفقیت تبدیل کنی! می توانی تمام افکار منفی و بیماری های ذهنت را از بین ببری و پر شوی از عشق و حس خوب!!

خدایا شکرت