باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 31

به نام خداوند بخشنده مهربان

سلام استاد عزیزم

این باورهای توحیدی علی علیه السلام در نامه 31 به فرزندش امام حسن علیه السلام بسیار بسیار مرا مجذوب کرد تا تمام نکات گفته شده استاد عزیزم را نکته برداری کنم تا رد پایی هم برای خودم و هم دوستان باشد.

استاد عزیزم شما را تحسین می‌کنم که اینقدر باورهای قوی و خوبی دارید وبه درجه‌ای رسیدید که می‌توانید خیلی خوب به ما آموزش دهید تا ما هم گامی در این راه برداریم و باورهای نامحدودمان را قوی‌تر کنیم شرک‌ها را یکی یکی پشت سر بگذاریم و به خداوند عزیزمان نزدیک‌تر شویم.

«باورهای توحیدی و ثروتساز علی علیه السلام در نامه 31 به فرزند ارشدش امام حسن مجتبی علیه السلام»

تمام گنج‌ها در دستان خداست،و به ما گفته که از او درخواست کنیم «من اجابت می‌کنم درخواست درخواست کننده را» امام علی به امام حسن میگه باید درخواست کنی در درگاه خداوند

پس کسی سعادتمند و خوشبخت است که از خداوند می‌خواهد و از خداوند همه چیز را می‌خواهد و زیاد می‌خواهد،پس جاه طلبانه از خداوند درخواست کنید و هرچه بیشتر بخواهید از خداوند،خداوند بیشتر عطا می‌کند اگر کم بخواهیم کم عطا می‌کند.

پس اگر رویمان نمی‌شود از خداوند درخواست کنیم یعنی باورش نداریم و فکر می‌کنیم خداوند مانند آدمی هست که کنتور می‌اندازد و می‌گوید: من تازه به تو داده‌ام پررو شده‌ای بس است دیگر،دو دفعه قبل هم به تونعمت داده‌ام دیگه قانع باش .

پس اگر درخواست بیشتر کنیم خداوند میگه این بنده من،من رو باور کرد،قدرت مرا باور کرده که از من زیاد بخواهد.

و حضرت علی در ادامه حرف‌هاش میگه این خواسته‌ها نیاز به واسطه ندارد و شفیع واسطه بین تو خداوند قرار نداده است،خداوند از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است پس اگر از کسی دیگر درخواست کنیم این شرک محسوب می‌شود.

همه ما به یک اندازه به خداوند نزدیک هستیم و همه ما تکه‌ای از خداوند هستیم و خداوند در وجود ما است.

خداوند در قرآن می‌فرماید :در زمان پیامبر،مردم با همین دیدگاه که دیگری را شفیع می‌دانستند درخواست می‌کردند تا او از خداوند شفاعتش را بکند.

هیچکس بین من و خداوند وجود ندارد .آگاه باشم که از من کسی نزدیک‌تر به خداوند نیست. اگر غیر این باشد یعنی شرک ،بیماری و دور شدن از خداوند است.

حضرت علی میگه اگر اشتباه کردی در توبه باز است و خداوند تواب و رحیم و غفور است.

و میگه برگرد پیش خودش اون درمان درداست اگر صد بار توبه شکستی بازآ.

و میگه که آنجایی که باید آبروتو می‌برده نبرده و پوشاننده عیب‌های تو خداوند بوده است و اگر این کار را نمی‌کرد آبروی ما می‌رفت و چقدر خداوند ستارو عیوب است. و رسوایی شامل حالمان نشده است و میگه هر وقت و هرجا با هر زبان و دین و مسلکی هستی این کار را می‌توانی انجام دهی یعنی توبه کنی پس رو کن به خودش که تو را می‌بخشد.

اگر خداوند قرار بود برای هر اشتباه و گناهی ما را مجازات کنه که از همون روز اول باید می‌رفتیم و مجازاتمان مرگ بود.

خداوند صبور و اجازه به ما می‌دهد که خطا کنیم، تجربه کنیم و راه را باز کنیم. اجازه میده شهود کنیم و وقتی توبه می‌کنیم و باز می‌گردیم برای ما ارزش قائل می‌شه.

هر گناه تو را یکی به هر کار خوب برای تو 10 امتیاز می‌زنه.

به قول قرآن:« نیکی بدی‌ها را از بین می‌برد»

بیشترین ترکیبی با کلمه رحیم آمده غفور است, [غفور الرحیم]

یعنی اول پاکت می‌کنم بعد بهت نعمت می‌دهم و این دیدگاه درستی است.

حضرت علی در این نامه به امام حسن میگه هر موقع اراده کنی می‌توانی از از خداوند درخواست کنی و به تو عطا می‌کند و اگر غیر پیش خدا درخواست کنی بدبختی و فلاکت را جذب می‌کنی که همان فرکانس حال بد است.

«الا به ذکر الله تطمین القلوب»(تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌گیرد)

اگر ما به غیر خدا حرف بزنیم بیشتر احساس بدی داریم و متشنج‌تر می‌شویم.

و خداوند هر لحظه صدای ما را می‌شنود و با ما همیشه هست و هیچ وقت از او جدا نیستیم از خودمان است.

حضرت علی میگه از خداوند عمر بیشتر، گشایش بیشتر و روزی بیشتر و سلامتی بیشتر طلب کن.

خداوند کلید گنجش را به تو داده که همان دعا کردن می‌باشد.

امام حسن مجتبی پولدارترین مرد در زمان خودش بوده و سفره پهن می‌کرده و هر روز غذا می‌داده.

و همیشه در مورد چیزهایی که می‌خواهی با خدا صحبت کن عمر بیشتر، رزق بیشتر، سلامتی بیشتر…

بنده خوب بنده‌ای هست که شبانه روز درخواست می‌کنه همه چیز حتی یک لیوان آب و…

و میگه هرگز از تاخیر اجابت دعا ناامید نباش یادت باشه به اندازه باور تو به تو می‌دهد نه بیشتر وقتی درخواست می‌کنی باور کنیم که اجابت می‌کند قدرتش رو داره که اجابت بکنه.

میگه بعضی مواقع که اجابت دعا طول می‌کشه می‌خواد نعمت بیشتر و بهتر به تو بده می‌خواد خودتو شناخت بیشتری به اجابتت داشته باشی نگران نباش.

به قول امام حسین علیه السلام «بزرگترین گناه ناامیدی است»

باید با خوشحالی دعا کنیم تا به ما داده شود نباید و ناامیدی چون اگر ایمان داشتیم یأس و ناامید نبودیم باید به وعده خدا ایمان داشته باشیم.

درخواست‌هایی را که می‌کنیم اجابت می‌شود اما نه ما برای مال دنیا می‌مانیم و نه مال دنیا برای ما می‌ماند اگر برای مال دنیا نگران نباشید از در و دنیا برایمان می‌آید.

پس دنیا تا ابدی نیست،اگر نگران باشیم باعث اسباب رنج و بدبختی ما می‌شود.

سعادتمند باشید.