به نظرم این نامه بیش از آنکه توصیه نکاتی مهم از جانب یک پدر به فرزندش باشد، آموزش اصل اساسی جهان یعنی توحید، به عنوان پایه و اساس تمام موفقیتهای بشری است.
همان اصلی که باور به آن و اجرایش در عمل، از وی چنین شخصیت برجسته ای در تمام تاریخ ساخته است؛
همان باورهایی که موجب شد تا امام حسن، ثروتمند ترین مرد عرب در زمان خود باشد.
زیرا میزان دریافت ما از فراوانی بی انتهای جهان، به میزان باورهای توحیدی است که ساخته ایم.
من این نامه را مملو از باورهای ثروت آفرین و توحیدی ای یافتم که اساس خوشبختی بشریت در تمام دوران هاست و پیام این نامه را می توانم در 3 اصل بسیار اساسی بیان نمایم:
- ایمان به خداوند بعنوان ولی، سرپرست و رئیس زندگی ات.
- قدرت دادن به این نیرو و ساختن باورهای قدرتمندکننده و ثروت آفرین درباره ی این نیرو
- ایجاد رابطه ای بدون واسطه با او و درخواست مستقیم خواسته هایت از او
علی (ع)، خداوند را به عنوان نیرویی مقدر می شناسد که نه تنها خزانه تمام گنجهای عالم را در اختیار دارد،بلکه طریقه دسترسی بندگانش به این ثروت عظیم را به آنها آموخته است
نیرویی که نگاه انسانی به بنده اش دارد که خطا و اشتباه بخشی از مراحل رشد اوست.
به همین دلیل در توبه را باز گذاشته و از ماندن در احساس گناه بر حذرمان کرده است. زیرا طبق قانون این نیرو، ماندن در مدار احساس گناه، یعنی عدم دسترسی به ثروت، نعمت و برکت هایی که مسخرمان شده است.
پس تنها او را بپرست و تنها از او یاری بجوی.
بین تو و پروردگارت هیچ واسطه ای وجود ندارد. این مهمترین شناختی است که می توانی از انرژی ای که او را خدا نامیده ای، داشته باشی. خدایی که آنقدر نزدیک که برای دریافت پیامش یا درخواست از او نیاز به هیچ واسطه ای نیست.
وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (بقره – ۱۸۶)
و هنگامى که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم! دعاى دعا کننده را، به هنگامى که مرا مىخواند، پاسخ مىگویم! پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند)!
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD346MB29 دقیقه
- فایل صوتی باورهای توحیدی و ثروت ساز علی(ع) در نامه 3126MB29 دقیقه
به نام خدای مهربانم.
با سلام و عرض ادب خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته مهربان و تمام دوستان گل سایت .
یه بار پارسال بود فکر کنم تو تلوزیون داشت تصویر حرم امام رضا رو نشون میداد یه لحظه چشمم خورد و یهو یه احساسی در دونم گفت دقت کنم به رفتار های زائر ها دیدم چندین نفر داشتن رو به ضریح سجده میکردن چند نفر خم میشدن و سلام میدادن چندین نفر در گوشه و کنار زار زار گریه میکردن و امام رضا رو با تمام وجود صدا میزدن چند نفر داشتن در و دیوار ضریح رو بوس میکردن چند نفر داشتن خاک کفش زائر هارو جمع میکردن خادم ها هم داشتن تمیز کاری میکردن این صحنه ها دقیقا منو یاد دوران بت پرستی که در قرآن اومده انداخت یاد معبد بت های عامون در سریال یوسف پیامبر که اونجا هم دقیقا زائر ها همین رفتارهارو داشتن نمیخوام به امام رضا یا زائر هاش بی احترامی کنم هر کسی میره مشهد اولین هدفش زیارت اما رضا هست یا شهر هایی که زیارتی هستن رو مردم به نیت زیارت میرن میرن اونجا مشغول پرستش یه مکانی میشن که باورهای پدرانشون براشون ساختن اگه همونجا به یه زائر بگی که چرا داری از امام رضا کمک میخوای بجای اینکه از خدا کمک بخوای اون دقیقا جوابی رو بهت میده که چندین هزار سال پیش بت پرستان در جواب یکتا پرستان میدادن …میگن اینها شفیعان ما هستند در نزد خداوند.
توی یه شعری یه مداحی برای امام حسین میخوند که یا امام حسین هر چه دارم از تو دارم ای همه دار و ندارم یا همیشه به ما یاد دادن که وقتی آب میخوری بگو سلام بر حسین….منم قبلا همه اینکارا رو میکردم اما با شنیدن فایل هایی از استاد که راجع به توحید هستن و با تامل کردن روی رفتار های خودم و دیگران در این زمینه به این نتیجه رسیدم که تک به تک رفتار هام شرک بودن در اون شعری که اون مداحه میگفت خدا وکیلی ما هر چی که داریم رو از کی داریم ؟ دارو ندار ما کیه ؟ تمام نعت هارو خدا به ما داده یا امام حسین؟ نعمت آب رو به این زلالی و پاکی و فراوانی رو کی به ماداده خدا یا امام حسین؟ پیامبرا و امامان یک الگو بودن یه الگوی یه انسان خوب و یکتا پرست که در زمان حیاتشون مردمی که میخواستن ادم خوبی باشن و یکتاپرست باشن میرفتن پیششون و ازشون کلی چیز یاد میگرفتن که در زندگیشون عملی کنن مثل ما بچه های سایت که از استاد کلی چیز یاد میگیریم و الگوی ماست در حال حاضر که دیگه هیچکدوم از امامان یا پیامبران در قید حیات نیستن ما بجای اینکه ازشون الگو بگیریم بجاش اونارو کردیم خدای خودمون و ازشون حاجت میخوایم مگر نه اینکه این دنیا دنیای دو قطبیه اصلا مگه روح اون عزیزان در دنیا هست ؟ مگه اصلا صدای مارو میشنون؟ مگه اصلا روحشون در جایی هست که دفن شدن؟ اونا هم یه انسان بودن مثل همه ما همونجور که خدا در قران گفته که اونها مثل شما غذا میخورن و در بازارها راه میرن اونا هم که وقتی از دنیا رفتن دیگه جسمی ندارن که تو این دنیا بمونن یا هی بخوان برن و هی بخوان بیان این دنیا و اون دنیا
خدایا من رو ببخش که اونهمه سال شرک ورزیدم و متوجه نبودم
خدایا منو ببخش که اونهمه سال تو کنارم بودی و برای کمک کردن به من همیشه بودی و من دستم رو جای دیگه دراز کردم و کمک خواستم
در پناه خدا باشید