هر روز بهتر از دیروز - صفحه 67

به نام ربّ

سلام با بی نهایت عشق برای شما

نمیدونستم رد پای روزم رو تو کدوم فایل بنویسم که خواستم تو روز شمار فصل 7 بنویسم ، نوشتم روز شمار و چند تا فایل آورد و اسم این فایل رو دیدم ، برام جدید اومد فکر کنم گوش ندادم

حس کردم باید اینجا بذارمش و به آگاهی هاش گوش بدم

رد پای روز 18 شهربورم رو با عشق مینویسم

وای خدای من دقایق اول رو گوش دادم انگار دقیقا خدا بهم گفت اینو گوش بده تا متوقف نشی و متمرکز باشی و قشنگ به آگاهی هاش دقت کن

روی مهارتت کار کن و پیشرقت کن باید وقت بذاری براش

این پیام امروز خدا برای من بود

امروز من وقتی حاضر شدم تا برم تجریش برای ورکشاپ رایگان که چهارمین جلسه اش بود، اول رفتم حسن آباد تا کاموا بگیرم ، تا دوباره گل سر ببافم و خیلی خیلی خوشحالم از اینکه هفته پیش 2340 فروش داشتم و به خدا گفتم من دو برابر و سه برابر فروششو میخوام و البته که فروش نقاشیام و آینه دستیامم میخوام

و هدفمو گفتم و برای این هدف قدم برداشتم رفتم کاموا گرفتم تا بیشتر ببافم و بیشتر خدا ازم خرید کنه

هفته پیش که به نسبت هفته اول ،زیادتر بافته بودم زیادترم فروش رفت

این برای من یه نشونه و یه درسی داشت ،اینو درک کردم که به اندازه ای که دارم تلاش میکنم خدا بهم برکت میده ، نه فقط تو ثروت ،بلکه تو همه جنبه ها

مثلا هر چقدر بیشتر من سعی میکنم با آدما مهربون تر باشم و همچنین با خودم ،اول از همه ،مهربان و باعشق رفتار کنم به طرز شگفت انگیزی داره جواب میده اجرای در عمل این قوانین

و این هفته من کلی جوانه و گل بافتم و دارم حاضر میکنم تا ببرم جمعه بازار و بفروشم

اینارو که خدا بهم گفت و ایده بافتشو بهم داد اجرایی کردم

ولی امروز استادم یه حرفی بهم گفت که منو به خودم آورد ،متوجه شدم که من انقدر غرق در بافت گل سر شدم که طراحیو کنار گذاشتم و حتی برای تمرین رنگ روغنمم زمان کم میذارم و یه جورایی چسبیدم به این ایده

که نباید اینجوری باشه و جوری تنظیم کنم و برنامه ریزی کنم که هم تمرین هر روزه طراحیمو داشته باشم و هم تمرین هر روزه رنگ روغنم رو داشته باشم

وقتی رفتم حسن آباد و کاموا خریدم

جالبه الان که داشتم مینوشتم چشمم افتاد به کامواهام، یهویی یاد این گفته استاد افتادم که میگفت خدارو جوری شکل بده که به تو کمک کنه ،خدا یه ستاره هست ،یه حشره هست یه انسانه یه گیاهه و…

جوری شکل بده که به تو کمک کنه

و یه مثالی انگار بهم گفته شد که ببین طیبه مثلا تو الان داری کاموا میخری

کاموا شکل خاصی نداره جز اینکه یه شکل بیضیه ولی در اصل هیچ شکلی نداره و تو با همون کاموا مثلا رنگ زرد

هم جوجه میبافی

هم گل زرد میبافی

و هم زنبور ببافی

و یا تو فکر این هستی که شکلای دیگه هم ببافی تا فروشت بیشتر و بیشتر بشه

حالا تو سعیتو بکن که خدا رو به شکل هایی در بیاری که به تو کمک کنه طیبه

مثلا به شکل باور اینکه در جهان هستی انسان های با احترام و با عشق و مهربان فراوان هست

یا اینکه سلامتی هر لحظه و هر لحظه با هر دم و بازدمی که دارم در حال کد بندی و اجرا در کل بدنم هست و حتی تصور میکنم این کدها رو که روشون نوشته شده سلامتی و دارن به تک تک سلول های بدنم ارسال میشن

با اینکه من عاشق خودم هستم و برای اینکه لیاقتم رو به خدا نشون بدم قدم برمیدارم برای دوست داشتن خودم و مراقبت میکنم از تغذیه و جسم و روحم و هر لحظه سعی میکنم به قوانین عمل کنم و تا جایی که عمل میکنم ،همون اندازه هم نتیجه رو دریافت میکنم

و خیلی باورای دیگه که وقتی تکرارشون میکنم ،یه خوشحالی عمیق از ته دل سراغم میاد و توجهم میره به تکرار این باورهای قوی و ناب ، که خدا رو در وجودم با تکرار تک تک این باورهای قدرتمند کننده ،شکل میدم

و خدا مشتری میشه برای من

و خدا اون مسئولی میشه که وقتی من کاری دارم، سریع کارم رو انجام میده و به سرعت و ساده و طبیعی خیلی خیلی راحت کارهام انجام میشه

فقط کافیه بیشتر آگاهانه تکرار کنم این باور هارو و به رفتارهام دقت کنم تا باورهام به شکل مثبت تغییر کنه

من وقتی رسیدم حسن آباد بیشتر مغازه ها بسته بودن و منم رفتم چند جا رو دیدم و برگشتم و وایسادم تا باز کنن و چند تا کاموا خریدم ساعت 10 رسیدم اونجا و تا ساعت 10:30 مغازه ها باز کردن و خریدامو انجام دادم و رفتم تجریش

وقتی برگشتم و رفتم سر ورکشاپ دیدم مدل زنده چیدن و یه ظرف سفالی پنیر بود و روش پارچه گل گلی داشت و یه پارچ مسی نقره ای رنگ و دو تا هلو و دو تا ذرت و یه هاونگ مسی رفتم و شروع کردم به طراحی و تا بعد از ظهر 18 مشغول نفاشی بودم و کارای استادای دیگه رو میدیدم

وقتی مشغول رنگ زدن بودم دیدم عکاس که هر هفته میره از کارای بقیه عکس میگیره و بعدا میذارن تو پیج پاساژ ،رفت سمت کار همکلاسیم و از اون عکس گرفت و از استادای دیگه هم عکس گرفت

ولی از من عکس نگرفت

تو دلم گفتم چرا از من عکس نمیگیره کار منم خوب طراحی شده فقط رنگ زدنشو یکم بلد نیستم که عین واقعی دربیارم

بعد هی میخواستم خودمو کنترل کنم که حسادت نکنم و به خودم میگفتم اینکه از تو عکس نمیگیره یعنی کارت به اون حدی نرسیده که مهارتت بیشتر بشه

باید مهارتتو بیشتر کنی

وقتی کارم تموم شد و بردم استادم کار هفته پیش رو ببینه گفت که طیبه بیا یه چیزی بهت بگم

تو فقط تمرین کن هر روز تمرین طراحی داشته باش

الان بیضی هایی که تو ظرف هست درست طراحی نکردی و باید طراحیتو قوی کنی و هر هفته که میای اینجا پیشرفت داشته باشی

و خط کش آورد و گذاشت رو بیضی ها و گفت ببین کجه و باید انقدر تمرین کنی تا یاد بگیری

اصلا میای اینجا پیشرفت کنی دیگه مگه نه ؟

بعد بهم گفت مهارتت رو پیشرفت بده

اگر میخوای از کار تو هم عکس بگیرن باید بیشتر پیشرفت کنی تا کارت نسبت به روز قبلت عالی باشه

و اینکه متوقف نشو و هر روز تمرین کن حتی شده یک طراحی بکنی حتما طراحی رو انجام بده

و تمرکزتو بذار روش تا نتیجه بگیری

اونجا بود که من متوجه شدم که چسبیدم به بافت جوانه ها و زمان نمیذارم برای طراحی روزانه حداقل یک الی دو طرح و مدل زنده طراحی کنم

بعد تو ورکشاپ اومدن گفتن که هفته بعد قراره که بریم جلو پاساژ کنار میدان تجریش طراحی کنید و رنگ کنید و موضوعش طبیعت هست و هر جا دلتون خواست کنار پاساژ میتونید برید بشینید و کار کنید و محیط اطرافتون رو به تصویر بکشید

و این برای خودتون هم مفید هست که استادا میتونن جذب هنرجو داشته باشن با کارایی که به طور زنده طراحی و رنگ میکنن

وقتی اینو گفت من به خودم گفتم ، وای عجب چالشی

و راستش برام سخت اومد یه لحظه گفتم من که طراحی و رنگ زدنم پایین تره مثل بقیه نیستم که خوب کار کنم ، من چجوری برم تو فضای عمومی با استادا بشینم و شروع کنم به کار کردن ، مثلا یه قسمت از بازار رو بکشم و یا یه قسمت از کوه های تجریش رو بکشم یا آدمایی که مثلا نشستن تو یه قسمت بازار یا اینکه میوه فروشا

تو دلم اینم میگفتم که البته خوبه یه جور پیشرفت هست برای من و من سعی میکنم تو این چالش شرکت کنم

ولی یه چیزی هم بود که من به خودم میگفتم و این بود که

حالا چیکار کنم طراحیم ضعیفه ،ولی به خودم امیدواری میدادم میگفتم اشکالی نداره باید بیشتر زمان بذاری تا کار کنی و تجربه کسب کنی و یاد بگیری

یه لحظه دوباره فکر کردم گفتم ، اگر آدما که رهگذرن بیرون پاساژ اومدن کارمو دیدن و بیشتر به کارای استادا نگاه کردن چی ؟

و متوجه شدم که همه اش نجواهای ذهنه

آخرش گفتم ببین طیبه تو باید هفته بعد رو بیای و این چالش رو که در حضور اون همه جمعیت که در حال رفت و آمد هستن نقاشی بکشی پس تو میتونی و میشه و باید تلاش کنی

و اصلا مهم نیست که بیان به نقاشی تو نگاه بکنن یا نه

مهم اینه که تو قدم برمیداری و میری و این چالش رو انجام میدی

تو اومدی تا هر روز پیشرفت کنی نه اینکه با ترسات به عقب برگردی

تو باید رو به جلو بری پس این چالش قدمی هست برای پیشرفت تو

وقتی برگشتم خونه تو راه یه پسر فال حافظ میفروخت تو مترو ،اومد گفت ازم میخری گفتم نه ممنونم

بعد که رد شد و رفت شنیدم چرا نگرفتی ازش ؟ گفتم خب خدا نمیشه که هر دفه هر کس اومد ازش خرید کنم پولام تموم بشه بعد برای خرید لوازم کارم نمونه

ولی حس کردم و شنیدم که نه الان باید بخری چون میخوام بهت بگم چیکار کنی

و من چشم گفتم و ازش یه فال خریدم و وقتی بازش کردم کاملا بی ربط بود

خلاصه مینویسم، نوشته بود که :

این قسمتش خیلی باعث شد به فکر برم

اگر احساس میکنی شرایط تو به واسطه وجود کسی یا چیزی ،روز به روز بدتر میشود او را رها کن و سلامت و عافیت خود را مقدم برآن بشمر

وقتی خوندم و جملات دیگه اش رو خوندم گفتم چه ربطی به من داشت این

بهم گفت دقت کن متوجه میشی

وقتی یکم بیشتر دقت کردم حس کردم باید چند تا کار انجام بدم

اینکه تمام تمرکزمو سعی بکنم بذارم روی اصل

و تلاش کنم که هر لحظه از خدا کمک بخوام

و روی مهارت طراحیم بیشتر زمان بذارم و کار کنم و نگران این‌ه چجوری شهریه هر ماه کلاسم که اگر از آخر هفته برم کلاس رنگ روغن طبیعت باید هر ماه 3600 باید شهریه کلاس بدم

و باید فقط و فقط بندگیمو بکنم و دیگه به هیچی فکر نکنم ،به اینکه قراره چجوری بشه

تو این 8 ماه خدا هر ماهش رو جوری شهریه کلاس رو جور کرده و من سر وقتش واریز کردم به حساب استادم که حتما از این به بعدش رو هم خدا عطا میکنه

کافیه که بندگیمو بکنم و قدم بردارم و هیچی نگم

و اینم درک کردم که نباید فقط به بافت جوانه ها تمرکزتو بذاری

تو باید وقتت رو برنامه ریزی کنی تا هم به طراحیات برسی و هم به بافت جوانه

وقتی رسیدم خونه وسیله هامو مرتب کردم و کارامو انجام دادم

خوشحالم از اینکه خدا هر لحظه بهم کمک میکنه و نمیذاره از مسیر خارج بشم

برای تک تکتون بی نهایت عشق و شادی و سلامتی و آرامش از خدا میخوام و بی نهایت ثروت باشه براتون