داستان شگفت‌انگیزِ تحقق یک آرزو

سلام

– یک عالمه ایده هست که بخواهیم به آن برسی وبه ثروت هم برسیم؛ مثلاهمان بازهایی که دوران کودکی انجام میدهیم .

– همه چیز با یک خواسته شروع می شود

– روی کیفیت دقت کنیم نه کمیت

– همه باورهای ما قابل رسیدن است اگر رویاهایی داریم یعنی قابلیت رسیدن به آن را هم داریم.

– فراوانی در همه جا هست . انها را ببینم

– قدمهای آهسته و پیوسته ؛ نتایج عالی در پی دارد نتایج بزرگ

– خواسته هایمان را با باورهای خوب داشته باشیم و با جرات و ایمان به سمتشان حرکت کنیم

– اول از همه خودمان باید باور کنیم که می توانیم به هدفهایمان برسیم و آن را غیر قابل دسترس برای خود ندانیم

– قوانین جهان را رعایت کنیم و درمسیر درست باشیم با باورهای درست

– هیچی هدفی این قدر بزرگ نیست که انسان نتواند به آن برسد

– همه چیز به باورهای ما بستگی دارد

– دلم برای مایک تنگ شده است شما واقعا مثل خانواده من هستید.

– هدفهای بزرگ را تیکه تیکه کنیم و با هدف که حرکت کنیم آهسته و پیوسته به هدف بزرگ می رسیم .

– هدفهایمان را ادامه بدهیم تا به نتایج بزرگ برسیم

– ازتضادها نترسیم و باجرات برویم توی دل آنها و همیشه یادم باشد که خدا با ماست

– کار ریشه ای را باورهای درست ما میسازد

– وقتی کسی به هدفهای بزرگی که دارد رسیده است یعنی من هم می توانم

– هر عامل بیرونی را از درون خود دور کنیم و حذف کنیم وباورهای مثبت را بریزم رویش و بدانم که همه ذهنی است و از ذهن من شروع میشود .

– خواسته هایم را با ایمان بنویسم و بدانم که وقتی که می نویسم یعنی به آن رسیده ام.

– نا امید درمسیر رسیدن به خواسته هایم نداشته باشم و الگوهای مناسب را یکسره باخود داشته باشی.

– تو هیچی کمتر از بهترین آدمها ندارید وهمه ما به یک اندازه به خدا نزدیکیم فقط کافیست خدا را باور کنی و در مسیر خواسته هایت با قوانین درستی که میدانی حرکت کنی.

– قوانین جهان را درک کن و طبق آن عمل کن .

– هدفگذاری با باورهای خوب داشته باش ودر مسیر آن حرکت کن با باورهای خوبی که می سازی

– باورکن که به اهدافت میرسی با گذشت زمان و باورهای درست تو واقدامات خوب تو سریعتر به نتایج و هدفت میرسی.

– قدم به قدم که موفق می شوی به هدف بزرگت میرسی با آرامش و شادی اقدام کن و رها باش و عمل کن . خدایا شکرت

🙌🙌🙌🙌🙌

تشکر

سلام

دقیقا همین طوره الگوی من هم استاد هستند

خدایا شکرت

الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراهِ وَالْإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَیُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَیَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلالَ الَّتِی کانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» (اعراف: 157)؛ همان کسانی که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده- که [نام‏] او را نزد خود، در تورات و انجیل نوشته می‏یابند- پیروی می‏کنند [همان پیامبری که‏] آنان را به نیکی فرمان می‏دهد، و از بدی باز می‏دارد، و برای آنان چیزهای پاکیزه را حلال و چیزهای ناپاک را بر ایشان حرام می‏گرداند، و از [دوش‏] آنان قید و بندهایی را که بر ایشان بوده است برمی‏دارد. پس کسانی که به او ایمان آوردند و بزرگش داشتند و یاریش کردند و نوری را که با او فرود آمده است پیروی کردند، آنان همان رستگاران‌اند.

سلام

استاد را دستانی قوی از طرف خدا می دانم

خدایا شکرت

وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثاقَ النَّبِیِّینَ لَما آتَیْتُکُمْ مِنْ کِتابٍ وَحِکْمَهٍ ثُمَّ جاءَکُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلی‏ ذلِکُمْ إِصْرِی قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَکُمْ مِنَ الشَّاهِدِین»‏(آل‌عمران: 81)؛ و [یاد کن‏] هنگامی را که خداوند از پیامبران پیمان گرفت که هرگاه به شما کتاب و حکمتی دادم، سپس شما را فرستاده‏ای آمد که آنچه را با شماست تصدیق کرد، البته به او ایمان بیاورید و حتماً یاریش کنید. [آنگاه‏] فرمود: «آیا اقرار کردید و در این باره پیمانم را پذیرفتید؟» گفتند: «آری، اقرار کردیم.» فرمود: «پس گواه باشید و من با شما از گواهانم.»

کانَ النَّاسُ أُمَّهً واحِدَهً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّناتُ بَغْیاً بَیْنَهُم…» (بقره: 213)‏؛ مردم ملتی یگانه بودند، پس خداوند پیامبران را نویدآور و هشدار‏دهنده برانگیخت، و با آنان، کتاب [خود] را به حق فرو فرستاد، تا میان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند داوری کند. و در مورد آن [کتاب‏] اختلاف نکردند جز کسانی که آن [کتاب‏] به آنان داده شد- پس از آنکه دلیل‏های روشن به آنان رسیده بود- به سبب ستمی که بین‏شان بود.