همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایدهای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها مینگری و دستاوردهایشان را تحسین میکنی، تکنولوژیای که هر روز زندگی را برایت راحتتر میکند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و میتوانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدمهایی است که، نه از تو باهوشترند و نه هیچ ویژگیی خارقالعادهتری نسبت به تو دارند. فقط توانستهاند خودشان را باور کنند.
توانستهاند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمدهاند تا تمام اتفاقات زندگیشان را به گونهای که میخواهند، خلق کنند. تو هم میتوانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز میگردد.
دلیل خیلی واضح و منطقیای برای آرزوهایی که در دلت زنده میشود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق میکند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما میبخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان بهیاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانسهای خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمیپوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمیگردد. بلکه تبدیل به هدفی میشود که برایش قدم برمیداریم و قدم به قدم آن را میسازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد میدهیم. عزت نفسمان را میسازیم و هم خوب زندگی میکنیم و هم کمک میکنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانسهایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و تواناییهایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواستهات هممدار بشوی، راه کارها، ایدهها و الهاماتی از راه میرسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت میکنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایتهایش را همواره از افرادی میکند که بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
جهان بزرگترین پاداشهایش را به افرادی میبخشد که با جدی گرفتن رویاهایشان، بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
تحقق اهداف فرمول سادهای دارد:
۱. داشتن هدفهای واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداختهایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
سلام به دوستان خوبم
روز سی و ششم
خدارو شکر دارم هر روز پیشرفت میکنم و با تمرین و تکرار و اینکه همه مسائل رو با قوانین ثابت میسنجم و برای خودم تجزیه تحلیل میکنم و با درک بهتر قانون دارم باورهای محدود کننده رو شناسایی میکنم و باز امروز متوجه شدم فعلا در حد شناسایی ترمزها دارم پیشرفت میکنم و هنوز باور قدرتمند کننده ای نساختم فکر کنم زمان میبره تا همه رو شناسایی کنم البته هر قسمت رو که میفهمم راحتر اون مسئله رو تو زندگیم درست میکنم ولی هنوز موفق به ساخت باور قدرتمند کننده نشدم چون بعضی از ترمزها رو که پیدا میکنم مثل کمالگرایی که متوجه شدم یکی از علتهای شکست پی در پی من کمالگرایی است از پریروز که متوجه این مسئله در خودم شدم خوب اولش گیج بودم که چکار کنم و باید از جایی که واقعا موقعیت و شرایط واقعی زندگیم بود باید میرفتم و شروع میکردم و برام سخت بود وکلی احساسم بد شده بود ولی خوب برای رسیدن به اهداف بزرگی که برای خودم در نظر گرفتم باید بپذیرم واز نقطه واقعی زندگیم یعنی زیر صفر شروع کنم که خدا رو شکر تعلل هم نکردم چون واقعا جایز نبود که بعد شناسایی واضح این ترمز باز مثل قبل عمل کنم ولی خوب باید فقط روی احساسم کار کنم و مطمئنم چون هدفم واضح است میتونم با احساس خوب و عمل به قوانین زندگی خودم رو به صفر برسونم چون بعد از اون مطمئنم دیگه مدارها همه در سراشیبی قرار دارن و براحتی طی میشن بعضی وقتا ذهنم شلوغ بازی براه میندازه که چقدر دیر این ترمز رو پیدا کردم خوب منم قانعش کردم که پیدا کردنش نیاز به تکامل داشت چون با اون حال و اوضاعی که من روز اول آشنایی با استاد داشتم اصلا نمی فهمیدم کمالگرایی یعنی چی تازه اون موقع اگر بهم میگفتن کمالگرایی افتخار هم میکردم و فکر میکردم که خیلی هم عالی هست که کمالگرا باشم ولی خوب بعد چندین ماه کار کردن فهمیدم که درسته که من باید بهترین وعالی ترین رو بخوام و اهدافم رو مشخص کنم ولی برای داشتن و رسیدن به بهترین و عالیترین هم باید تکامل رو رعایت کنم و کلا جهان به من اجازه داشتن اون بهترین رو الان در این مدارنمیده و من باید از جای درست خودم شروع کنم و مطمئنا با طی کردن تکامل به اون نقطه دلخواهم میرسم، چرا؟ چون من خالقم، چون من لایقم و من متوکلم به ذات مقدس الهیم
در پناه خدا شاد و ثروتمند باشید