همه ی دستاوردهای بزرگ بشر از دل یک رؤیا، یک آرزو، یک هدف و یک ایده ی ساده آغاز شده است.
اما رویایی که جدّی گرفته شده،
هدفی که یک آرزوی دور و دراز به شمار نیامده،
و ایدهای که مثل وحی منزل اجرا شده است.
افراد موفقی که به چشم یک اسطوره به آنها مینگری و دستاوردهایشان را تحسین میکنی، تکنولوژیای که هر روز زندگی را برایت راحتتر میکند، مثل همین موبایل یا کامپیوتری که اکنون در اختیارت است و میتوانی این جملات را بخوانی، یا همین فضای مجازی که سبب شده، بتوانیم از هر جای دنیا، در این خانواده صمیمی جمع شویم و…
دستاورد آدمهایی است که، نه از تو باهوشترند و نه هیچ ویژگیی خارقالعادهتری نسبت به تو دارند. فقط توانستهاند خودشان را باور کنند.
توانستهاند به یاد بیاورند که آنها با این قدرت به دنیا آمدهاند تا تمام اتفاقات زندگیشان را به گونهای که میخواهند، خلق کنند. تو هم میتوانی این باور را بسازی. آنوقت جهان همانگونه که حامی آنها شد، حامی تو نیز میگردد.
دلیل خیلی واضح و منطقیای برای آرزوهایی که در دلت زنده میشود و همه وجودت را پر از شور و اشتیاق میکند وجود دارد و آن دلیل این است که:
خداوند، قبل از شکل دادن آن آرزو در دلمان، امکان و توانایی به تحقق رساندنش را به ما میبخشد.
فقط کافی است قوانین خداوند را درک کنیم. کافی است اصل و ذات خودمان بهیاد بیاوریم و بپذیریم که:
«تمام اتفاقات زندگی ما بدون استثناء نتیجه باورها و فرکانسهای خودمان است».
وقتی به این نقطه برسیم، دیگر هیچ رویایی در دلمان نمیپوسد و تبدیل به آرزویی دور و دراز نمیگردد. بلکه تبدیل به هدفی میشود که برایش قدم برمیداریم و قدم به قدم آن را میسازیم و همراه با تحققش ظرف وجودمان را رشد میدهیم. عزت نفسمان را میسازیم و هم خوب زندگی میکنیم و هم کمک میکنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد.
مهم نیست هدفت چقدر بزرگ است، فقط کافی است باور کنی خالقی هستی که، با فرکانسهایت همه چیز را خلق میکنی.
وقتی خودت و تواناییهایت را باور میکنی، وقتی باورهای قدرتمندکننده و هماهنگ با هدفت را بسازی و با خواستهات هممدار بشوی، راه کارها، ایدهها و الهاماتی از راه میرسند که قدم به قدم شما را در مسیر تحقق آن هدف هدایت و حمایت میکنند. این قانون جهان است. این برنامه خداوند است و این راه پیشرفت و گسترش جهان است.
به همین دلیل است که جهان بیشترین حمایتهایش را همواره از افرادی میکند که بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
جهان بزرگترین پاداشهایش را به افرادی میبخشد که با جدی گرفتن رویاهایشان، بیشترین گسترش را ایجاد میکنند.
تحقق اهداف فرمول سادهای دارد:
۱. داشتن هدفهای واضح و مشخص.
۲. ساختن باورهای هماهنگ با آن اهداف.
مطالعه مقاله در عقل کل با عنوان «راهکاری قطعی برای اجرای تصمیمات و تحقق اهدافی که سالها به تعویق انداختهایم»
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو125MB10 دقیقه
- فایل صوتی داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو9MB10 دقیقه
به نام خدای مهربان و روزی رسان
درود و احترام
روز 36/ داستان شگفتانگیزِ تحقق یک آرزو
ادما وقتی یه ادم موفق رو میبینن توی ذهنشون یه سری برداشت های سطحی و عجیب و غریب راجب موفقیت اون فرد میسازن و دارن..
مثلا میگن خب فلانی اگر موفق شده خیلیییی ادم با استعداد و خاص و عجیب و غریبه !!
مثلا میگن خب اخه احتمالا خیلیییی سخته کشیده و دلیل موفق شدنش سختی کشیدنش بوده !!
مثلا میگن احتمالا شانس داشته و یا به خاطر اینکه فلان زمان یا فلان سن کارو شزوع کرده !!
مثلا میگن اخه احتمالا پارتی داشته !!
ووووو یه عالمه برداشت های الکی و بیهوده .. و این برداشت های سطحی در ذهن ادم ها مانع از موفق شدن اون ها میشه..
ولی اگر بدونیم اون فلانی که الان از نظر ما خیلی موفقه و خیلی ثروتمنده ،، اونم یه روز یه ادمی مثل الان ما بوده و حتی اوضاش از الان ما بدتر بوده ولی ایمان داشته و ادامه داده و نا امید نشده و قدم های کوچک و متوالی برداشته و تکاملش رو طی کرده و همواره دنبال بهبود بوده و حتی ممکنه با ایده ی خیلی ساده شزوع به کار کرده باشه و ادامه داده و از مسیرش هم لذت برده طرف و الان بعد از گذشت سال ها و طی کردن تکاملش و گرفتن درس هاش وووو موفق شده … دیگه اون وقت نمیگم طرف خیلی با استعداد و خاص و عحیب و غریبه .. بلکه میگیم خب یه ادمی بوده که خیلی امید و انگیزه و اشتیاق و باور های درست و ایمان و توکل داشته !!!
پس منم میتونم موفق شم .. اگر همین ایده های ساده رو جدی بگیرم.. .
من توی یوتیوب یه کانال درست کردم و از یه ایده ساده شزوع کردم و دارم لذت میبرم .. ولی خب باید باورهام رو هم درست کنم ..
ولی باید یادم باشه هر ادم موفقی از یه جایی شزوع کرده ولی با یک چشم انداز بزرگ ادامه داده و به رویاهاش رسیده …
منم باید چشم اندازم رو بزرگ و بزرگ تر کنم ولی عجله نکنم و قدم به قدم و با لذت پیش برم ..
اگر من بدونم هر تصویری که توی ذهنم نقاشی میکنم این حتما یه روز واقعیت میشه پس توی هر موضوعی که بهش علاقه و اشتیاق دارم ،، با درست کردن و با بهبود باورم هام ادامه میدم و ادامه میدم و بعدش منم میتونم مثل این ادم ها درامدهای میلیارد دلاری داشته باشم..
چون شرایط فعلی مثل سن ،، جنسیت ،، زمان و مکان ،، قیافه ،، استعداد ،، ارث و میراث،، سزمایه اولیه شغل وووو اصلا مهم نیست .. بلکه اون چیزی که مهمه اینه که من ادامه بدم و باورهام رو بهبود بدم و عملکردم رو اصلاح کنم و لذت ببرم و بعدش که هی لذت بردم و لذت بردم ،، به همه رویاهام میرسم.. …
بنابراین با این طرز فکر اصلا مهم نیست بقیه چقدررر منو مسخزه میکنن و طعنه میزنن و نیش و کنایه میزنن که باباااا ورزش پول توش نیست .. که باباااا توی این مملکت از ورزش پولی در نمیاد.. که بابا از سنت گذشته … وووو یه عالمه چرت و پرتی که فقط ادمای ضعیف و ترسو میزنن و میخوان منو نا امید کنن … من دیگه اصلااااا اهمیتی نمیدم و توی دلم بهشون میخندم و به خودم میگم اینا نمیدونن که من اون چه را که در ذهنم میسازم بدون شک واقعیت میشود … و بعد که واقعیت شد ،، همون ادم ها که من رو مسخزه میکردن و طعنه میزدن و نیش و کنایه بهم میزدن ،، حسرت موقعیت من رو میخورن و با حسادت به من نگاه میکنند !!! همچنان که من الان کلی موفقیت در ورزش به دست اوردم که بقیه در گذشته هی منو مسخزه میکردن ولی من اون موقع توی ذهنم ساخته بودم این روزا رو و بهش رسیدم ،، پس به بالاترش هم میرسم..
بالاترش چیه ؟؟ ایا از قبل بالاترش برای من مقدر شده ؟؟؟ نه هیچ چیز برای من از قبل مقدر نشده.. یلکه بالاترش اون چیزیه که من با احساس لیاقتم در ذهنم میسازم و نقاشی میکنم و بعد با تکامل بهش میرسم و خدا به من میدهد..
فقط اینکه من با وجود موفقیت هایی که در ورزش داشتم ولی نتونستم از ورزش پولی بسازم ،، به این دلیل نیست که نمیسه از ورزش پول ساخت در این مملکت ،، بلکه به این دلیله که من به خاطر باور عدم لیاقتی که توی ذهنم دارم نتونستم در ذهنم فضایی رو تصور کنم و متجسم بشم و نقاشی کنم که دارم از کار مورد علاقم بسیار ثروت میسازم .. دلیلش اینه که نتونستم خدا رو به صورت پول در ذهنم بسازم !!! چرا ؟؟ به خاطر باور عدم لیاقت ..
ولی الان کم کم داره یادم میاد که عههه دلیلش اینه !!! و حالا من فقط کافیه با باور اخساس لیاقت دنیایی رو ذهنم نقاشی کنم که دارم از کار مورد علاقم بسیار ثزوت میسازم و بعدش بدون شک بهش میرسم.. و اصلا مهم نیست بقیه میگن نمیشه !!! بلکه مهم ذهن منه !!! و جهان و فضای کیهانی با ذهن من و صفحه ی نقاشی ذهن من کار داره !!!
اصلا مهم نیست هیچ الگویی در این زمینه ندارم .. بلکه مهم اینه که اینقدر من باور لیاقت و ارزشمندی داشته باشم که بیام برای خودم هی راحب این موضوع صحبت کنم که من دارم از کار مورد علاقم خیلی ثزوت میسازم .. و بعدش که هی راحبش صحبت میکنم ارام ارام ترمز هارو هم پیدا میکنم و با منطق حذفشو ن میکنم و بهشون میرسم.
این یه قانونه و بهش میگن قانون تحقق خواسته ها ..
و قانون تحقق خواسته ها میگه من اگر احساس لیاقت داشته باشم به خواسته هام میرسم و اصلا مهم نیست بقیه میگن میشه یا نمیشه !!!
فقط باید بتونم در مراحل اول اینقدررررر خودم رو لایق بدونم که راجب این موضوع با خودم و خدای خودم هی صحبت و صحبت کنم که دارم از کار مورد علاقم بسیار بسیار ثروت میسازم … بعدش یواش یواش هی ترمز ها رو پیدا میکنم ..
این یک قانون است..
فقط باید بتونم خدا رو به صوزت ثزوت در کار مورد علاقم در ذهنم نقاشی کنم ..
خب اینم از رد پای من از روز 36,, خدایا کمکم کن گام ها رو تا انتها بردارم..
خدایا شکرت
.
سلام
چند تا درس میگیریم..
هدف های واضح و مشخص داشته باشم و برایش هر روز قدم بردارم..
از اجرای ایده های ساده الهامی نترسم حتی اگر ظاهر ایده مسخره باشد .. نه.. ایده رو اجرا کنم حتی اگر در ابتدای کار خوب نیستم و کامل نیستم اروم اروم ایده رو بهبود میدم.. انتظار نداشته باشم از همون اول بهترین کار رو تحویل بدم.. همه ادم های موفق هدف های واضح و مشخص داشتن و به سرعت ایده هاشون رو اجرا کردن ..پس مثل وحی منزل ایده هایم را اجرا کنم..
ارزوهایم را دور از دسترس ندونم.. و باور کنم که خداوند تواناییش رو به من داده تا اون ارزو رو محقق کنم….
ارزو دارم سوار بر هواپیمای شخصی خودم بر اسمان میامی ( پارتی سیتی) پرواز کنم.. میخوام نفر اول جهان بشم…..میخوام رییس فدراسیون جهانی یوگا بشم..
هیچ ارزویی رو دور از دسترس ندونم حتی گرفتن جایزه نوبل…
نا امید نشم و حتی وقتی همه مسخزم میکنن ادامه بدم و با اهرم رنج و لذت برای خودم اشتیاق درست کنم تا هر روز در جهت درست قدم بردارم و ایده هایم را مثل وحی منزل اجرا کنم و بر ترس هایم غلبه کنم..
اصلا در مسیر موفقیت عجله نکنم و قانون تکامل رو رعایت کنم و با کسی مسابقه ندم و از خودم بهتر بشم..
بابت اتفاقات مثبت کوچک زندگیم سپاسگزار باشم..
مثلا امروژ یه کتاب سفارش دادم ۴۰ درصد تخفیف خورد..
کلی پرنده ی مهاجر خوشگل دیدم..
غروب افتاب بسیار زیباس..
از مسیر موفقیت لذت ببرم.. از مسیر زندکی لذت ببرم و هرگز لذت بردن رو موکول نکنم در داشتن اون ارزو… یعنی با خودم نگم که نهههههه من فقط وقتی ماشی بنز کلاس اس داشتم اون وقت خوشبختم… یا من فقط وقتی توی میامی بودم خوشبختم…
نه نه …. همین الانم باید خوشبختی رو احساس کنم توی وجود خودم…اگر از مسیر لذت نبرم ماشین بنز کلاس اس به درد من نمیخوره دگ !!!
به هر حال من مطمئنا یه روز توی میامی هستم در این شکی نیست.. پس چرا نگرانم ؟؟ چرا حرص میخورم ؟؟ چرا فحش میدم ؟؟ چرا داد میزنم ؟؟؟
مثل همین گوشیی که تازه خریدم .. خداوند میتونه چیزای بزرگترم به من بده.. واسه ذهن من بزرگه ولی واسه خدا که کاری نداره من به مسافرت دور دنیا برم و حال کنم !!! و برم میامی ..!!!
دز مسیر درست امید و انگیزه داشته باشم.. امید و انگیزه با اهرم میاد !!! تا اتوماتیک قدم بردارم…
من نباید محتاج رسیدن به یک خواسته باشم و بچسبم به خواستم و بگم من فقط زمانی حالم خپبه و حسم خوبه که بنز مورد علاقم رو داشته باشم و هی همش فحش بدم!!! نه اینجوری نیست.. حتی اگر به اون بنز هم برسم نهایتا یک ماه بعدش برام بدیهی میشه و بازم فحش میدم ،😅😅
موفقیت یک مسیره نه یک مقصد خاص..
وابسته به شهرت و مقام قهرمانی و این داستانا نباشم چون پوچه تهش !!! نمیگم دنبال شهرت نباشم و دوست نداشته باشم که مشهور شم.. میگم نچسبم بهش و وابسته و محتاجش نباشم.. اگر بهش نچسبم اروم اروم که دارم از زندگیم لذت میبرم به اونم میرسم…
به خاطر عقده ی شهرت و زودتر ثروتمند شدن.. مسیر تکاملی رو دور زدم و به بدنم اسیب زدم و مسیر رو زهر مار خودم کردم و واقعا خودم رو اذیت کردم…وعزت نفس خودم رو بسیار تخریب کردم..
به همین خاطر ذهنم میترسه در جهت قدم بر داشتن برای رویام !!! باید به خودم بگم محتاج و وابسته رویاهام نباشم و سعی کنم به جای چسبیدن به یک خواسته ی خاص از زندگیم لذت ببرم و شاد باشم و اروم باشم.. اروم اروم قدم بردارم طوری که منجر شود به ارام شدنم و احساس عشق در وجودم ..
باور کنم اگر رویایی دارم حتما توانایی تحققش رو دارم..